Να λήξει η κωμωδία!

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες με την δέουσα προσοχή τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν - γιατί περί κωμικοτραγικής κατάστασης πρόκειται –  στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από πού να ξεκινήσουμε.  Από την επίθεση στον αντιπρόεδρο της ΚΕΔ Χριστόφορο Ζωγράφο, από την τραγική αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει η Εθνική Ελλάδος, από την απόλυση του «ταβερνιάρη» Ιταλού, Κλαούντιο Ρανιέρι, από την κλήση της εισαγγελίας στους προέδρους των ομάδων για να καταθέσουν, από τον «πόλεμο» ανακοινώσεων που υπάρχει μεταξύ ομάδων – Super League – ΕΠΟ, από τα ξένα ΜΜΕ που «ξεφτιλίζουν» καθημερινά το ελληνικό πρωτάθλημα και το τοποθετούν στην τελευταία θέση, από την συνεχιζόμενη υποβάθμιση του προϊόντος, από την παραίτηση του Δημήτρη Αγραφιώτη από τον προεδρικό θώκο της Super League, με την διοργανώτρια να γίνεται άνω - κάτω και να μένει ακέφαλη.

Από τι; Χάσαμε το μέτρημα κύριοι. Αυτά και πολλά ακόμα ταλανίζουν ότι έχει απομείνει στην «ψωροκώσταινα». Μια «όαση» έχει ο Έλληνας φίλαθλος και αυτό είναι το ποδόσφαιρο και εκεί που πάει να ζεσταθεί… λίγο και να ξεχαστεί από τα τόσα προβλήματα που υπάρχουν, έρχονται να προστεθούν όλα τα παραπάνω σε αυτό το σάπιο… κατεστημένο το οποίο τρώει… τη σάρκα του ελληνικού ποδοσφαίρου μέρα με τη μέρα.

Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζει να υφίσταται από τους «αρμόδιους» που έχουν ΔΥΣΤΥΧΩΣ τις τύχες του λαοφιλέστερου αθλήματος στην Ελλάδα και κανένας, μα κανένας δεν μπορεί να δώσει μια λύση. Η ΕΠΟ, η Super League, οι ομάδες, οι παράγοντες όλοι, μα ΟΛΟΙ βάζουν πάνω από όλα τα προσωπικά τους συμφέροντα και ασελγούν… δίχως έλεος, δίχως κανένα σεβασμό πάνω στο πληγωμένο… κορμί του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η ΕΠΟ με μπροστάρη τον πρόεδρο της,  Γιώργο Σαρρή λέει τα δικά της και απαιτούσε ανακοίνωση από τη Super League η οποία θα πρόσταζε όλες τις ομάδες να μην γίνεται καμία αναφορά και καμία στόχευση προς τους διαιτητές. Οι μισές ομάδες λένε και αυτές τα δικά τους και δεν συμφωνούν σε αυτά που απαιτεί η ΕΠΟ, οι άλλες μισές ήθελαν να ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αλλά και πάλι σαφή θέση δεν έπαιρναν.

Οι διαιτητές και δη που σφυρίζουν… στη Super League δεν ήθελαν να γίνει ορισμός, αν πρώτα τα πράγματα δεν φτιάξουν. Γενικά, υπάρχει ένα ΜΠΑΧΑΛΟ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με τους υπεύθυνους να παρουσιάζονται ανήμποροι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να αποφασίσουν για το καλό του ποδοσφαίρου κοιτάζοντας το κοινό συμφέρον. Αντ΄ αυτού ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του.

Ότι δεν υπάρχει ελπίδα να δοθεί λύση και να σταματήσει η σήψη του ελληνικού ποδοσφαίρου αυτό είναι δεδομένο. Ότι κανένας από τους «φωστήρες» που διοικούν δεν έχει την πρόθεση να υπάρξει φως στο τούνελ και αυτό είναι σίγουρο.

Μόνο που ο χαμένος όλου αυτού του σκηνικού που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες ημέρες είναι το ποδόσφαιρο. Ένα ποδόσφαιρο «μαραζωμένο», αφημένο στην τύχη του κάθε «άμπαλου» και ανίκανου να πάρει γενναίες αποφάσεις. Και μέσα σε όλα αυτά, στα τόσα συσσωρευμένα προβλήματα, υπάρχει και η Εθνική Ελλάδος που από το 2004 και μέχρι πρόσφατο Μουντιάλ μας είχε χαρίσει απίστευτες στιγμές και ξαφνικά εν μια νυκτί όλα αυτά εξαφανίστηκαν.

Η ραγδαία πτώση στον πίνακα της Fifa αντικατοπτρίζει πλήρως την κατακρύλα που έχει πάρει η «γαλανόλευκη» και η οποία δεν λέει να σταματήσει. Μια ομάδα δίχως αρχή, μέση και τέλος η οποία γίνεται έρμαιο στις ορέξεις των κάθε τυχάρπαστων ομάδων (Νησιά Φερόες).

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι πιο κάτω δεν πάει. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πιάσει πάτο και η «μπόχα» δεν λέει να φύγει. Καμία αναβολή πρωταθλήματος δεν πρόκειται να φέρει την απαιτούμενη εξυγίανση που λένε ΟΛΟΙ και που αυτή δεν έρχεται. Η εξυγίανση θα έρθει ΜΟΝΟ όταν αποφασίσουν οι «ΚΥΡΙΟΙ» να δώσουν ξεκάθαρες λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν και φυσικά με τα πρωταθλήματα να τρέχουν και όχι να μπαίνουν «λουκέτα» και να υπάρχει παύση για να δημιουργούνται μόνο και μόνο εντυπώσεις.

Η κρίση στο ελληνικό ποδόσφαιρο αντί να ηρεμεί, ολοένα και διογκώνεται και φυσικά το απαισιόδοξο στην όλη υπόθεση είναι ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν φέρεται διατεθειμένος να το βγάλει από την «εντατική» το οποίο βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια. Αντιθέτως με όλα αυτά που συμβαίνουν συνεχώς υποβαθμίζεται και παίρνει τον δρόμο της ανυποληψίας, δίχως επιστροφή.

Ένας δρόμος υπάρχει. Το μαγαζί... να κλείσει ΟΡΙΣΤΙΚΑ  ή να στρωθούν... ΟΛΟΙ στην δουλειά αναβαθμίζοντας αυτό για το οποίο ο κάθε υγιής σκεπτόμενος φίλαθλος θέλει να το βλέπει.

Το λουκέτο... δεν βγάζει πουθενά. Το μόνο που δημιουργεί είναι προβλήματα στις ομάδες και σε όσους ασχολούνται ενεργά με το ποδόσφαιρο βγάζοντας ψωμί από αυτό.

Επιτέλους να λήξει η κωμωδία ΚΥΡΙΟΙ!