Passports

Την απάντηση στα όσα τον "κατηγόρησε" ο ιδιοκτήτης και προπονητής της ακαδημίας Αετοί Μικρασιατών Γιάννης Καραφέρης έδωσε ο προπονητής της ακαδημίας της Ελεούσας Κώστας Τζιάλλας.

Αναλυτικά στην τοποθέτηση του ο κ. Τζιάλλας αναφέρει τα εξής:

Μετά την επιστολή στο site του passports του κ. Καραφέρη, σκέφτηκα πολύ αν πρέπει να `ασχοληθώ` και ν` απαντήσω στα όσα ανυπόστατα αναφέρει ο προπονητής και ιδιοκτήτης της νεοσύστατης ακαδημίας ποδοσφαίρου Αετοί Μικρασιατών.

Αλλά σε κάποιον που μιλάει για σεβασμό και ο ίδιος με το κείμενό του αποδεικνύει ότι δεν γνωρίζει την έννοιά του, μιλώντας με κακεντρέχειες για έναν ιστορικό σύλλογο και ανθρώπους καταξιωμένους στο χώρο, είμαι υποχρεωμένος, για την αποκατάσταση της αλήθειας, να το κάνω για πρώτη και τελευταία φορά, στα τόσα χρόνια που είμαι στο χώρο. Φυσικά θα προτιμούσα να μου πει ό,τι θέλει κατά πρόσωπο κι όχι με ανακοινώσεις, για τη «δημιουργία εντυπώσεων».

Έτσι ίσως θα καταλάβαινε καλύτερα ότι ο ρόλος του ιδιοκτήτη-προπονητή, ιδιαίτερα μιας νεοσύστατης ομάδας, δεν είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (site,fb κ.α., με τα οποία ασχολείται συνεχώς), αλλά το γήπεδο. Τους γονείς και την αύξηση του αριθμού των αθλητών, θα τα κερδίσει μέσα από τη δουλειά κι όχι από fb!

Απαντώντας στα γραφόμενα του κ. Καραφέρη.

Ναι επικοινώνησα μαζί του για να γίνει ο αγώνας junior β` ΠΑΣ ΚΑΣΤΡΟΥ/ΑΕΤΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ – Α.Σ. ΘΥΕΛΛΑ ΕΛΕΟΥΣΑΣ Β` , νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα ή κάποια άλλη χρονική στιγμή, λόγω ενός άλλου αγώνα που είχα με τους Νέους της ομάδας μου, που είμαι προπονητής και ήταν αδύνατο να προλάβω.

Και ναι με εξυπηρέτησε, όπως είθισται να κάνουμε όλοι οι προπονητές μεταξύ μας. Αλλά η εξυπηρέτηση είχε και το κόστος της.

Αναφέρω ακριβώς τα λόγια του κ. Καραφέρη:`Εγώ στα junior δεν βάζω γιατρό. Αν θέλεις γιατρό, να έρθουμε σε σας και να τον πληρώσεις εσύ`.

Ήταν κάτι που ειλικρινά δεν το περίμενα!

Ήταν το πρώτο `ταρακούνημα` για μια νεοσύστατη ακαδημία και για έναν ιδιοκτήτη-προπονητή που δημιουργεί μια νέα ακαδημία κ του ανέφερα : `ότι κάνεις λάθος ξεκίνημα`.

Δέχτηκα να γίνει στο δικό μας χώρο, αλλά δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ πως είναι δυνατόν γονείς να εμπιστεύονται κάποιους που κάνουν αγώνες μικρών παιδιών χωρίς ιατρική κάλυψη και φυσικά παρακάμπτοντας τους `όρους που θεσπίζουν τα όργανα της ΕΠΣΗΠ` όπως αναφέρει και ο ίδιος στην ανακοίνωσή του.

Η ακαδημία του Α.Σ. Θύελλας Ελεούσας έχει δυο τμήματα junior. Ϊσως θα μπορούσε να έχει και τρίτο (λόγω του μεγάλου αριθμού παιδιών). Τα τμήματα είναι περίπου ισάξια. Κι αυτό είναι επιλογή της διεύθυνσης της ακαδημίας και ένας τρόπος εργασίας, μέσα από τον οποίο κάνουμε τα παιδιά διαφορετικής δυναμικότητας να κερδίζουν έδαφος κι όχι να τα διαχωρίζουμε σε `καλά` και `λιγότερο καλά` (και εκ του αποτελέσματος κρίνεται επιτυχημένος).

Όσο λοιπόν στον αγώνα η ομάδα του κ. Καραφέρη ήταν μπροστά στο σκορ, ήταν όλα καλά! Όταν μπήκαν κάποια παιδιά της ίδιας ηλικίας, η ποδοσφαιρική διαφορά ήταν εμφανής. Είναι παιδιά που δουλεύουν αρκετά χρόνια. Το 0-1 έγινε 4-1. Εκεί άρχισε και γκρίνια του κ. Καραφέρη.

Επειδή έχω δείξει μέσα από τη δουλειά μου, των τόσων χρόνων, αν σέβομαι ή όχι τους αθλητές μου αλλά και της αντιπάλου ομάδας, τα παιδιά αυτά, αν και ανήκουν σε αυτή την ομάδα, δεν έπαιξαν καθόλου σε όλο το 2ο ημίχρονο.

Το τελικό σκορ έγινε 5-1. Αναφέρω το σκορ, παρότι δεν θέλω και δεν θα `πρεπε, για να διαπιστώσετε ότι δεν πήρε διαστάσεις έτσι ώστε να δημιουργηθεί πρόβλημα στην ψυχολογία των παιδιών της αντιπάλου και να θεωρεί ο προπονητής τους ότι είναι ``ο σάκος του μποξ`` (όπως λέει).

Δεν μπορώ όμως αφού μιλάμε για σεβασμό να θυμίσω στον κ. Καραφέρη την επικοινωνία του με τον προπονητή του παιδικού κ. Γεωλδάση, πριν ένα μήνα περίπου, όταν του ζητούσε στον μεταξύ μας αγώνα να χρησιμοποιήσει παιδιά μικρότερης ηλικίας γιατί η δική του ομάδα ήταν `αδύναμη` όπως χαρακτηριστικά είπε. Και φυσικά το σεβαστήκαμε, για μια νέα ομάδα.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά ήταν αναγκαίο για να καταλάβετε το πνεύμα της απάντησης. Θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή, μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, που ίσως βοηθήσει όσους ξεκινούν μια ακαδημία ποδοσφαίρου όπως ο κ. Καραφέρης.

Το πρώτο τους μέλημα να είναι η οργάνωση της ακαδημίας σε στέρεες βάσεις. Με κανόνες και “πραγματικό σεβασμό ” στα παιδιά. Γιατί αυτή η λέξη χάνει την πραγματική της σημασία όταν την πολυχρησιμοποιούμε.

Ας ασχολείται με την εκπαίδευση των αθλητών αλλά και των γονέων. Και να μην παρασύρεται από τους γονείς που θέλουν μόνο τη νίκη και αφαιρεί το χαμόγελο και τη χαρά που νιώθουν τα παιδιά και μόνο που αγωνίστηκαν. Γιατί βγαίνοντας από τον αγωνιστικό χώρο, αυτή τη χαρά την είχαν τα παιδιά αλλά ο κ. Καραφέρης με τα λόγια του, τους τη ¨στέρησε¨. Τα παιδιά είναι δίκαια και ξέρουν τι είναι κέρδος και πραγματική νίκη ακόμη και αν ¨μπήκε¨ η μπάλα πιο πολλές φορές στο δικό τους τέρμα.

Και για όσους δε με γνωρίζουν, είμαι εκπαιδευτικός, ασχολούμαι με τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες περίπου μια 20ετία , είμαι κάτοχος διπλώματος UEFA A΄ ( παρόλα αυτά με ενδιαφέρουν μόνο οι μικρές ηλικίες) και είμαι ο υπεύθυνος υποδομών και προπονητής τμημάτων του Α.Σ. ΘΥΕΛΛΑ ΕΛΕΟΥΣΑΣ από τη δημιουργία τους, εδώ και 10 χρόνια. (Με όλο το σεβασμό για κάθε ηλικιακή κατηγορία και φυσικά κάθε αγώνα των μικρών αθλητών , είναι προφανές όμως ότι δεν έχω πλέον την ανάγκη καταξίωσης κερδίζοντας έναν αγώνα junior!!).

Υ.Γ.1. Ο σεβασμός και η καταξίωση στο χώρο του ποδοσφαίρου, όπως άλλωστε και σε κάθε χώρο, κερδίζεται βήμα-βήμα, με εκπαίδευση, δουλειά, διαρκή ενημέρωση και αληθινό ενδιαφέρον. Και ειδικά ο ευαίσθητος χώρος των υποδομών έχει ανάγκη από τέτοιους καταξιωμένους ανθρώπους.

Εύχομαι στον κ. Καραφέρη, ειλικρινά, να το πετύχει. Γιατί αν και τον γνωρίζω λίγο, μου είναι συμπαθής. Αλλά αφιερώνοντας όμως περισσότερο χρόνο στο γήπεδο από ό,τι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Υ.Γ.2.Θα αδράξω την ευκαιρία να αναφέρω και την χτεσινή επίσκεψη επιστημόνων του ΟΠΑΠ, ψυχολόγος – διατροφολόγος που μέσα από παιχνίδι έδειξαν στους μικρούς αθλητές τι σημαίνει πραγματικός σεβασμός, συναδελφικότητα, αλληλεγγύη και μίλησαν στα παιδιά για τη διατροφή τους.

Από την συμμετοχή μας σαν ακαδημία στο πρόγραμμα του ΟΠΑΠ «Σήμερα αθλητές αύριο καλύτεροι άνθρωποι».

Άλλο ένα παράδειγμα του τρόπου δουλειάς της ακαδημίας μας.