Η άμυνα «βράχος», οι επιστροφές που θα λύσουν θέματα και το νέο μεγάλο αστέρι

Και οι τρεις στόπερ έκαναν ένα άψογο παιχνίδι. Τόσο ο Τζημόπουλος με την ηγετική του παρουσία, όντας αυτός που δίνει και τις περισσότερες οδηγίες στην τριάδα όσο και ο Μιχαήλ, με την αυταπάνρησή του και το απαράμειλο πάθος του. Εκπληκτική ήταν η ενέργειά του νωρίς στο παιχνίδι, όταν έδιωξε μια πάρα πολύ επικίνδυνη σέντρα με το τακούνι. Χαριτολογώντας, μας έλεγε ότι «αφού δεν έστειλα την μπάλα στα δίχτυα του φίλου μου του Βελλίδη, πάλι καλά». Ωστόσο, φάνηκε ακόμη και εκεί ότι ο αρχηγός ήξερε τι έκανε… Άφησα για το τέλος τον Μαυροπάνο. Ένα παιδί που μου έκανε τρομερή εντύπωση. Εκτός από την εκπληκτική και επιβλητική κορμοστασιά του, με άφησε άφωνο η ωριμότητά του. Δεν έχασε φάση. Ήταν σχεδόν παντού. Στον αέρα δεν φάνηκε καμία στιγμή ότι θα χάσει μονομαχία. Και δεν έχασε! Έδειξε ότι δεν τον επιλέγει τυχαία ο κ. Πετράκης για το βασικό σχήμα. Φάνηκε πως ακόμη και ο τραυματισμός του Μπέριου να μην υπήρχε, θα ήταν βασικός αυτήν τη σεζόν. Κάτι μου λέει ότι δεν θα μείνει πολύ στα Ιωάννινα, δίνοντας συνέχεια σε μια παράδοση που χτίζει η ομάδα, να αναδεικνύει πολύ καλούς στόπερ. Πάντως, είτε συμβεί αυτό, είτε όχι, το κέρδος για τον σύλλογο θα είναι τεράστιο.

Κατά τ’ άλλα, μια ανησυχία δημιουργήθηκε με τον τραυματισμό του Ναδάλες. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει στο ρόστερ άλλος αριστεροπόδαρος ποδοσφαιριστής, που να μπορεί να παίξει στα πλάγια ως μπακ χαφ, κάνει πολύ σημαντικό τον Ισπανό για τα πλάνα του προπονητή. Ο Μπουκουβάλας πήγε αρκετά καλά, όταν κλήθηκε να τον αντικαταστήσει, δημιούργησε και την πρώτη μεγάλη φάση του ΠΑΣ στο παιχνίδι, αλλά φάνηκε πως δυσκολευόταν πολύ να κάνει φάσεις με το αριστερό πόδι. Όταν το επιχειρούσε η κατάληξη δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, ενώ όταν την έφερνε στο καλό του, το δεξί, καθυστερούσε... αναγκαστικά. Αμυντικά, πάντως, τα πήγε εξαιρετικά και από την αριστερή πλευρά της ομάδας έγιναν ελάχιστες φάσεις.

Από τα δεξιά υπήρχαν κάποια ζητήματα, με τον πολύ κινητικό Γιαννούλη, αλλά γι’ αυτό έπαιξε ρόλο και η ταλαιπωρία του Λίλα. Ο Αλβανός μέσος φάνηκε ότι δεν είχε τις δυνάμεις να βοηθήσει τον εκάστοτε δεξιό μπακ χαφ (τον Μπουκουβάλα αρχικά και τον Καρανίκα στη συνέχεια), με αποτέλεσμα όλη η πίεση να έρχεται από εκείνη την πλευρά. Ο Λίλα ήταν βασικός για την εθνική ομάδα της χώρας του, φάνηκε ότι ήταν κουρασμένος, ενώ ακόμη περισσότερο τον δυσκόλεψε ένας τραυματισμός και για τον λόγο αυτό βρέθηκε δύο φορές πεσμένος στο χορτάρι.

Όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι, στο Περιστέρι ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ο Γιάκος προσπάθησε να κρατήσει μπάλα και να τη μοιράσει στους συμπαίκτες του, δημιουργώντας καταστάσεις, αλλά δεν βγήκε καθόλου το παιχνίδι στον Χαλκιαδάκη. Ο νεαρός μεσοεπιθετικός ήταν ο άνθρωπος που δημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα στους αντιπάλους του ΠΑΣ στα δύο προηγούμενα παιχνίδια, αλλά με τον Ατρόμητο ήταν σε… ρηχά νερά. Δεν είναι ότι δεν προσπάθησε. Δεν του βγήκαν οι ενέργειες που επιχείρησε. Ούτε με τον Μανθάτη δεν έγινε κάτι τέτοιο. Και εκείνος προσπάθησε, αλλά επίσης δεν του βγήκε κάποια ενέργεια. Φυσικά, έχει τη δικαιολογία πως είναι ακόμη «φρέσκος» στην ομάδα.

Το θέμα είναι ότι φάνηκε πόσο έλειπε ο Κόντε. Ένας επιθετικός που δημιουργεί μόνος του καταστάσεις για τον εαυτό του και που μπορεί να μετατρέψει τη μισή φάση σε ευκαιρία, ακόμη και γκολ. Σίγουρα, όταν επιστρέψει ο Ισπανός και δώσει τις βοήθειες και ο έτερος φορ, ο Σολτάνι, τα πράγματα θα είναι πολύ πιο εύκολα για τον κ. Πετράκη και την ομάδα του. Το θετικό είναι πως ο ΠΑΣ δύσκολα δέχεται γκολ. Και όταν μια ομάδα έχει μια εικόνα πως δύσκολα χάνει, έχει σημαντικές πιθανότητες να κερδίσει. Ας περιμένουμε λιγάκι. Είναι μεγάλη η σεζόν και ο ΠΑΣ δείχνει να έχει μεγάλες δυνατότητες.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ