Πολύ περισσότερα τα κέρδη από τα αρνητικά

Πρόκειται για τα δύο πιο σταθερά συγκροτήματα των τελευταίων σεζόν, δύο από τις πιο δύσκολες προκλήσεις του εγχώριου «Big 4». Δεν είναι τυχαίο ότι στην Πλατεία, με αυτούς που… λυσσάνε περισσότερο (άντε, μετά την ΑΕΚ ίσως, λόγω της διεκδίκησης του τίτλου του πιο… πρόσφυγα) είναι οι Ηπειρώτες. Φαίνεται από πολλά πράγματα, που ο κόσμος τα γνωρίζει καλά. Δεν χρειάζεται να κουράσουμε…

Όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο κοουτς, η ομάδα του είχε δύο πρόσωπα. Ένα πολύ κακό στο πρώτο μέρος και ένα πολύ καλό στο δεύτερο. Αυτό είναι εύκολο να το αντιληφθεί ακόμη και όποιος δεν έχει δει ολόκληρο το ματς, αλλά μόνο τις κυριότερες φάσεις του. Το βασικό που κρατάνε στον ΠΑΣ, είναι ο τρόπος με τον οποίον ήρθε αυτή η αντιστροφή της εικόνας. Με πολύ πίστη από πλευράς «κυανόλευκων», με την πεποίθηση ότι δεν είναι κατώτεροι από τον Πανιώνιο, παρά τις πολλές απουσίες και τις σημαντικές ατυχίες, αλλά και με τη σταδιακή αντίληψη ότι είναι ανώτεροι. Αυτό που χρειάζεται για να κάνουν φέτος το βήμα παραπάνω. Στο καλό της διάστημα, η ομάδα ήταν τόσο απόλυτη στο παιχνίδι της, που για περίπου 25 λεπτά έκανε ένα εξαιρετικό σύνολο όπως αυτό του Μιχάλη Γρηγορίου, να δείχνει πολύ αδύναμο μπροστά της. Και ας μην ήταν εκείνη την ώρα στο χορτάρι οι Βελλίδης, Τζημόπουλος, Μιχαήλ, Ναδάλες, Μπουκουβάαλας, Γαρουφαλιάς, Νικολιάς, Χαλκιαδάκης, Ροντρίγκες και Κόντε. Με άλλα λόγια, σχεδόν μια ενδεκάδα, με τους περισσότερους από τους προαναφερθέντες να μην λογίζονται βασικοί. Άρα, μετά από αρκετά χρόνια, ο ΠΑΣ έχει και βάθος, που επιτρέπει το rotation, απαραίτητο για ομάδες που θέλουν να πηγαίνουν μακριά σε όλους τους θεσμούς.

Δεν θα αναλύσω τα αρνητικά αυτού του παιχνιδιού. Είναι πολύ εύκολη κριτική αυτή… Είπαμε, η ομάδα «έκαψε» ένα ημίχρονο. Αλλά, στα δικά μου μάτια, αυτό μοιάζει σε έναν βαθμό και λογικό, δεδομένων των πολλών αλλαγών προσώπων. Αν η ομάδα του Γιάννη Πετράκη πρέπει να… σιχτιρίζει για ένα παιχνίδι, αυτό είναι το δευτεριάτικο των «Ζωσιμάδων», στο οποίο ήταν σε μεγάλο βαθμό κυρίαρχος, αλλά έμεινε στο 1-1, επειδή οι Νεοσμυρνιώτες έκαναν γκολ την πρώτη τους φάση. Στο παιχνίδι Κυπέλλου, εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι τα θετικά.

Ποια είναι τα υπόλοιπα, εκτός από τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία που έβγαλαν οι «κυανόλευκοι»; Το γεγονός ότι μπορούν να έχουν και εναλλακτικά πλάνα, εκτός του 3-5-2. Το 4-3-2-1, που άλλες φορές γινόταν 4-4-2 και άλλες 4-2-3-1, ανάλογα με τον τρόπο που αμυνόταν ή έκανε επίθεση ο αντίπαλος. Το ότι ο ΠΑΣ έχει δύο εξαιρετικούς εκτελεστές στημένων φάσεων. Εκτός του Κοζορώνη, έδειξε την ανάλογη ικανότητα και ο Βιδάλ, από τα πόδια του οποίου προήλθαν οι δύο πιο καλές στιγμές των Ηπειρωτών: το απίστευτο δοκάρι του Γιάκου και το πολύ πιο δύσκολο γκολ που σημείωσε στο 83’. Επίσης, φάνηκε το πόσο καλά έχει δουλέψει τις στατικές φάσεις ο κ. Πετράκης με τους παίκτες του τόσο στο αμυντικό κομμάτι, που ξανά δεν δέχθηκε κάποια ευκαιρία, όσο και στο επιθετικό.

Τέλος, πρέπει να σταθούμε και σε κάποια πρόσωπα. Θα ξεκινήσω από μπροστά και θα φτάσω προς τα πίσω. Ο Σολτάνι, είναι ακόμη ανέτοιμος, αλλά με τις εξαιρετικές του κινήσεις, την τεχνική και την εμπειρία του, έδειξε έτοιμος να προσφέρει λύσεις. Κάτι που δεν κατάφερε ο βαρύς στα δικά μου μάτια Μπετρά. Ο Μανθάτης ήταν εξαιρετικός, με μεγάλη διάθεση, όταν «λυθεί» περισσότερο, θα κάνει σπουδαία πράγματα, ενώ έδειξε και καλά προσαρμοσμένος στο τακτικό κομμάτι, καθώς γύρισε πολλές φορές και βοήθησε στην αμυντική λειτουργία. Στον Πειραιά λέγεται ότι δεν διακρινόταν και τόσο σε αυτό το κομμάτι για τον λόγο αυτό δεν τον υπολόγιζε τόσο ο Μπεσνίκ Χάσι. Έλα, όμως, που με τον κ. Πετράκη έδειξε άλλα… Ο Βιδαλ είχε διάθεση, έδειξε ξανά ότι ξέρει το τόπι και εάν δουλέψει λίγο στη δύναμη, θα «χτυπάει» ενδεκάδα πιο συχνά. Ο Καρανίκας ανταπεξήλθε πολύ καλά και στα αριστερά, καλύτερα και από τον Μπουκουβάλα στην ίδια θέση, κάτι που ίσως έλυσε το θέμα στον κόουτς για το ποιον από τους δύο θα χρησιμοποιεί εκεί όταν λείπει ο Ναδάλες. Ο Μπέριος, παρά τα λάθη της άμυνας στο πρώτο μέρος, έδειξε ότι μπορεί να δώσει λύσεις, όταν θα επιστρέψει στο 100%. Ο Γιαννίκογλου ήταν επίσης πολύ καλός, με εξαιρετικές τοποθετήσεις, κι ας μην είναι τόσο εντυπωσιακός όσο ο Βελλίδης ή ακόμη και ο Περιστερίδης στις επεμβάσεις του. Σίγουρα, δίνει μια σιγουριά ότι υπάρχει εναλλακτική στον «άσο» και πως θα δώσει τις απαιτούμενες λύσεις όταν χρειαστεί. Κάτι μου λέει, μάλιστα, ότι στο Κύπελλο θα τον δούμε και στα υπόλοιπα παιχνίδια.

Άφησα για το τέλος τον Μαυροπάνο. Μπορεί ο νεαρός αμυντικός να έκανε κάποια λάθη, λόγω και του ότι δεν είχε άλλο ματς στην έναρξη της νέας χρονιάς με τους ίδιους παρτενέρ, όμως για ακόμη μια φορά έβγαλε στόφα εξαιρετικού κεντρικού αμυντικού. Ειδικά στον αέρα, είναι ανίκητος. Τον υψηλόσωμο Ταπόκο τον «έσβησε». Δεν είναι τυχαίο ότι το όνομά του αρχίζει να ακούγεται έντονα για την ΑΕΚ, με την παρουσία του Νίκου Λυμπερόπουλου στη Νέα Σμύρνη να δηλώνει πολλά. Το σημαντικό γι’ αυτό το παιδί, είναι να παραμείνει προσγειωμένο και δουλευταράς. Όπως τον είδα από κοντά, έστω και για λίγο, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Εξελίσσεται σε κεφάλαιο για τον ΠΑΣ και μακάρι να είναι υγιής και τυχερός, για να συνεχίσει έτσι.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ