Passports

Σημαντικό προβάδισμα για την πρόκριση στα προημιτελικά του EURO 2012 πήρε η Ρωσία από το πρώτο κιόλας παιχνίδι που έδωσε στο πλαίσιο του Α΄ ομίλου, όπου συμμετέχουν Ελλάδα και Πολωνία.

Η ομάδα του Ντικ Αντβοκαατ επικράτησε 4-1 της Τσεχίας στη δεύτερη χρονικά αναμέτρηση της πρεμιέρας της διοργάνωσης κι από νωρίς επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί που τη συνοδεύει πριν την έναρξη του τουρνουά.

Με δύο γκολ από τον Τζαγκόεφ (15΄, 79΄), του Σιρόκοφ στο 24΄ και του Παβλιουτσένκο στο 82΄, η Ρωσία έφτασε άνετα στη μεγάλη νίκη, παρά την προσωρινή μείωση του σκορ από τους Τσέχους στο ξεκίνημα της επανάληψης (Πίλαρ 52΄).

Μετά από σέντρα του Ζιριάνοφ και κεφαλιά του Κερζακόφ η μπάλα βρήκε το αριστερό δοκάρι του Τσεχ και στην επαναφορά της ο Τζαγκόεφ άνοιξε το σκορ (15΄). Οκτώ λεπτά αργότερα έγινε το 2-0, μετά την ασίστ του Αρσάβιν στον Σιρόκοφ που δεν είχε πρόβλημα να νικήσει τον Τσεχ.

Η Τσεχία μείωσε στο 52΄ με το πλασέ του Πίλαρ, αλλά στο 79΄ ο Τζαγκόεφ με το δεύτερο προσωπικό του γκολ «σφράγισε» τη νίκη της ομάδας του.

ΡΩΣΙΑ: Μαλαφέεβ, Ανιουκόβ, Μπερεζούτσκι, Ιγκνασέβιτς, Ζιρκόβ, Σιρόκοβ, Ντενίσοβ, Ζιριάνοβ, Ντζαγκόεβ (85' Κοκόριν), Αρσάβιν, Κερζακόβ (73' Παβλιουτσένκο).

ΤΣΕΧΙΑ: Τσεχ, Γκέμπρε Σελάσι, Χούμπνικ, Σίβοκ, Κάντλετς, Γιράτσεκ (76' Πετρζέλα), Πλάζιλ, Πίλαρ, Ροζίτσκι, Ρέζεκ (46' Χούμπσμαν), Μπάρος (86' Λαφάτα).

Μας έχουν βάλει στο μάτι. Μετά τον Καρμπάγιο, "σφαγή" και από Λανουά. Η Εθνική έχασε 1-2 από την Τσεχία που προηγήθηκε 2-0 στο 6΄. Μείωσε ο Γκέκας (53΄), ακυρώθηκε καθαρό γκολ του Φωτάκη, αξίζαμε αποτέλεσμα.

Αφού γράψαμε αρνητική ιστορία με τα δυο γρήγορα και φτηνά γκολ (3` Γίρατσεκ, 6` Πιλάρ), έγινε αναγκαστική αλλαγή ο Χαλκιάς (αυτό, μεταξύ μας, δεν μας χάλασε...) και δεν μέτρησαν το γκολ του Φωτάκη στο 41`, στο β` ξυπνήσαμε, σκοράραμε με... χορηγό τον Τσεχ και τον Γκέκα, αλλά δυστυχώς δεν έφτασε και ηττηθήκαμε 2-1...

ΟΛΟΙ στο πρώτο μέρος ήταν κακοί σε ΟΛΕΣ τις γραμμές, ενώ χαρακτηριστικό ήταν πως δεν είχαμε τελική προσπάθεια, ένα σουτ!! Στο καλό μας διάστημα (50`-70`) τα δώσαμε όλα, αλλά μετά ήρθε η κούραση, η έλλειψη καθαρού μυαλού και ο... Λανουά που σφύριζε Τσεχία. Δεν πειράζει...

Κακά, ψυχρά και ανάποδα κι η διαιτησία κόντρα...

Με 4 αλλαγές σε σχέση με το ματς κόντρα στην Πολωνία παρατάχθηκε η Ελλάδα στην αναμέτρηση με την Τσεχία. Εκτός ήταν ο τιμωρημένος Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο τραυματίας Αβραάμ Παπαδόπουλος, ενώ ο Φερνάντο Σάντος κράτησε στον πάγκο τον Σωτήρη Νίνη και τον Φάνη Γκέκα και στη θέση τους αγωνίστηκαν ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Φωτάκης, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης και ο Κώστας Φορτούνης.

Όταν το σκορ στο 6` είναι 0-2 τι να γράψεις; Μας κόπηκαν τα χέρια... Στο 3` κάθετη ο Χούμπσμαν, πλασέ ο Γίρατσεκ 0-1 και στο 6` από δεξιά ο Γκέμπρε Σελασιέ πάσα, σουτ ο Πιλάρ, 0-2!! Ολοι οι Έλληνες που έπαιζαν μέσα, ανταγωνίζονταν το ποιος θα κάνει τα περισσότερα και μεγαλύτερα λάθη! Για ποιον να γράψουμε; Για τον Χαλκιά; Τον Χολέμπας; Το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ κέντρο της άμυνας; Χάλια μαύρα...

Με το 2-0 υπέρ της, η Τσεχία έκανε τα δικά της με Ροσίτσκι, Πιλάρ (ο καλύτερος) και Γίρασεκ και εμείς να μην γράψουμε τι... Ο Χαλκιάς τραυματίστηκε πάντως και στο 22` μπήκε ο Σηφάκης άρον-άρον... Στο 29` δεν το "φάγαμε" πάντως από τον Ροσίτσκι (απέκρουσε ο Σηφάκης), αλλά τι να το κάνεις, αφού ΚΑΜΙΑ γραμμή μας δεν λειτουργούσε...

Γιόμα στη γιόμα και ξανά γιόμα, έτσι προσπαθούσαμε να παίξουμε, αλλά στο 41` πάντως κακώς ο Λανουά δεν μέτρησε το γκολ του Φωτάκη ως οφσάιντ, αφού όπως φάνηκε ήταν στην ίδια ευθεία... Είπαμε, ΧΑΛΙΑ ήμαστε, αλλά αν μετρούσε το γκολ του Φωτάκη (που παρεπιμπτόντως ήταν ο χειρότερος μας παίκτης)...

"Λαμπάδα" στον Τσεχ

Ο Γκέκας πήρε τη θέση του Φωτάκη και πήγε κορυφή, "Σάλπι" δεξιά, "Sam" αριστερά και πίσω ο Φορτούνης. Να `ναι καλά ο Τσεχ, μπερδεύτηκε με τον Σίβοκ στο 53` από την μπαλιά του Σαμαρά και ο Γκέκας σε κενή εστία έκανε το 2-1!!

Η αλήθεια είναι οτι μετά το γκολ ανεβήκαμε (βοήθησε κι η έξοδος του Ροσίτσκι), οι Τσέχοι τα είχαν ψιλοχαμένα, αλλά μέσα σ` όλα είχαμε και τον Λανουά και την εκνευριστική του διαιτησία!Στο 71 `μπήκε και ο "Μήτρο" αντί του Φορτούνη και βγαίναμε μπροστά, αλλά ήμασταν προβλέψιμοι, καθώς από το 70` και μετά είχαμε αρχίσει τις σέντρες για τον... Τσεχ, ενώ η κόπωση ήταν εμφανής.

Είχαμε πάθος, αλλά δεν πήρχε καθαρό μυαλό και δυνάμεις στο τέλος, με την Τσεχία τελικά να παίρνει τη νίκη...

Ελλάδα (Σάντος): Χαλκιάς (23' λ.τρ. Σηφάκης), Τοροσίδης, Χολέμπας, Κυρ. Παπαδόπουλος, Κατσουράνης, Καραγκούνης, Μανιάτης, Φωτάκης (46' Γκέκας), Σαλπιγγίδης, Φορτούνης (71' Μήτρογλου), Σαμαράς.

Τσεχία (Μπίλεκ): Τσεχ, Γκέμπρε Σελάσι, Σίβοκ, Κάντλετς, Λιμπέρσκι, Χούμπσμαν, Πλάζιλ, Γιράτσεκ, Ροζίτσκι (46' Κόλαρ, 90' Ραϊτόλαρ), Πίλαρ, Μπάρος (64' Πέχαρτ).

πηγή: sportdog.gr

Στο ακυρωθέν γκολ του Φωτάκη στάθηκε ο Βασίλης Τοροσίδης, υπογραμμίζοντας πως δεν ήταν ανθρώπινο λάθος και έγινε για δεύτερο φορά αλλοίωση αποτελέσματος.

"Μπήκαμε άσχημα, νωθρά και κοιμισμένα. Έτυχε η Τσεχία να βάλει δύο γκολ με δύο ευκαιρίες. Δεν έπρεπε να δεχτούμε κανένα γκολ και δεχτήκαμε δύο για να ξυπνήσουμε. Μετά το 25λεπτο μπήκαμε στο ματς και στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν κυρίαρχοι δημιουργώντας φάσεις. Από την άλλη, οι Τσέχοι έπαιζαν με αντεπιθέσεις δεν μας απείλησαν, παρόλα αυτά ήταν αργά για εμάς.Όλοι έχουμε ευθύνη. Κάναμε το ίδιο λάθος και μάλιστα διπλά, αφού δεχτήκαμε δύο τέρματα. Είναι δύσκολο να είσαι πίσω στο σκορ με δύο γκολ απέναντι σε μια καλή ομάδα, όμως δείξαμε χαρακτήρα, είχαμε ευκαιρίες που δεν έγιναν γκολ και έτσι μοιραία ήρθε η ήττα", είπε αρχικά ο Βασίλης Τοροσίδης.

Για το αποτέλεσμα που θέλει στο ματς Πολωνία-Ρωσία: "Δεν κοιτάμε τις άλλες ομάδες, τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ ποια ομάδα θέλω να νικήσει στο Πολωνία-Ρωσία. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε τι έφταιξε και να μην κάνουμε το ίδιο λάθος και κόντρα στην Ρωσία".

Για το γεγονός πως δύο γκολ η Ελλάδα είχε να δεχτεί από το Μουντιάλ στο ματς με την Αργεντινή: "Δεν έχει σχέση αν παίζεις με την Αργεντινή ή την Τσεχία. Δεν έχει με ποια ομάδα παίζουμε. Όποια ομάδα και να παίζαμε θα δεχόμασταν δύο γκολ έτσι όπως μπήκαμε στο ματς".

Για το μήνυμα στον κόσμο: "Όπως πιστεύουμε εμείς στην πρόκριση, έτσι να πιστέψει και ο κόσμος και όλοι μαζί να προσπαθήσουμε μήπως και καταφέρουμε να πετύχουμε το στόχο μας".

Για το ακυρωθέν γκολ του Φωτάκη: "Χθες είπα πως δεν θέλω να κρίνω διαιτητές γιατί είναι άνθρωποι. Όταν όμως μια σύμπτωση επαναλαμβάνεται παύει να είναι ανθρώπινο λάθος. Είμαι πικραμένος γιατί πρόκειται και σήμερα για αλλοίωση αποτελέσματος. Δεν ξέρω γιατί τα κάνουν αυτά οι διαιτητές. Ο ανθρώπινος παράγοντας έχει και ένα όριο".

Για το δεύτερο μέρος: "Πιστέψαμε πως μπορούσαμε να φέρουμε το ματς στα ίσα, μπήκαμε δυνατά σκοράραμε, αλλά δεν καταφέραμε να πετύχουμε δεύτερο γκολ".

Για το ματς με την Ρωσία: "Τα δύο ματς τελείωσαν κι αφού είμαστε ακόμα στο παιχνίδι της πρόκρισης δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω αλλά τα λάθη μας για να πάρουμε τη νίκη από την Ρωσία. Φαινομενικά η Ρωσία είναι καλύτερη ομάδα του ομίλου, όμως άμα παίξουμε όπως ξέρουμε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα".

πηγή:sport24.gr

Αν και είχε θεωρηθεί μεγάλο αουτσάιντερ, η Τσεχία πέρασε από την Πολωνία (0-1) και κόντρα στα προγνωστικά προκρίθηκε στους «8» του Euro 2012!

Μετά τη σε βάρος της ήττα με 4-1 στην πρεμιέρα του Euro από την Ρωσία, όλοι είχαν θεωρήσει ότι η συνέχεια θα είναι τυπική διαδικασία για την Τσεχία. Ο Μίχαλ Μπίλεκ το είχε πει όμως. «Δεν έχει τελειώσει τίποτα, με δύο νίκες μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο μας». Και έτσι έμελλε να γίνει. Οι Τσέχοι μετά τη νίκη (2-1) κόντρα στην Εθνική μας ομάδα επικράτησαν και της συνδιοργανώτριας, Πολωνίας με 1-0 και προκρίθηκαν ως πρώτοι από τον πρώτο όμιλο, με την Ελλάδα να την ακολουθεί.

Πως παρατάχθηκαν

Οι συνδιοργανωτές Πολωνοί παρατάχθηκαν με σύστημα 4-3-3 και διάταξη 4-3-2-1 από τον Φράντισεκ Σμούντα. Στο τέρμα ήταν ο Τίτον, αριστερό μπακ ο Μπένις, δεξί ο Πίστσεκ, στόπερ οι Βασιλέφσκι και Πέρκις, αμυντικά χαφ οι Ντούντκα και Πολάνσκι, λίγο μπροστά τους ο Μουράφσκι, στα πλάγια, αριστερά ο Ομπρανιάκ, δεξιά ο Μπλαζικόφσκι και κορυφή ο Λεβαντόφσκι. Από την άλλη, με 4-2-3-1 κατέβασε την Τσεχία ο Μίχαλ Μπίλεκ, με τον Τσεχ κάτω από τα δοκάρια, αριστερό μπακ τον Λιμπερσκί, δεξί τον Γκέμπρε-Σελασιέ, στόπερ τους Κάντλετς-Σίβοκ, αμυντικά χαφ τους Πλάσιλ και Χούμπσμαν, τριπλέτα μεσοεπιθετικών τους Πίλαρ, Κολάρ και Γίρατσεκ και μοναδικό προωθημένο τον Μπάρος.

Καλύτεροι οι Πολωνοί, αλλά...

Σαφώς ανώτεροι ήταν οι γηπεδούχοι στο πρώτο κομμάτι του αγώνα και με καλό ρυθμό και ενέργεια έφτασαν σε αρκετές περιπτώσεις κοντά στο γκολ το οποίο θα τους έφερνε κοντά στην πρόκριση. Μόλις στο 2' ο Ντούντκα απείλησε τον Τσεχ, όμως το ανάποδο ψαλίδι του πέρασε άουτ. Στο επόμενο λεπτό οι Τσέχοι απάντησαν με τον Πιλάρ να πιάνει αέρα από το σημείο του πέναλτι. Η συνέχεια ήταν μόνο Πολωνία με τον Λεβαντόφσκι να χάνει ίσως την καλύτερη ευκαιρία στο 10' μόνος του με τον Τσεχ, ενώ στη συνέχεια Μπένις (13', 22'), Πολάνσκι (15') και Κούτσκα (23') δεν μπόρεσαν να νικήσουν τον τερματοφύλακα της Τσέλσι και παρά την καλή εμφάνιση και τις ευκαιρίες οι Πολωνοί δεν πήραν αυτό που άξιζαν.

Ανάποδα...

Το δεύτερο μέρος δεν έμελλε να είναι το ίδιο για την ομάδα του Σμούντα, αφού οι Τσέχοι ανέβασαν της απόδοσή τους και ήταν αυτοί η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Στο 65' ο Κάντλες μετά από εκτέλεση φάουλ βρέθηκε φάτσα με το γκολ, όμως ο Τίτον κράτησε το «μηδέν». Εξι λεπτά μετά, ήρθε το «χρυσό» γκολ. Ο Μπάρος πέρασε τη μπάλα στον Γίρατσεκ -είχε βάλει γκολ και στην Εθνική μας- και εκείνος με εξαιρετική προσποίηση και δεξί πλασέ νίκησε τον Πολωνό πορτιέρε, με τον Βασιλέφσκι να μην μπορεί να ισοφαρίσει με κοντινή κεφαλιά στο 85'. Στο 90' ο Κάντλετς έκοψε πάνω στην γραμμή κρατώντας το 1-0 στην προσπάθεια του Μπλαζικόφσκι.

ΤΣΕΧΙΑ: Τσεχ, Γκέμπρε Σελάσι, Σίβοκ, Κάντλετς, Λιμπέρσκι, Χούμπσμαν, Πλάζιλ, Γιράτσεκ (84' Ραϊτόραλ), Πίλαρ (88' Ρέζεκ), Κόλαρ, Μπάρος (90' Πέχαρτ).

ΠΟΛΩΝΙΑ: Τίτον, Πίστσεκ, Βασιλέβσκι, Περκίς, Μπένις, Ντούτκα, Πολάνσκι (56' Γκροσίτσκι), Μουράβσκι (73' Μιερζεγέβσκι), Μπλαστσικόβσκι, Ομπράνιακ (73' Μπρόζεκ), Λεβαντόβσκι.

πηγή:gazzetta.gr

Συμπληρώθηκαν οι 8 ομάδες που προκρίθηκαν στα προημιτελικά του Euro 2012 μετά την φάση των ομίλων. Τσεχία, Ελλάδα, Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία και Γαλλία θα κοντραριστούν σε νοκ άουτ αγώνες για να συνεχίσουν στους "4" της διοργάνωσης.

Το πρόγραμμα και τα ζευγάρια των προημιτελικων έχουν διαμορφωθεί ως εξής:

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

21:45 Τσεχία-Πορτογαλία (Εθνικό Στάδιο Βαρσοβίας)

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

21:45 Γερμανία-Ελλάδα (Γκντανσκ)

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

21:45 Ισπανία-Γαλλία (Ντόνμπας Αρένα, Ντόνετσκ)

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

21:45 Αγγλία-Ιταλία (Ολυμπιακό Στάδιο Κιέβου)

Με τον Κριστιάνο Ρονάλντο απόλυτο πρωταγωνιστή και σκόρερ η Πορτογαλία λύγισε 1-0 την Τσεχία και πήρε το πρώτο εισιτήριο για τα ημιτελικά του Euro 2012. Αυτή είναι η τρίτη πρόκριση της Πορτογαλίας σε ημιτελικά στα τελευταία τέσσερα Euro. Ο Ρονάλντο, που έχει τέσσερα δοκάρια στα δύο τελευταία ματς, έφτασε τα τρία γκολ στη διοργάνωση, πιάνοντας στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ τους Γκόμεζ, Τζαγκόεφ και Μάντζουκιτς.

Φαρδιά πλατιά την υπογραφή του έβαλε ο Ρονάλντο στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας. Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ είχε δύο δοκάρια, ήταν μόνιμη απειλή κινδύνου και τελικά νίκησε τον Τσεχ στο 79', οδηγώντας σε δεύτερη διαδοχική πρόκριση τους Ίβηρες μετά από αυτή από τον όμιλο με τα δύο του τέρματα επί της Ολλανδίας. Η ομάδα του Μπέντο ήταν κυρίαρχη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, ενώ αντίθετα οι Τσέχοι δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο να προβάλουν αντίσταση, μένοντας δίκαια εκτός συνέχειας. Το νικητή του ζευγαριού Ισπανία-Γαλλία θα αντιμετωπίσει η Πορτογαλία στους "4" του τουρνουά.

Ενα εντυπωσιακό ψαλιδάκι και ένα δοκάρι του Ρονάλντο είναι όλα όσα θα θυμόμαστε από το πρώτο ημίχρονο του προημιτελικού, αφού Πορτογαλία και Τσεχία επέλεξαν ένα παιχνίδι τακτικής δίχως το παραμικρό ρίσκο. Στα πρώτα λεπτά η ομάδα του Μπίλεκ είχε την κατοχή, αλλά από το δεκάλεπτο και μετά την πρωτοβουλία ανέλαβαν οι Πορτογάλοι, έχοντας όμως παράλληλα το μυαλό τους στα μετόπισθεν μην επιτρέποντας στους τσέχους επικίνδυνες αντεπιθέσεις.

Η ομάδα του Μπέντο ανέβασε κάπως ρυθμούς μετά το μισάωρο έχοντας τον Ρονάλντο ως μοναδικό εκφραστή των επιθετικών της προσπαθειών. Ο σούπερ σταρ της Ρεάλ είχε δύο καλές στιγμές στο 33' και στο 35', ενώ στο τελευταίο λεπτό του ημιχρόνου στάθηκε άτυχος, αφού μετά από εντυπωσιακή προσπάθεια, δείγμα της μεγάλης του κλάσης, σημάδεψε από κοντά το κάθετο δοκάρι. Την ίδια ώρα οι Τσέχοι ήταν παντελώς ακίνδυνοι.

Στην επανάληψη η Πορτογαλία μπήκε δυνατά, κυριάρχησε πλήρως και είχε πέντε ευκαιρίες μέχρι το 65'. Η σημαντικότερη καταγράφηκε στο 49' όταν ο Ρονάλντο με απευθείας εκτέλεση φάουλ σημάδεψε για δεύτερο φορά το δοκάρι του Τσεχ. Αλμέιδα και Μεϊρέλες δεν σημάδεψαν σωστά, ενώ ο Νάνι στο 58' και ο Μουτίνιο στο 63' ανάγκασαν σε δύσκολες επεμβάσεις τον Τσεχ, που ουσιαστικά κρατούσε όρθια την Τσεχία έχοντας για συμπαράσταση τα... δοκάρια του.

Η Τσεχία παρέμενε καθηλωμένη στο μισό γήπεδο, δίχως να μπορεί να δημιουργήσει την παραμικρή ευκαιρία, ενώ οι ίβηρες συνέχισαν να απειλούν, με τον Νάνι να αγγίζει το 1-0 στο 74'. Οι πορτογάλοι δικαιώθηκαν τελικά στο 79' , μετουσιώνοντας την υπεροχή τους σε γκολ-πρόκριση. Χρυσός σκόρερ ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που έκανε τα πάντα στο ματς και σημείωσε το νικητήριο γκολ με καρφωτή κεφαλιά μετά από σέντρα του Μουτίνιο. Οι τσέχοι δεν είχαν απάντηση και η Πορτογαλία πανηγύρισε την πρόκριση στα ημιτελικά με τον Ρονάλντο να την έχει πάρει κυριολεκτικά από το χεράκι για την οδηγήσει σε επιτυχίες.

ΤΣΕΧΙΑ (Μίχαλ Μπίλεκ): Τσεχ, Γκέμπρε Σελασιέ, Σίβοκ, Κάντλετς, Λιμπέρσκι, Χούμπσμαν (86΄Πέκχαρτ), Πλάσιλ, Γίρατσεκ, Νταρίντα (61΄Ρέζεκ), Πιλάρ, Μπάρος.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (Πάουλο Μπέντο): Ρουί Πατρίτσιο, Ζοάο Περέιρα, Πέπε, Άλβες, Κοεντράο, Βελόσο, Μεϊρέλες (88΄Ρολάντο), Μουτίνιο, Νάνι (84΄Κουστόδιο), Κριστιάνο Ρονάλντο, Πόστιγκα (40΄Αλμέιδα).

πηγή: sport.gr

Τον Θανάση Μπριάκο όρισε η FIFA παρατηρητή διαιτησίας στον αγώνα της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ Μάλτας και Τσεχίας, ο οποίος θα διεξαχθεί την Παρασκευή 11/10/2013 στη Βαλέτα.

Διαιτητής του αγώνα ορίστηκε ο Σλοβένος Matej Jug VAD Istvan (33 ετών), o οποίος ανήκει στην πίνακα των υπό προώθηση διαιτητών για την elite κατηγορία. 

Συμπληρώνονται σήμερα 7 χρόνια από το μαγικό βράδυ της 4ης Ιουλίου 2004 που η Ελλάδα κατέκτησε το Euro της Πορτογαλίας νικώντας στον τελικό τους διοργανωτές Πορτογάλους με 1-0 και έβγαλε στους δρόμους τους Έλληνες για να πανηγυρίσουν την μεγαλύτερη μαζί με το Eurobasket του 1987 επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό επίπεδο.

Ήταν σαν σήμερα λοιπόν, 4 Ιουλίου του 2004, όταν η Εθνική μας ομάδα σήκωσε μετά τον τελικό με την Πορτογαλία στον ουρανό της Λισαβόνας το βαρύτιμο τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δημιουργώντας έτσι τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.

Μια ομάδα αποτελούμενη από 23 παίκτες που κατάφεραν για περίπου ένα μήνα να βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής όχι μόνο της ποδοσφαιρικής κοινής γνώμης της Γηραιάς Ηπείρου αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, ολοκληρώνοντας το "θαύμα της Πορτογαλίας" έτσι ακριβώς όπως το άρχισαν, με νίκη επί της οικοδέσποινας.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και η Εθνική μας ομάδα απέδειξε το καλοκαίρι του 2004 πως κατέκτησε επάξια την κορυφή της Ευρώπης γράφοντας με αυτόν τον τρόπο την τελευταία σελίδα ενός παραμυθιού βγαλμένου από τα πιο τρελά όνειρα κάθε Έλληνα φιλάθλου.

Ένα παραμύθι που είχε τον δικό του Γερμανό συγγραφέα, τον Ότο Ρεχάγκελ. Ο "Όθωνας" ανέλαβε τη συγγραφή της ποδοσφαιρικής του εποποιίας το καλοκαίρι του 2001, έκανε τα δικά του… μαγικά, και μέσα σε μια τριετία μετέτρεψε την Εθνική μας σε ποδοσφαιρική σταχτοπούτα αφήνοντας άφωνους τους πάντες.

 Το πειρατικό… σάλπαρε για Πορτογαλία και ο Ρεχάγκελ σε ρόλο καπετάνιου επέλεξε το 23μελες πλήρωμά του και έριξε την πρώτη του κανονιά στις 12 Ιουνίου του 2004 στο Λιμάνι του Οπόρτο.

Με τον Καραγκούνη να "πυροβολεί" τον Ρικάρντο στο 7’ και τον Σεϊταρίδη να κερδίζει πέναλτι που αξιοποίησε ο Μπασινάς, η Ελλάδα έκανε το 2-0 και η φιέστα των διοργανωτών Πορτογάλων είχε αρχίσει να χαλάει για τα καλά. Το γκολ του Ρονάλντο στις καθυστερήσεις δεν ήταν αρκετό για να ανατρέψει την κατάσταση, το πρώτο δάκρυ έτρεξε για τον μικρό Κριστιάνο, ο θεός της μπάλας είχε πάρει την πρώτη του απόφαση και το πανηγύρι άρχισε να στήνεται στην Ελλάδα με κάθε επισημότητα!

Η συνέχεια όμως προμηνυόταν ακόμη πιο δύσκολη, μια και αντίπαλος ήταν η Ισπανία που επιζητούσε τη ρεβάνς για την ήττα στα προκριματικά. Το γκολ του Μοριέντες στην αρχή του αγώνα και η ασφυκτική πίεση των Ισπανών άρχισαν να μας προσγειώνουν σιγά σιγά, όμως η ώρα του Άγγελου της Εθνικής είχε φτάσει. Έπειτα από σέντρα-διαβήτη του Τσιάρτα ο Χαριστέας «κάρφωσε» τον Κασίγιας πάρα την προσπάθεια του Πουγιόλ, «έγραψε» το 1-1, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα παρά το σφυροκόπημα των Ισπανών. Η πρόκριση ήταν πλέον κοντά, οι Έλληνες στην κερκίδα παραληρούσαν και το «σήκωσέ το…» είχε αρχίσει να δονεί την ατμόσφαιρα, κι ένα αυθόρμητο «ρε λες;» έβγαινε από μέσα μας…

Στο Φάρο της νότιας Πορτογαλίας έδωσε η Εθνική μας το σπουδαιότερο ματς στην ιστορία της –μέχρι το επόμενο– κόντρα στη Ρωσία. Το ξεκίνημα όμως επεφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις στην Εθνική μας. Με τους Ρώσους να αγωνίζονται… σκυλιασμένοι παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη αποκλειστεί μείναμε πίσω στο σκορ με 0-2 και πριν προλάβουμε να επανέλθουμε, παραλίγο να δεχτούμε και τρίτο γκολ και το όνειρο να χαθεί μια για πάντα από τα πρώτα λεπτά του αγώνα…

Η Εθνική μας όμως βρήκε άμεσα τα πατήματά της, με τον Ότο να επιζητά ψυχραιμία από τον πάγκο και το γκολ του Βρύζα που έκανε το 1-2 έμοιαζε λυτρωτικό. Το φάουλ που εκτέλεσε ο Τσιάρτας στο β’ ημίχρονο δοκίμασε τα αντανακλαστικά του Μαλαφέεφ την ώρα που το αποτέλεσμα στο Πορτογαλία-Ισπανία έστελνε την Εθνική μας στα προημιτελικά έστω και με ήττα με 1-2. Η πρόκριση ήταν κοντά, και η καρδιά όλων μας πήγε κι ήρθε στην τελευταία φάση του αγώνα όταν έπειτα από παράλληλη μπαλιά στην εστία του Νικοπολίδη, η μπάλα πέρασε ξυστά από αμυντικούς και επιθετικούς και κατέληξε άουτ. Το σφύριγμα της λήξης ήταν γεγονός. Η Ελλάδα ήταν στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης! Απίστευτο!

«Ό,τι κι αν κάνουμε από εδώ και πέρα είναι κέρδος για εμάς, πετύχαμε ένα μεγάλο στόχο και πλέον θα απολαύσουμε τον προημιτελικό με τη Γαλλία», ήταν το σχόλιο των παικτών μετά τον αγώνα καθώς προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχαν πετύχει. Η ώρα του προημιτελικού είχε έρθει και οι «τρικολόρ» του Ζινεντίν Ζιντάν και του Τιερί Ανρί φάνταζαν απροσπέλαστο τείχος. Και πάλι όμως οι Έλληνες διεθνείς είχαν αντίθετη άποψη. Ο Ρεχάγκελ είχε την ιδιοφυή σκέψη να αφήσει τους παίκτες του να εφαρμόσουν αυτό που ήθελαν και έβλεπαν να βοηθά περισσότερο την Εθνική μας, βάζοντας το «εγώ» του κάτω από την ομάδα, στην ανάπαυλα του ημιχρόνου κι ενώ το σκορ ήταν 0-0.

Όσο η λευκή ισοπαλία έμενε, αυτό το αυθόρμητο «ρε λες» συνέχιζε να γεμίζει τις ελπίδες όλων των Ελλήνων φιλάθλων, μέχρι που η μπάλα πήγε στα πόδια του Ζαγοράκη, ο οποίος σαν άλλος… Βραζιλιάνος άσος άδειασε τον Λιζαραζού και έβγαλε σέντρα πάρε-βάλε για το κεφάλι του «Χάρι». Ο Άγγελος της Εθνικής δεν άφησε περιθώρια στον Μπαρτέζ και το απίστευτο είχε αρχίσει να παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας! Ένα παρατεταμένο «γκοοοοοοοοολ» ακούστηκε μεμιάς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους όταν πια η αναμέτρηση έληξε και η Εθνική μας ήταν στον ημιτελικό.

Όμως, το παραμύθι δεν είχε τελειώσει ακόμα. Η παρέα του Μπάρος, του Κόλερ και του μεγάλου Πάβελ Νέντβεντ μας περίμενε στον ημιτελικό με άγριες διαθέσεις. Οι έντεκα σύγχρονοι θεοί για τους οποίους μιλούσε προφητικά το πούλμαν της Εθνικής μας στην Πορτογαλία, μπήκαν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο θέλοντας να απολαύσουν την αναμέτρηση, αλλά από την πρώτη κιόλας φάση φάνηκε πως η βραδιά θα ήταν δύσκολη. Η μία ευκαιρία μετά την άλλη χανόταν για τους Τσέχους, με τον Νέντβεντ να καθοδηγεί με μαεστρία το παιχνίδι τους, ενοχλώντας το έργο που είχε εμπνευστή ο… θεός του ποδοσφαίρου. Και κάπου εκεί «αναγκάστηκε» να τον βγάλει από τη μέση!

Σε μια διεκδίκηση της μπάλας ο μακρυμάλλης Τσέχος χτύπησε άσχημα το πόδι του και τέθηκε νοκ άουτ. Μεμιάς η ψυχολογία άλλαξε και η Εθνική μας αναθάρρησε κι άρχισε να βγαίνει δειλά δειλά από τα καρέ της. Ο «Όθωνας» έδινε το δικό του ρεσιτάλ από τον πάγκο και κάπως έτσι το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι τέλους και οι δύο ομάδες θα έλυναν τις διαφορές τους στην παράταση. Κι αν θα περίμενε κανείς να δει εκεί την Εθνική μας να καταρρέει σωματικά λόγω έλλειψης δυνάμεων, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η ελπίδα της… ανέλπιστης επιτυχίας έδωσε φτερά στα πόδια των Ελλήνων παικτών και στα πρώτα λεπτά της παράτασης ο Γιαννακόπουλος έριξε την προειδοποιητική βολή στον Πετρ Τσεχ.

Λίγα λεπτά αργότερα, και για την ακρίβεια δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του α’ ημιχρόνου της παράτασης η Εθνική μας κέρδισε κόρνερ. «Γκολ και φύγαμε για τελικό», σκέφτηκε όλη η Ελλάδα, μια και αν υπήρχε νικήτρια ομάδα στο ημίχρονο της παράτασης το ματς έληγε. Ο Τσιάρτας ανέλαβε την εκτέλεση και οι Έλληνες πήραν θέση στην περιοχή του Τσεχ. «Φεύγοντας για το κόρνερ κοίταξα το ρολόι, ήταν 14 και 46 και είπα ας μπει τώρα», είπε αργότερα ο Δέλλας. Το κόρνερ του Τσιάρτα βρήκε ακριβώς το κεφάλι του Δέλλα στο ύψος της μικρής περιοχής και ο Τσεχ δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Ο «Κολοσσός», όπως τον έλεγε ο Ρεχάγκελ, μας είχε στείλει στον τελικό σκοράροντας πρώτη φορά στην καριέρα του με το εθνόσημο! Οι Τσέχοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ήμασταν στον τελικό και ήταν αλήθεια!


Η ημέρα του μεγάλου τελικού είχε φτάσει. Η ημέρα του ελληνικού αθλητισμού ήταν η 4η Ιουλίου του 2004. Στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας, κόντρα στην οικοδέσποινα η Εθνική μας ομάδα θα διεκδικούσε το τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Για τους Πορτογάλους ήταν το ιδανικό σενάριο. Είχαν φτάσει μέχρι τον τελικό στη διοργάνωση της έδρας τους, και θα αντιμετώπιζαν την αδύναμη στα μάτια τους Ελλάδα, την οποία και έμοιαζε απίθανο να υποτιμήσουν δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες…

Κι όμως! Με τη συνηθισμένη τακτική της η Εθνική μας ομάδα έκλεισε τους διαδρόμους προς τον Νικοπολίδη, εξουδετέρωσε αποτελεσματικά το μεγάλο αστέρι των Πορτογάλων, τον Λουίς Φίγκο και… χτύπησε με χειρουργική ακρίβεια στο 65’ και πάλι έπειτα από κόρνερ. Η συνεργασία ήταν… αγγελική με τον Άγγελο Μπασινά να σερβίρει και τον Άγγελο Χαριστέα να κάνει… του κεφαλιού του! Το χρονόμετρο της αντίστροφης μέτρησης είχε αρχίσει να μετρά. Ο χρόνος κυλούσε η ομάδα κράταγε γερά και το όνειρο ήταν όλο και πιο κοντά. «3… 2… 1… Έληξε!!! Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης!!!!»

Τρέλα! Οι χιλιάδες Έλληνες φίλαθλοι στην κερκίδα του Ντα Λουζ δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συνέβαινε, καθώς ζητούσαν επιτακτικά από τον Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώσει την κούπα! Ο Εουσέμπιο μισοκλαίγοντας έδωσε το τρόπαιο στον μεγάλο αρχηγό κι εκείνος το σήκωσε ψηλά στον πορτογαλικό ουρανό σκορπώντας κύματα ενθουσιασμού σε κάθε άκρη του Ελληνισμού. «Έλληνες, βγείτε στους δρόμους» φώναξε ο… Ρεχακλής μετά το τέλος του ματς, ο οποίος έφτανε και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης στο ίδιο γήπεδο όπως όταν ήταν προπονητής της Βέρντερ και ο γύρος του θριάμβου είχε αρχίσει την ώρα που ο Ρονάλντο και η παρέα έκλαιγε τη… μοίρα του.

Η Πορτογαλία «βάφτηκε» μεμιάς μπλε και η νύχτα έγινε μέρα στην Ελλάδα από τους πρωτοφανείς πανηγυρισμούς σε κάθε γωνιά της χώρας που σε λίγες εβδομάδες θα υποδεχόταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η 23άδα των Ελλήνων γνώρισε την αποθέωση κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο της Αθήνας και η αυτοκινητοπομπή την οδήγησε στο Καλλιμάρμαρο, όπου ακολούθησε αλησμόνητο γλέντι με καλεσμένους όλους τους Έλληνες. Ήταν ο ομορφότερος ένας μήνας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού…

Από τότε πέρασαν ένα δύο τρία… επτά χρόνια. Πέρασαν επτά χρόνια που μας δείχνουν κάθε χρόνο και περισσότερο πόσο παραμυθένιο και ανεπανάληπτο ήταν όλο αυτό που ζήσαμε εκείνες τις ημέρες. Πόσο μακριά από την γκρίζα πραγματικότητα των εποχών μας, μας οδήγησε και μας έκανε απίστευτα υπερήφανους έστω και στιγμιαία λέγοντας ένα «ευχαριστώ» σε όλη εκείνη την ομάδα για τις απίστευτες στιγμές που μας χάρισε. Και για αυτό, όσα χρόνια κι αν περάσουν για μας που το ζήσαμε, οι μνήμες θα είναι πάντα ανεξίτηλες. Σαν να μην πέρασε μια μέρα…

πηγή: gazzetta.gr

Συμπληρώνονται σήμερα 9 χρόνια από το μαγικό βράδυ της 4ης Ιουλίου 2004 που η Ελλάδα κατέκτησε το Euro της Πορτογαλίας νικώντας στον τελικό τους διοργανωτές Πορτογάλους με 1-0 και έβγαλε στους δρόμους τους Έλληνες για να πανηγυρίσουν την μεγαλύτερη μαζί με το Eurobasket του 1987 επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό επίπεδο.

Ήταν σαν σήμερα λοιπόν, 4 Ιουλίου του 2004, όταν η Εθνική μας ομάδα σήκωσε μετά τον τελικό με την Πορτογαλία στον ουρανό της Λισαβόνας το βαρύτιμο τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, δημιουργώντας έτσι τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.

Μια ομάδα αποτελούμενη από 23 παίκτες που κατάφεραν για περίπου ένα μήνα να βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής όχι μόνο της ποδοσφαιρικής κοινής γνώμης της Γηραιάς Ηπείρου αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, ολοκληρώνοντας το "θαύμα της Πορτογαλίας" έτσι ακριβώς όπως το άρχισαν, με νίκη επί της οικοδέσποινας.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και η Εθνική μας ομάδα απέδειξε το καλοκαίρι του 2004 πως κατέκτησε επάξια την κορυφή της Ευρώπης γράφοντας με αυτόν τον τρόπο την τελευταία σελίδα ενός παραμυθιού βγαλμένου από τα πιο τρελά όνειρα κάθε Έλληνα φιλάθλου.

Ένα παραμύθι που είχε τον δικό του Γερμανό συγγραφέα, τον Ότο Ρεχάγκελ. Ο "Όθωνας" ανέλαβε τη συγγραφή της ποδοσφαιρικής του εποποιίας το καλοκαίρι του 2001, έκανε τα δικά του… μαγικά, και μέσα σε μια τριετία μετέτρεψε την Εθνική μας σε ποδοσφαιρική σταχτοπούτα αφήνοντας άφωνους τους πάντες.

 Το πειρατικό… σάλπαρε για Πορτογαλία και ο Ρεχάγκελ σε ρόλο καπετάνιου επέλεξε το 23μελες πλήρωμά του και έριξε την πρώτη του κανονιά στις 12 Ιουνίου του 2004 στο Λιμάνι του Οπόρτο.

Με τον Καραγκούνη να "πυροβολεί" τον Ρικάρντο στο 7’ και τον Σεϊταρίδη να κερδίζει πέναλτι που αξιοποίησε ο Μπασινάς, η Ελλάδα έκανε το 2-0 και η φιέστα των διοργανωτών Πορτογάλων είχε αρχίσει να χαλάει για τα καλά. Το γκολ του Ρονάλντο στις καθυστερήσεις δεν ήταν αρκετό για να ανατρέψει την κατάσταση, το πρώτο δάκρυ έτρεξε για τον μικρό Κριστιάνο, ο θεός της μπάλας είχε πάρει την πρώτη του απόφαση και το πανηγύρι άρχισε να στήνεται στην Ελλάδα με κάθε επισημότητα!

Η συνέχεια όμως προμηνυόταν ακόμη πιο δύσκολη, μια και αντίπαλος ήταν η Ισπανία που επιζητούσε τη ρεβάνς για την ήττα στα προκριματικά. Το γκολ του Μοριέντες στην αρχή του αγώνα και η ασφυκτική πίεση των Ισπανών άρχισαν να μας προσγειώνουν σιγά σιγά, όμως η ώρα του Άγγελου της Εθνικής είχε φτάσει. Έπειτα από σέντρα-διαβήτη του Τσιάρτα ο Χαριστέας «κάρφωσε» τον Κασίγιας πάρα την προσπάθεια του Πουγιόλ, «έγραψε» το 1-1, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα παρά το σφυροκόπημα των Ισπανών. Η πρόκριση ήταν πλέον κοντά, οι Έλληνες στην κερκίδα παραληρούσαν και το «σήκωσέ το…» είχε αρχίσει να δονεί την ατμόσφαιρα, κι ένα αυθόρμητο «ρε λες;» έβγαινε από μέσα μας…

Στο Φάρο της νότιας Πορτογαλίας έδωσε η Εθνική μας το σπουδαιότερο ματς στην ιστορία της –μέχρι το επόμενο– κόντρα στη Ρωσία. Το ξεκίνημα όμως επεφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις στην Εθνική μας. Με τους Ρώσους να αγωνίζονται… σκυλιασμένοι παρά το γεγονός ότι είχαν ήδη αποκλειστεί μείναμε πίσω στο σκορ με 0-2 και πριν προλάβουμε να επανέλθουμε, παραλίγο να δεχτούμε και τρίτο γκολ και το όνειρο να χαθεί μια για πάντα από τα πρώτα λεπτά του αγώνα…

Η Εθνική μας όμως βρήκε άμεσα τα πατήματά της, με τον Ότο να επιζητά ψυχραιμία από τον πάγκο και το γκολ του Βρύζα που έκανε το 1-2 έμοιαζε λυτρωτικό. Το φάουλ που εκτέλεσε ο Τσιάρτας στο β’ ημίχρονο δοκίμασε τα αντανακλαστικά του Μαλαφέεφ την ώρα που το αποτέλεσμα στο Πορτογαλία-Ισπανία έστελνε την Εθνική μας στα προημιτελικά έστω και με ήττα με 1-2. Η πρόκριση ήταν κοντά, και η καρδιά όλων μας πήγε κι ήρθε στην τελευταία φάση του αγώνα όταν έπειτα από παράλληλη μπαλιά στην εστία του Νικοπολίδη, η μπάλα πέρασε ξυστά από αμυντικούς και επιθετικούς και κατέληξε άουτ. Το σφύριγμα της λήξης ήταν γεγονός. Η Ελλάδα ήταν στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης! Απίστευτο!

«Ό,τι κι αν κάνουμε από εδώ και πέρα είναι κέρδος για εμάς, πετύχαμε ένα μεγάλο στόχο και πλέον θα απολαύσουμε τον προημιτελικό με τη Γαλλία», ήταν το σχόλιο των παικτών μετά τον αγώνα καθώς προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχαν πετύχει. Η ώρα του προημιτελικού είχε έρθει και οι «τρικολόρ» του Ζινεντίν Ζιντάν και του Τιερί Ανρί φάνταζαν απροσπέλαστο τείχος. Και πάλι όμως οι Έλληνες διεθνείς είχαν αντίθετη άποψη. Ο Ρεχάγκελ είχε την ιδιοφυή σκέψη να αφήσει τους παίκτες του να εφαρμόσουν αυτό που ήθελαν και έβλεπαν να βοηθά περισσότερο την Εθνική μας, βάζοντας το «εγώ» του κάτω από την ομάδα, στην ανάπαυλα του ημιχρόνου κι ενώ το σκορ ήταν 0-0.

Όσο η λευκή ισοπαλία έμενε, αυτό το αυθόρμητο «ρε λες» συνέχιζε να γεμίζει τις ελπίδες όλων των Ελλήνων φιλάθλων, μέχρι που η μπάλα πήγε στα πόδια του Ζαγοράκη, ο οποίος σαν άλλος… Βραζιλιάνος άσος άδειασε τον Λιζαραζού και έβγαλε σέντρα πάρε-βάλε για το κεφάλι του «Χάρι». Ο Άγγελος της Εθνικής δεν άφησε περιθώρια στον Μπαρτέζ και το απίστευτο είχε αρχίσει να παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας! Ένα παρατεταμένο «γκοοοοοοοοολ» ακούστηκε μεμιάς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους όταν πια η αναμέτρηση έληξε και η Εθνική μας ήταν στον ημιτελικό.

Όμως, το παραμύθι δεν είχε τελειώσει ακόμα. Η παρέα του Μπάρος, του Κόλερ και του μεγάλου Πάβελ Νέντβεντ μας περίμενε στον ημιτελικό με άγριες διαθέσεις. Οι έντεκα σύγχρονοι θεοί για τους οποίους μιλούσε προφητικά το πούλμαν της Εθνικής μας στην Πορτογαλία, μπήκαν δυναμικά στον αγωνιστικό χώρο θέλοντας να απολαύσουν την αναμέτρηση, αλλά από την πρώτη κιόλας φάση φάνηκε πως η βραδιά θα ήταν δύσκολη. Η μία ευκαιρία μετά την άλλη χανόταν για τους Τσέχους, με τον Νέντβεντ να καθοδηγεί με μαεστρία το παιχνίδι τους, ενοχλώντας το έργο που είχε εμπνευστή ο… θεός του ποδοσφαίρου. Και κάπου εκεί «αναγκάστηκε» να τον βγάλει από τη μέση!

Σε μια διεκδίκηση της μπάλας ο μακρυμάλλης Τσέχος χτύπησε άσχημα το πόδι του και τέθηκε νοκ άουτ. Μεμιάς η ψυχολογία άλλαξε και η Εθνική μας αναθάρρησε κι άρχισε να βγαίνει δειλά δειλά από τα καρέ της. Ο «Όθωνας» έδινε το δικό του ρεσιτάλ από τον πάγκο και κάπως έτσι το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι τέλους και οι δύο ομάδες θα έλυναν τις διαφορές τους στην παράταση. Κι αν θα περίμενε κανείς να δει εκεί την Εθνική μας να καταρρέει σωματικά λόγω έλλειψης δυνάμεων, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η ελπίδα της… ανέλπιστης επιτυχίας έδωσε φτερά στα πόδια των Ελλήνων παικτών και στα πρώτα λεπτά της παράτασης ο Γιαννακόπουλος έριξε την προειδοποιητική βολή στον Πετρ Τσεχ.

Λίγα λεπτά αργότερα, και για την ακρίβεια δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του α’ ημιχρόνου της παράτασης η Εθνική μας κέρδισε κόρνερ. «Γκολ και φύγαμε για τελικό», σκέφτηκε όλη η Ελλάδα, μια και αν υπήρχε νικήτρια ομάδα στο ημίχρονο της παράτασης το ματς έληγε. Ο Τσιάρτας ανέλαβε την εκτέλεση και οι Έλληνες πήραν θέση στην περιοχή του Τσεχ. «Φεύγοντας για το κόρνερ κοίταξα το ρολόι, ήταν 14 και 46 και είπα ας μπει τώρα», είπε αργότερα ο Δέλλας. Το κόρνερ του Τσιάρτα βρήκε ακριβώς το κεφάλι του Δέλλα στο ύψος της μικρής περιοχής και ο Τσεχ δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Ο «Κολοσσός», όπως τον έλεγε ο Ρεχάγκελ, μας είχε στείλει στον τελικό σκοράροντας πρώτη φορά στην καριέρα του με το εθνόσημο! Οι Τσέχοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ήμασταν στον τελικό και ήταν αλήθεια!


Η ημέρα του μεγάλου τελικού είχε φτάσει. Η ημέρα του ελληνικού αθλητισμού ήταν η 4η Ιουλίου του 2004. Στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας, κόντρα στην οικοδέσποινα η Εθνική μας ομάδα θα διεκδικούσε το τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Για τους Πορτογάλους ήταν το ιδανικό σενάριο. Είχαν φτάσει μέχρι τον τελικό στη διοργάνωση της έδρας τους, και θα αντιμετώπιζαν την αδύναμη στα μάτια τους Ελλάδα, την οποία και έμοιαζε απίθανο να υποτιμήσουν δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες…

Κι όμως! Με τη συνηθισμένη τακτική της η Εθνική μας ομάδα έκλεισε τους διαδρόμους προς τον Νικοπολίδη, εξουδετέρωσε αποτελεσματικά το μεγάλο αστέρι των Πορτογάλων, τον Λουίς Φίγκο και… χτύπησε με χειρουργική ακρίβεια στο 65’ και πάλι έπειτα από κόρνερ. Η συνεργασία ήταν… αγγελική με τον Άγγελο Μπασινά να σερβίρει και τον Άγγελο Χαριστέα να κάνει… του κεφαλιού του! Το χρονόμετρο της αντίστροφης μέτρησης είχε αρχίσει να μετρά. Ο χρόνος κυλούσε η ομάδα κράταγε γερά και το όνειρο ήταν όλο και πιο κοντά. «3… 2… 1… Έληξε!!! Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης!!!!»

Τρέλα! Οι χιλιάδες Έλληνες φίλαθλοι στην κερκίδα του Ντα Λουζ δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συνέβαινε, καθώς ζητούσαν επιτακτικά από τον Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώσει την κούπα! Ο Εουσέμπιο μισοκλαίγοντας έδωσε το τρόπαιο στον μεγάλο αρχηγό κι εκείνος το σήκωσε ψηλά στον πορτογαλικό ουρανό σκορπώντας κύματα ενθουσιασμού σε κάθε άκρη του Ελληνισμού. «Έλληνες, βγείτε στους δρόμους» φώναξε ο… Ρεχακλής μετά το τέλος του ματς, ο οποίος έφτανε και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης στο ίδιο γήπεδο όπως όταν ήταν προπονητής της Βέρντερ και ο γύρος του θριάμβου είχε αρχίσει την ώρα που ο Ρονάλντο και η παρέα έκλαιγε τη… μοίρα του.

Η Πορτογαλία «βάφτηκε» μεμιάς μπλε και η νύχτα έγινε μέρα στην Ελλάδα από τους πρωτοφανείς πανηγυρισμούς σε κάθε γωνιά της χώρας που σε λίγες εβδομάδες θα υποδεχόταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η 23άδα των Ελλήνων γνώρισε την αποθέωση κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο της Αθήνας και η αυτοκινητοπομπή την οδήγησε στο Καλλιμάρμαρο, όπου ακολούθησε αλησμόνητο γλέντι με καλεσμένους όλους τους Έλληνες. Ήταν ο ομορφότερος ένας μήνας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού…

Από τότε πέρασαν ένα δύο τρία… επτά χρόνια. Πέρασαν επτά χρόνια που μας δείχνουν κάθε χρόνο και περισσότερο πόσο παραμυθένιο και ανεπανάληπτο ήταν όλο αυτό που ζήσαμε εκείνες τις ημέρες. Πόσο μακριά από την γκρίζα πραγματικότητα των εποχών μας, μας οδήγησε και μας έκανε απίστευτα υπερήφανους έστω και στιγμιαία λέγοντας ένα «ευχαριστώ» σε όλη εκείνη την ομάδα για τις απίστευτες στιγμές που μας χάρισε. Και για αυτό, όσα χρόνια κι αν περάσουν για μας που το ζήσαμε, οι μνήμες θα είναι πάντα ανεξίτηλες. Σαν να μην πέρασε μια μέρα…

πηγή: gazzetta.gr