Μετά τα όσα συνέβησαν στον ΠΑΣ Γιάννινα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι ευτυχώς που ξεκίνησαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις των «κυανόλευκων» το Σαββατοκύριακο για να μετακυλήσει το ενδιαφέρον και η προσοχή όλων από τις έριδες και της δημόσιες αντιπαραθέσεις στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι.
Το ερώτημα πάντως που εγείρεται με όλα αυτά που συνέβησαν είναι εάν το νόμιμο μιας πράξης είναι παράλληλα και ηθικό. Ερώτημα που έθεσε σε ραδιοφωνική του παρέμβαση στον υπογράφοντα ο νομικός σύμβουλος του ΠΑΣ Γιώργος Βήτας αναφερόμενος στην ενέργεια του ερασιτεχνικού σωματείου να ζητήσει τη σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης με συγκεκριμένα θέματα προς συζήτηση.
Με την ίδια λογική βέβαια θα πρέπει να εξετάσουμε, πέρα από τη νομιμότητα της πράξης, κατά πόσο είναι ηθικό η διοίκηση Σταδίων να βεβαιώνει στη ΔΟΥ 174.000 ευρώ ή η ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα να απειλεί να μεταφέρει την έδρα της ομάδας στην Αθήνα.
Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι ο νόμος εκφράζει και συνεπάγεται ήθος, τότε ηθική και νομιμότητα συμβαδίζουν. Αν όμως θεωρήσουμε ότι ο νόμος υπάρχει για να ρυθμίζει και να διέπει τις κοινωνικές σχέσεις, η ηθική είναι κάτι ξεχωριστό.
Η ηθική χαρακτηρίζει το άτομο. Ο νόμος επιβάλλεται στο άτομο. Την ηθική τη δημιουργείς και την υπηρετείς χωρίς να είσαι αναγκασμένος. Η ηθική διαφέρει από άτομο σε άτομο. Το νόμο πρέπει να τον ακολουθείς και είναι ίδιος για όλους.
Για παράδειγμα, το να γίνεται κάποιος από πρόεδρος της ΕΠΟ υπάλληλος μιας μεγάλης ΠΑΕ, της οποίας την τύχη μπορούσε να επηρεάσει όσο ήταν πρόεδρος της ΕΠΟ, είναι νόμιμο. Υπάρχει κάτι μη νόμιμο; Ασφαλώς όχι.
Από την άλλη, όμως, τι εικόνα θα δημιουργούνταν στην κοινωνία αν ένας πρωθυπουργός εργαζόταν μετά τη θητεία του για λογαριασμό ενός μεγαλοεπιχειρηματία, για τις σχέσεις του με τον οποίο κατηγορούνταν όσα χρόνια κυβερνούσε τον τόπο;
Η’ τι θα έλεγε ο κόσμος αν ένας πρωτοκλασάτος υπουργός έμπαινε στη δούλεψη ενός εργολάβου ο οποίος επί των ημερών του συγκεκριμένου υπουργού είχε πάρει τα περισσότερα έργα με συμβάσεις που από άλλους είχαν χαρακτηριστεί σκανδαλώδεις;
Το θέμα είναι ηθικό. Πως αντιλαμβάνεται κάποιος τη σχέση του με αυτούς που πρέπει να ελέγξει όταν βρίσκεται σε θέση εξουσίας.
Στη ζωή δεν μπορείς να παίζεις όλους τους ρόλους. Αλλά αυτό δεν το επιβάλλει κανένας νόμος. Είναι θέμα ηθικής. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις η ηθική υπερτερεί της νομιμότητας.
Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να είσαι διαιτητής και μέσα σε λίγους μήνες να μεταμορφώνεσαι σε τιμ μάνατζερ και να κυνηγάς σαν τον τελευταίο χούλιγκαν τους μέχρι πριν λίγο καιρό συναδέλφους σου, για να δείξεις στο νέο σου αφεντικό που τι καλό τσοπανόσκυλο είσαι.
Φανταστείτε, τον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, να καταλήξει να εργάζεται στο… ΔΝΤ.
Θα είναι απολύτως νόμιμο εφόσον δεν είναι πια πρωθυπουργός. Ηθικό, όμως, θα είναι;
