Να πάει και να μην ξαναγυρίσει τέτοια εμφάνιση

09.11.2017 Αναγνώστηκε 1403 φορές

Αδυνατώ να θυμηθώ άλλο τέτοιο παιχνίδι του ΠΑΣ Γιάννινα αυτή τη σεζόν, ακόμη και τις τελευταίες αγωνιστικές χρονιές, που να ήρθαν τόσα πολλά μαζεμένα και αβίαστα κατά τεκμήριο λάθη. Η νίκη με 4-3 του Απόλλωνα στη Ριζούπολη ήταν καθαρά αποτέλεσμα των σφαλμάτων από πλευράς παικτών του Γιάννη Πετράκη. Ουσιαστικά, αυτό το τρίποντο στην Ελαφρά Ταξιαρχία ήταν μια… ευγενική χορηγία από τους ποδοσφαιριστές της ομάδας των Ιωαννίνων.

Αυτό το παιχνίδι στη Ριζούπολη, ήταν για να το πάρει ο ΠΑΣ και να φτάσει αρκετά ψηλά. Εκεί που του αξίζει βάσει ρόστερ, αλλά και δουλειάς που γίνεται στην ομάδα. Αλλά, με τέτοια λάθη, «δεν μπορούμε να ζητάμε παραπάνω πράγματα». Το είπε ο κόουτς στη συνέντευξη Τύπου και θεωρώ ότι δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί του. Τι να αντικρούσει σε αυτό το επιχείρημα οποιοσδήποτε καταλαβαίνει έστω και τα στοιχειώδη από ποδόσφαιρο;

«Αδικούμε τους εαυτούς μας», τόνισε επίσης ο κ. Πετράκης και ξανά δεν μπορείς να του βρεις… λάθος σε αυτό. Το θέμα είναι να βρει ο ΠΑΣ τον τρόπο να μην συμβεί κάτι ανάλογο στο μέλλον. Είναι σοβαρό πρόβλημα συγκέντρωσης αυτό που έβγαλε κόντρα στον Απόλλωνα. Εκτός από τα ατομικά λάθη, που έφεραν τόσο το 2-2 όσο και το 3-2 και το 4-2, έλλειμα συγκέντρωσης παρουσιάστηκε και στο γκολ με το οποίο άνοιξαν το σκορ οι γηπεδούχοι. Το να σου παίρνει τόσο εύκολα την κεφαλιά στην «καρδιά» της περιοχής σου ο αντίπαλος, σε μια στημένη μπαλιά, είναι ζήτημα που έχει να κάνει με την πνευματική ετοιμότητα σε εκείνη τη χρονική στιγμή. Γιατί, δεν είναι ότι η ίδια ομάδα, οι ίδιοι παίκτες δεν έχουν δείξει αποτελεσματικοί σε παρόμοιες περιπτώσεις. Το αντίθετο μάλιστα. Το θέμα είναι ότι έκαναν λάθη σε πράγματα που συνήθως κάνουν σωστά. Γιατί πολύ απλά, έχουν δουλέψει πολύ και μεθοδικά για να τα κάνουν σωστά. Επίσης, υπάρχει και η απαραίτητη ποιότητα για να μπορέσουν αυτά που δουλεύουν, να τα βγάλουν και μέσα στο γήπεδο. Και αυτήν, την έχουν από-δείξει. Αλλά, το ποδόσφαιρο είναι ένα καθημερινό τεστ, πολλές φορές ιδιαίτερα δύσκολο και απαιτητικό, που καλείσαι επί μόνιμης βάσης να δείχνεις τα διαπιστευτήριά σου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τραγικά που έγιναν στη Ριζούπολη, μπορούν να «σβήσουν» πολύ εύκολα το επόμενο διάστημα. Αρκεί όσοι υπέπεσαν στα λάθη, να μην τους πάρει από κάτω. Και εάν έχω κάποιες αμφιβολίες για κάποιον ότι μπορεί να μην το καταφέρει στα προσεχή παιχνίδια, αυτός είναι ο Βελλίδης. Ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, με πολύ δυνατά και δουλεμένα χέρια, δεν μπορεί να μην «καθαρίζει» εύκολα φάσεις σαν αυτήν που ο Απόλλωνας βρήκε… ουρανοκατέβατο το 2-2. Γενικώς, η έναρξη της νέας του θητείας, βγάζει ζητήματα. Τα οποία, πιθανώς, να έχουν να κάνουν με τον τρόπο με τον οποίον έφυγε από τον ΠΑΟΚ και το ότι έμεινε ανενεργός για μεγάλο διάστημα. Κάτι που απαιτεί πολύ περισσότερη προσπάθεια επαναφοράς στα… συνηθισμένα σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Ο Μαυροπάνος είναι πιτσιρικάς ακόμη, θα μάθει από τέτοια λάθη, ενώ είναι σίγουρο ότι και ο Τζημόπουλος δύσκολα θα υποπέσει σε αντίστοιχο σφάλμα στο μέλλον. Στο κάτω-κάτω, ακόμη και οι καλύτεροι στον τομέα τους, κάποιες φορές δεν τα κάνουν όλα σωστά.

Από εκεί και πέρα, στα δικά μου μάτια φάνηκε πόσο καταλυτική είναι η παρουσία του Γαρουφαλιά σε αυτό το 3-5-2 του κ. Πετράκη, που πολλές φορές «σκούπιζε» και τα λάθη των συμπαικτών του, ενώ σαφώς όλοι περιμέναμε να δούμε περισσότερα πράγματα από τον Νικολιά ως βασικό, παίρνοντας την ευκαιρία που τόσο πολύ τη ζητούσε. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι ο Μπουκουβάλας δείχνει λίγο «ξεζουμισμένος» από την υπερπροσπάθεια που κάνει σε κάθε ματς, θεωρώ ότι με την εικόνα του -και σε αντιδιαστολή με το όχι πειστικό ξεκίνημα του Καρανίκα- φάνηκε ότι δεν είναι να βγαίνει από την ενδεκάδα. Μπορεί ούτε τις σέντρες του Καρανίκα να μην έχει, ούτε το… μάτι του στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά η αυτοπεποίθησή του και το γεγονός ότι είναι πολύ πιο συγκεντρωμένος σε σχέση με τον βασικό του ανταγωνιστή για τη θέση στα δεξιά, τον μετατρέπει σε υπεραπαραίτητο για τη συνολική λειτουργία της ομάδας.

Τέλος, φάνηκε ότι αυτή η ομάδα μπορεί μια χαρά να ανταποκριθεί και στο κομμάτι της δημιουργίας, έστω κι αν οι περισσότερες μάχες στον χώρο του κέντρου χάθηκαν, κάτι που δυσκόλεψε πολύ τον ΠΑΣ σε αυτό το κομμάτι. Αλλά, όταν έχεις έναν «φονιά» στην επίθεση, όπως ο Κόντε, μπορείς να ελπίζεις σε πολύ καλύτερα και περισσότερα πράγματα. Αρκεί να περάσει μια για πάντα στο… χρονοντούλαπο αυτή η εμφάνιση και η ομάδα βγάλει στο χορτάρι και κερδίσει σε αυτό, ό,τι της αξίζει. Δεν είναι δυνατό αυτή η ομάδα να μην καταγράφει υψηλές πτήσεις, ούτε να μπαίνουν στο πίσω μέρος του μυαλού και άσχημες σκέψεις…

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ

Σχολιασμος