Στερεύουν οι δικαιολογίες και οι απαντήσεις

Στον αθλητισμό και δη τον επαγγελματικό αθλητισμό τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα και στο ποδόσφαιρο. Όμως αποτέλεσμα με αποτέλεσμα έχει διαφορά. Οι ήττες δεν είναι όλες ίδιες ούτε φυσικά όλες οι νίκες. Μια ήττα σε αφήνει χωρίς βαθμό, είτε χάσεις με 1-0 είτε χάσεις με 7-0, όμως υπάρχουν κι άλλοι παράμετροι που πρέπει να προσμετρήσουμε στην εξίσωση. Η ήττα από την ΑΕΚ βαθμολογικά άφησε τον ΠΑΣ στους 14 βαθμούς, παραμένοντας πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού, όμως αυτό το βαρύ 0-4 άνοιξε πληγές στην ομάδα και κυρίως στη ψυχολογία της ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Ας ξεκινήσουμε με το τακτικό κομμάτι. Ίδια συνταγή για τον ΠΑΣ από τον Πετράκη και 4-4-2 σε ρόμβο χωρίς καμία έκπληξη, χωρίς καμία αλλαγή. Το θέμα είναι ότι ο Ουζουνίδης που έπαιζε το κεφάλι του τη Δευτέρα, έκανε κίνηση ματ κατεβάζοντας την ΑΕΚ με 3-5-2, κίνηση που αιφνιδίασε τον Πετράκη. Το γρήγορο γκολ-πέναλτι της ΑΕΚ καταρράκωσε τον ΠΑΣ και οι φιλοξενούμενοι κυριάρχησαν πλήρως. Μεγάλο πρόβλημα στα πλάγια για τον ΠΑΣ και πάμπολλα λάθη στη μεσαία γραμμή, εκεί όπου κυριάρχησαν οι Μάνταλος και Μπακασέτας απέναντι στον Λίλα. Γενικά ένα εφιαλτικό πρώτο ημίχρονο, μακράν το χειρότερο του ΠΑΣ την τελευταία δεκαετία, ίσως και παραπάνω.

Οι προπονητές είναι σαν τους παίκτες, έχουν θετική και αρνητική απόδοση, βρίσκονται σε καλή ή κακή ημέρα. Ο Ουζουνίδης τακτικά πήρε την ταυτότητα του Πετράκη που κατέβασε ριψοκίνδυνα τον ΠΑΣ με ένα επιθετικογενές 4-4-2 κόντρα σε μια ποιοτικότερη ομάδα, όμως θα μπορούσε να είχε συμβεί και το αντίθετο. Έχουν υπάρξει πολλά παιχνίδια στο παρελθόν που ο ΠΑΣ πήρε βαθμούς από τις κινήσεις του Κρητικού τεχνικού από τον πάγκο είτε με αλλαγές προσώπων που ήρθαν από τον πάγκο είτε με τακτικές κινήσεις και οδηγίες.

 Στο προχθεσινό παιχνίδι, ο κόουτς ήταν σε κακή μέρα, πως να το κάνουμε! Το αναφέρω γιατί κάποιοι μας κατηγορούν ότι άλλοτε τον αποθεώνουμε και άλλοτε τον λοιδoρούμε. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει. Όταν η ομάδα πάει καλά και ο προπονητής έχει σωστές επιλογές, τότε παίρνει τα εύσημα που του αναλογούν. Αντίθετα, όταν η ομάδα βρίσκεται σε κακό φεγγάρι, του ασκείται η ανάλογη κριτική. Δεν μου άρεσε προχτες το γεγονός ότι ο Πετράκης δεν θέλησε να δεχτεί ερωτήσεις. Οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη Τύπου δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία, είναι εκεί για να ρωτούν αυτά που θα ήθελε ο κόσμος να ρωτήσει. Το ότι στερεύουν οι απαντήσεις, οι δικαιολογίες και οι συγγνώμες δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουν οι ερωτήσεις. Τα προβλήματα του ΠΑΣ είναι άλλα πολύ πιο σημαντικά και ουσιαστικά από μια συνέντευξη Τύπου.

Πάμε παρακάτω. Πρώτη φορά στα χρόνια που καλύπτω το ρεπορτάζ του ΠΑΣ βλέπω κόσμο να αποχωρεί από το ημίχρονο απογοητευμένος από το γήπεδο. Ήττα του ΠΑΣ στα Γιάννινα με 0-4 στο ημίχρονο πρέπει να ψάξουμε τουλάχιστον 40 χρόνια πίσω για να βρούμε. Βαριά ήττα ήταν και το 0-4 από τον Λεβαδειακό το 2014, αλλά με δυο γκολ σε κάθε ημίχρονο. Θυμάμαι εκείνο το καταραμένο 1-4 με τον Αστέρα Τρίπολης και προπονητή τότε τον Άγγελο Αναστασιάδη, όπου ο ΠΑΣ είχε δεχτεί τέσσερα γκολ στο β' μέρος. Τον κόσμο που έφυγε προχτες απογοητευμένος και ταπεινωμένος από το γήπεδο πρέπει η ομάδα να τον ξαναφέρει πίσω πάση θυσία. Δεν είναι και πολλοί οι γηπεδικοί φίλαθλοι του ΠΑΣ, έχει μικρύνει πολύ η δεξαμενή τα τελευταία χρόνια, για να έχει την πολυτέλεια να χάσει κι άλλους η ομάδα.

Ας αναλάβει ο καθένας εντός της ομάδας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Παίκτες, προπονητές, διοίκηση. Δεν είναι τίμιο να τα ρίχνει ο ένας στον άλλο, ούτε να ψάχνουν δικαιολογίες. Η ομάδα πρέπει να μείνει ενωμένη, ιδίως στα δύσκολα. Και το κυριότερο είναι να αφήσουν κατά μέρος το αλαζονικό ύφος και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Επειδή όμως ούτε ο υπογράφων ούτε η εφημερίδα μασάνε τα λόγια τους πρέπει να πούμε την αλήθεια γυμνή. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την εικόνα του ΠΑΣ βαρύνει τη διοίκηση και προσωπικά τον Γιώργο Χριστοβασίλη. Και θα είναι εγκληματικό να μείνει η ομάδα αβοήθητη χωρίς μεταγραφές ουσίας σε θέσεις που πονάει.  Και η ομάδα δεν πονάει μόνο στο αριστερό μπακ. Με έναν Νορβηγό δεν ξεμπερεύεις, θέλει βαρβάτη ενίσχυση το ρόστερ.

από τη στήλη ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΣΕΣ της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ