Υπάρχει και η…. άλλη Βραζιλία (vid)

Η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του κορυφαίου ποδοσφαιρικού γεγονότος του πλανήτη ξεκίνησε. Η μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου, το Μουντιάλ, σε λίγες ημέρες θα ανοίξει την αυλαία, με τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους να περιμένουν πως και πως την έναρξη του.

Η Μέκκα του ποδοσφαίρου αναμφίβολα είναι η Βραζιλία, με την χώρα του καφέ και της σάμπας σε τρεις εβδομάδες να ανοίγει τις πύλες της για να υποδεχθεί τις 32 ομάδες που για ένα μήνα θα τα δώσουν όλα με στόχο φυσικά την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.

Όλα καλά και όλα ωραία με το Μουντιάλ, το οποίο αναμφισβήτητα και κανένας δεν μπορεί να το παραγνωρίσει αυτό, ότι πρόκειται για μια γιορτή του ποδοσφαίρου και ειδικά για χώρες όπως είναι η Βραζιλία, η οποία ουσιαστικά δίδαξε πως παίζεται η  στρογγυλή θεά. Ωστόσο υπάρχει και άλλη όψη.

Αυτή που δυστυχώς πολλοί από εμάς δεν μας αφήνει να την δούμε. Η Βραζιλία είναι μια χώρα με αρκετό πληθυσμό και που φυσικά ταλανίζεται από πολλά προβλήματα. Φτώχεια, ανεργία, πείνα, εξαθλίωση και πολλά άλλα.

Η ανάθεση του Μουντιάλ, αλλά και των Ολυμπιακών αγώνων (2016) στη Βραζιλία μπορεί να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την χώρα να αναδείξει τον πολιτισμό της, τις ομορφιές,  τον ήλιο της, τις παραλίες της, όμως η ζημιά ήδη έχει γίνει και μάλιστα ανεπανόρθωτα.

Την ώρα που το ένα event διαδέχεται το άλλο, με στόχο φυσικά την επικείμενη έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο απλός κόσμος ορίεται και διαμαρτύρεται δικαίως για την κατάσταση που έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι διαδηλώσεις κάθε μέρα στους δρόμους γίνονται εντονότερες με αποδέκτη φυσικά την κυβέρνηση.

Μια κυβέρνηση που όπως όλα δείχνουν είναι ανίκανη και το μόνο που την ενδιαφέρει, είναι να στερήσει από τον απλό κόσμο ένα κομμάτι ψωμί, για να ξοδέψει χιλιάδες δισεκατομμύρια για την κατασκευή υπερσύχρονων γηπέδων. Δεν λέμε όλα καλά αυτά, αλλά όταν βλέπεις στους δρόμους, αλλά και στις φτωχογειτονιές της χώρας που είναι πάμπολλες, παιδάκια ξυπόλυτα να μην έχουν να φάνε και να ζητιανεύουν, τότε σε πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι.

Ναι, αυτά τα παιδάκια που αύριο, μεθαύριο, θα εισχωρήσουν στον κόσμο της μαφίας, γιατί δεν θα έχουν άλλη επιλογή, γιατί το σύστημα θα τους έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο, και θα πάρουν το όπλο «καθαρίζοντας» όποιον θέλουν.

Η αλήθεια είναι άσχημη, πικρή και φυσικά σκεπάζεται από όλη αυτή την αίγλη που θέλουν να βγάλουν προς τα έξω οι διοργανωτές. Το Μουντιάλ είναι η βιτρίνα, η σάμπα, τα πάρτι, τα καρναβάλια, οι παραλίες, τα τακουνάκια και όλα αυτά αποτελούν την «γκλαμουράτη» πλευρά της Βραζιλίας. Υπάρχει όμως και άλλη όψη. Αυτή που δεν πρόκειται να εξαλειφθεί αν οι άνωθεν δεν πάρουν δραστικά μέτρα και πραγματικά ενδιαφερθούν για τον απλό λαό.

Παιδεία, υγεία, ανεργία, φτώχεια. Όλα αυτά με κάθε τρόπο η κυβέρνηση της Βραζιλίας πρέπει να τα λύσει και να καταπολεμήσει. Γιατί καλό, χρυσό, το Μουντιάλ, αλλά αυτό θα διαρκέσει ένα μήνα. Ο πόνος και η δυστυχία όμως του απλού και ταλαιπωρημένου κόσμου θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα, ίσως και για πάντα.

Εκεί έχουν φτάσει οι Βραζιλιάνοι. Η χώρα που γέννησε τεράστια ονόματα του ποδοσφαίρου να καταριέται την ώρα και την στιγμή που η εξουσία είχε την φαεινή ιδέα να αναλάβει δύο σερί διοργανώσεις στη σειρά.

Δυστυχώς μια μπάλα δεν φέρνει την ευτυχία. Μπορεί οι Βραζιλιάνοι να γεννήθηκαν με το τόπι και να αγαπάνε όσο κανείς άλλος την στρογγυλή θεά, όμως αυτό δεν αρκεί. Μια μπάλα δεν αποτελεί γεύμα και όπως προαναφέραμε το Παγκόσμιο Κύπελλο θα έρθει με όλες τις τιμές, αλλά θα φύγει. Η ταλαιπωρία και η οδύνη θα παραμείνει στις παραγκούπολεις και στις φτωχογειτονιές της συγκεκριμένης χώρας.

Δυστυχώς το Μουντιάλ και οι Ολυμπιακοί αγώνες που θα διεξαχθούν σε δύο χρόνια δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.