Η...ορφανή ήττα και οι όμορφες εικόνες

Και εξηγούμαι: η ηττοπάθεια και ο τρόπος που αντιμετώπισε ο ΠΑΣ το παιχνίδι το Σάββατο δεν θα έφερναν σε καμία περίπτωση τη νίκη. Οι παίκτες και ο ίδιος ο προπονητής φοβήθηκαν και σεβάστηκαν τον Παναθηναϊκό, περισσότερο από όσο έπρεπε.

Ο Παναθηναϊκός έχει πιτσιρικάδες μπροστά με καλή φυσική κατάσταση και δίψα για διάκριση. Πάνω σε αυτό, για να κερδίσεις πρέπει να αντιπαραβάλλεις την ποιότητα, την εμπειρία και το πάθος κάποιων παικτών. Ε αυτά τα στοιχεία έλειψαν το Σάββατο από τον ΠΑΣ και μοιραία ήρθε η ήττα παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε στο σκορ.

Η σοφή ρήση λέει ότι "η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα είναι ορφανή". Σε μεγάλο βαθμό αυτό ισχύει και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι η αναζήτηση ευθυνών σε μία ήττα. Για μένα σε όλους αναλογεί ένα μερίδιο ευθύνης, σε άλλους μικρότερο και σε άλλους μεγαλύτερο.

Δυστυχώς όμως είμαστε ή του ύψους ή του βάθους. Ενθουσιαζόμαστε εύκολα και απογοητευόμαστε ακόμα πιο εύκολα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε πολλά θέματα της καθημερινότητας μας. Οι τρεις νίκες με Απόλλωνα, Άρη και Ατρόμητο ανέβασαν τη ψυχολογία στα ύψη, ακούστηκαν και γράφτηκαν διθύραμβοι για την ομάδα του Πετράκη. Αντίστοιχα στην ήττα, ιδίως εκείνο το βαρύ 5-0 από τον Ολυμπιακό, γράφτηκαν πολλά απαξιωτικά σχόλια για τον ΠΑΣ.  Όπως συμβαίνει και τώρα μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό το Σάββατο.

Ο Πετράκης είναι σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος, αυτή την εικόνα βγάζει προς τα έξω. Είναι συγκρατημένος στις νίκες και την ίδια στάση κρατάει και στις ήττες. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι ο ΠΑΣ έχει ένα μέτριο έως καλό σύνολο, έχει και ελλείψεις όμως στο ρόστερ του.

Κι εδώ έρχεται η σύγκρουση. Το ζητούμενο για τους φιλάθλους του είναι να παίζει καλή μπάλα, να είναι ελκυστικός. Το ζητούμενο για την τεχνική ηγεσία και τη διοίκηση είναι να έρχονται οι νίκες και τα θετικά αποτελέσματα. Για να είμαστε δίκαιοι, ο Πετράκης προσπάθησε φέτος το καλοκαίρι να γυρίσει την ομάδα στο 4-4-2 και να γίνει ο ΠΑΣ πιο επιθετικός και πιο ελκυστικός, όμως εκ του αποτελέσματος αυτό δεν στέφθηκε από επιτυχία. Κόντρα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό φάνηκε ότι είναι δύσκολο η ομάδα να "περπατήσει" με αυτό το σύστημα, ιδίως με ποιοτικούς αντιπάλους.

Μόλις το σύστημα γύρισε σε 3-5-2 και τριάδα στόπερ ήρθαν και οι επιτυχίες. Με ένα σύστημα και τρόπο παιχνιδιού, ελαφρώς ή πολύ για άλλους, αντιπαραγωγικό. Αντεπιθέσεις από τα άκρα, λίγες τελικές και "κλέψιμο" των παιχνιδιών. Αυτό είναι το πλάνο το οποίο "κουμπώνει" καλύτερα στον ΠΑΣ, είτε θέλουμε εμείς να το αποδεχτούμε είτε όχι.

Ο Παναθηναϊκός έκανε 18 τελικές προσπάθειες το Σάββατο, έναντι μόλις 6 του ΠΑΣ. Η κατοχή μπάλας, ιδίως μέχρι το 70' ήταν στα επίπεδα του 75-25 %. Με αυτά τα στατιστικά είναι δύσκολο να νικήσεις, ακόμα κι αν προηγηθείς στο σκορ. Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά θέλει ρέντα, όπως είχε στο ματς με τον Άρη στα Γιάννινα.

Η ήττα αυτή δεν αλλάζει και πολλά, παρότι έφερε γκρίνια. Λογικό εν μέρει, αν σκεφτεί κανείς ότι τα πάντα στο ποδόσφαιρο κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ο Δώνης στις δηλώσεις του ανέφερε μια σημαντική παράμετρο. Ότι ο Παναθηναϊκός περιόρισε το transition του ΠΑΣ, τη γρήγορη μεταφορά μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Αυτό ήταν το σημείο κλειδί του παιχνιδιού για μένα. Το ότι ο ΠΑΣ δεν κατάφερε να βγάλει κόντρα επιθέσεις.

Ο σπίκερ της ΕΡΤ τα έκανε μαντάρα με τους παίκτες του ΠΑΣ. Ο Νικολιάς την ασίστ στον Κρίζμαν στο γκολ, αυτός επέμενε και μετά τα ριπλέι ότι ήταν ο Βιδάλ. Και γενικά αρκετά μεροληπτική μετάδοση παιχνιδιού. Ακόμα και όταν ο Κουρμπέλης έβαζε γκολ τον Βελλίδη και όχι τη μπάλα. Η δημόσια τηλεόραση είναι προϊόν για όλους και το σταματάω εδώ...

Ο Ολυμπιακός τις ευκαιρίες, ο ΠΑΟΚ τη νίκη στο Καραϊσκάκη. Με αυτογκόλ - ζεμπεκιά του Βούκοβιτς και μεγάλο λάθος του τερματοφύλακα Γιαννιώτη. Σημασία έχει ότι οι Θεσσαλονικείς κέρδισαν δεύτερο συνεχόμενο ντέρμπι και είναι στην κορυφή της βαθμολογίας μαζί με τον Ατρόμητο.

Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση οι δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη που έδωσε συγχαρητήρια στον ΠΑΟΚ, αλλά και οι αγκαλιές παικτών στο φινάλε. Αλλιώς έχουμε συνηθίσει τον γηραιό αντιπρόεδρο του Ολυμπιακό. Πασχαλάκης και Κούτρης αγκαλιάστηκαν και πάλι. Στην οικογένεια του ΠΑΣ χτίζονται δυνατές φιλίες που αντέχουν στον χρόνο. Πάντως είναι το δεύτερο συνεχόμενο ντέρμπι που έχουμε όμορφες εικόνες. Αυτές θέλουμε να βλέπουμε, να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στα ελληνικά γήπεδα...

Πολύ όμορφη εικόνα και στη Ριζούπολη με τους οπαδούς του Απόλλωνα να βγάζουν πανό για τις φωτογραφίες των παππούδων τους που έχουν και αυτούς του Πανιωνίου. Το ίδιο πανό πήγε μετά από λίγο και στους οπαδούς του Πανιωνίου. Γενικά η προσφυγιά αποτελεί, ιδίως τα τελευταία χρόνια, μήλον της έριδος, ανάμεσα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Η κάθε ομάδα προσπαθεί να την οικοποιηθεί, χτίζοντας ένα δικό της προφίλ. Κι αυτή πάντως ήταν μια πολύ ωραία στιγμή. Αγωνιστικά ο Απόλλωνας έχασε και αυτό το ματς στην έδρα του, επαληθεύοντας ότι είναι πρώτο φαβορί για υποβιβασμό.

Η Λάρισα επικράτησε 1-0 του Παναιτωλικού στο χωράφι του AEL Arena και ο Ιταλός Φέστα έκανε ντεμπούτο με νίκη. Κακό ματς σε κακό γήπεδο. Πόνεσαν τα μάτια σε όσους άντεξαν και το είδαν.

Στην κορυφή μαζί με τον ΠΑΟΚ και ο Ατρόμητος που κέρδισε 0-2 στη Λιβαδειά και έδειξε ότι η ήττα από τον ΠΑΣ στο Κύπελλο ήταν μια κακή παρένθεση. Σίγουρα πάντως ρόλο έπαιξε και ο τσακωμός του Σπανού με τον πρόεδρο του Λεβαδειακού στο ΔΣ της λίγκας. Τι έχουν να χωρίσουν άραγε Σπανός και Κομπότης;;;

Με δυο γκολ στο τέλος του παιχνιδιού ο Άρης επικράτησε με 2-0 του Αστέρα Τρίπολης, ο οποίος ήταν και πάλι καλός, αλλά δεν πήρε αποτέλεσμα. Στους 12 βαθμούς οι Θεσσαλονικείς, μόλις 3 η Τρίπολη, αλλά έχοντας βγάλει δύσκολα παιχνίδια.

Αναδημοσίευεση από τη στήλη ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΣΕΣ της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΣΕΣ