Η Ριζούπολη, αφετηρία για κάτι καινούριο

«Προσωπικά, πιστεύω ότι θα υπάρξει βελτίωση. Την επτάδα τη θεωρώ… του χεριού της γι’ αυτήν την ομάδα. Αλλά, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, θα πρέπει να γίνουν πολλά και γρήγορα. Τους έχω εμπιστοσύνη πως στο τέλος θα τα καταφέρουν». Με αυτόν τον τρόπο είχα κλείσει το κείμενο που είχα γράψει, ως απολογισμό των όσων είδα στο Καραϊσκάκη, στο παιχνίδι που ο ΠΑΣ Γιάννινα είχε φύγει με πολύ βαριά ήττα από την έδρα του Ολυμπιακού. Αλλά, κυρίως, με μια απαράδεκτη εμφάνιση, που δεν ταίριαζε στα όσα έχει πέτυχει τα τελευταία χρόνια και φυσικά στην ιστορία του. Και πράγματι, οι Ηπειρώτες άλλαξαν πολλά για να επιστρέψουν στην Παμβώτιδα με τους τρεις βαθμούς της νίκης από τη Ριζούπολη.

Το πρώτο ήταν η διάταξη της ομάδας από τον Γιάννη Πετράκη. Ο Κρητικός κόουτς είχε επιλέξει τετράδα στην άμυνα στα παιχνίδια με ΑΕΚ και Ολυμπιακό, κάτι που έφερε εύκολες ήττες με 2-0 και 5-0 αντίστοιχα. Το 3-5-2 στη Ριζούπολη έφερε και διαφορετική ανασταλτική λειτουργία, πολύ καλύτερη. Το είπε και ο ίδιος ο προπονητής του ΠΑΣ, μόνο στο γκολ που δέχθηκε η ομάδα του παρουσίασε αμυντικά... παραπατήματα. Οι άλλες δύο φάσεις που δημιούργησε ο Απόλλωνας στο ματς, ήταν από ατομικές εμπνεύσεις και ενέργειες των παικτών του, που είναι δεδομένο ότι θα γίνονταν κάποιες. Επίσης, ο Λίλα θεωρώ ότι βρήκε έναν πιο ταιριαστό ρόλο για εκείνον, βάσει εμπειρίας και ηλικίας.

Για μένα είναι σημαντικό ότι κόντρα στον Άρη θα λείψει ο Κάστρο. Μπορεί ο Δημήτρης Νιαρχάκος να μου είπε σε συζήτηση που είχαμε μετά το τέλος του παιχνιδιού, ότι υπάρχει βάθος και ότι αυτή η ομάδα έχει λύσεις, αλλά ο Κολομβιανός είναι τεράστια δύναμη στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Πάντως, να φανεί τεράστιο κενό σε αυτήν τη θέση, δεν το πιστεύω…

Κάτι ακόμη που άλλαξε στο παιχνίδι της Ριζούπολης, ήταν η συγκέντρωση των παικτών του ΠΑΣ. Αν εξαιρέσουμε τη φάση του γκολ που δέχθηκαν, όπου τους βγήκαν τρεις παίκτες στην «καρδιά» της περιοχής του Βελλίδη, δεν υπήρξε άλλη φάση που να ξεχάστηκαν στον τρόπο με τον οποίον έπρεπε να λειτουργήσουν. Δεν δέχθηκαν καμία φάση όπως στο 5-0 του Καραϊσκάκη, όπου έγιναν λάθη που δεν κάνουν ούτε στα παιδικά. Καμία στημένη φάση που να αποδείχθηκε επικίνδυνη, επίσης. Ο δε Τζημόπουλος θεωρώ ότι ήταν ο κορυφαίος της τριάδας, ως ο… καθοδηγητής της στα μετόπισθεν.

Κάτι ακόμη που άλλαξε σε αυτό το ματς, ήταν πως ο ένας από τους δυο εσωτερικούς μέσους, μπροστά από τον αμυντικό χαφ, ήταν ένας παίκτης με επιθετικά στοιχεία. Ο Βιδάλ έδωσε αυτό που έπρεπε στην ομάδα-μαζί με τον έναν εκ των δυο κορυφαίων, τον Νικολιά- αυτό που έλειπε στα προηγούμενα παιχνίδια. Την κάθετη, κατά μέτωπο κίνηση προς την αντίπαλη άμυνα, που ειδικά τα ψηλά κορμιά των Κύργια και Τζανετόπουλου, δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν, διότι ήδη οι δυο ευκίνητοι μεσοεπιθετικοί είχαν καταφέρει να αφήσου νπίσω τους τα αμυντικά χαφ των αντίπαλων.

Και τέλος, το πιο σημαντικό -κατά την άποψή μου- από όλα, είναι το γεγονός ότι σε αυτό το παιχνίδι ο ΠΑΣ είχε έναν σέντερ φορ με όλη την έννοια της λέξης. Ο Λεό είναι ένα παιδί που έχει τη δυνατότητα να γεμίζει την αντίπαλη περιοχή, να ταλαιπωρεί τους αντίπαλους στόπερ, να σπάει την μπάλα στους συμπαίκτες του, να δημιουργεί μόνος του προϋποθέσεις για φάσεις και το βασικότερο, να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Και όλα αυτά, ενώ ακόμη δεν βρίσκεται στο 100% της φυσικής του κατάστασης. Φανταστείτε να ανέβει κι άλλο, κάτι που είναι το πιο πιθανό ότι θα συμβεί. Εγώ τον «βάφτισα»… Λουκάκου των φτωχών. Υπερβολή; Ίσως, αλλά θα το κρατήσω. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι σταδιακά θα έρχεται και ο Αθανασιάδης να δώσει λύσεις στο σκοράρισμα.Και επειδή πάντα τον θεωρούσα εξαιρετικό ποδοσφαιριστή, πιστεύω ότι ο Κλάους θα δώσει στην ομάδα αυτά που μπορεί και χρειάζεται να δώσει.

Φυσικά, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι έπεται μια δύσκολη συνέχεια, στα οποία πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα αποτελέσει το παιχνίδι της Ριζούπολης μια παρένθεση. Αλλά, ο ΠΑΣ δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αν εξαιρέσουμε τους παραδοσιακούς πέντε του ελληνικού ποδοσφαίρου, πιθανότατα και τον Αστέρα, που είχε την ατυχία να παίξει στα τρία πρώτα ματς με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό και θα έχει άγχος στα ερχόμενα ματς, δεν μου έδειξε καμία άλλη ομάδα να έχει παραπάνω πράγματα να βγάλει στο γήπεδο από τους Γιαννιώτες. Ακόμη και ο Ατρόμητος, που πήρε δεύτερη νίκη σε τρία ματς, ήταν αρκετά μέτριος κόντρα στη Λάμια και πρέπει να θεωρεί εαυτόν τυχερό που κέρδισε.

Το είχαμε πει και γράψει, αυτό το παιχνίδι στο «Γ. Καμάρας» θα σηματοδοτήσει τον τρόπο με τον οποίον θα πρέπει να διαχειριστεί τη σεζόν ο ΠΑΣ. Και το δείγμα που έβγαλε, είναι ενθαρρυντικό. Από εδώ πρέπει να ξεκινήσει να «χτίζει» για μια αγωνιστική χρονιά με θετικό πρόσημο. Άλλωστε, αυτήν τη φορά έχει και περισσότερες λύσεις αριθμητικά…

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ