Αντίδραση στον κατήφορο σημαίνει υγεία

24.01.2019 Αναγνώστηκε 892 φορές

Καλημέρα σε όλους, πάει και το κύπελλο για τον ΠΑΣ Γιάννινα, αποκλείστηκε και έμεινε εκτός προημιτελικών. Πλέον, μοναδικός στόχος της ομάδας είναι η σωτηρία, η παραμονή στην κατηγορία.

Στο ποδόσφαιρο τα λάθη πληρώνονται και για ακόμα μια φορά φέτος ο ΠΑΣ πλήρωσε τα λάθη του στα διπλά παιχνίδια με τον Πανιώνιο. Πλήρωσε και διαιτητικά λάθη, αλλά αν σταθούμε εκεί θα δούμε το δέντρο και θα χάσουμε το δάσος.

Ας αναλύσουμε τι έφτιαξε και ήρθε ο αποκλεισμός. Καταρχήν, να θυμήσω ότι ο ΠΑΣ ξεκίνησε το κύπελλο με τους καλύτερους οιωνούς επικρατώντας με 1-2 του Ατρομήτου στο Περιστέρι, ενώ νίκησε εύκολα με 5-0 και την αδύναμη Θύελλα Καμαρίου. Εκεί που στράβωσε το πράγμα για την ομάδα ήταν στο παιχνίδι κόντρα στον Ηρακλή. Σε εκείνο το παιχνίδι πλήρωσε την υπεροψία και την υποτίμηση του Ηρακλή μέσα στο Καυτανζόγλειο χάνοντας με 2-0. Συνέπεια εκείνης της ήττας ήταν να χάσει ο ΠΑΣ την πρώτη θέση από τον Ατρόμητο.

Αν ο ΠΑΣ είχε εμφανιστεί στοιχειωδώς σοβαρός σε εκείνο το παιχνίδι δεν θα είχε χάσει την πρωτιά από τον Ατρομητο, ο οποίος θυμίζω διέλυσε τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη με 1-6. Ως εκ τούτου, ο ΠΑΣ θα αντιμετώπιζε ομάδα που θα είχε τερματίσει στη δεύτερη θέση του ομίλου της και όχι πρώτη. Άρα κακή εκτίμηση εκείνου του παιχνιδιού από τεχνικό επιτελείο και παίκτες.

Πάμε παρακάτω. Τα δύο ματς με τον Πανιώνιο ήταν ντέρμπι. Το 1-1 άφησε ανοιχτούς λογαριασμούς και στη ρεβάνς ο ΠΑΣ προσπάθησε να αιφνιδιάσει με τον Μάνο να χάνει δύο κλασικές ευκαιρίες. Στο πρώτο μέρος ο ΠΑΣ ήταν υποφερτός και θα μπορούσε να σκοράρει και με τις δύο ευκαιρίες στο τέλος.

Το κακό για την ομάδα είναι πως όταν στραβώσει ένα ματς, δεν έχει σχέδιο και πλάνο διαχείρισης κρίσης. Το πέναλτι-χέρι που έδωσε ο διαιτητής Βρέσκας στον Ευαγγέλου είναι αντικειμενικά από αυστηρό έως ανύπαρκτο. Όμως από εκεί και πέρα; Εκνευρισμός στο φουλ, κλωτσοσκούφι και ευκαιρίες μηδέν. Μέχρι και "εμφύλια" αψιμαχία μεταξύ Αθανασιάδη και Αποστολόπουλου έπιασε η κάμερα του συνδρομητικού. Όλα αυτά δείχνουν έλλειψη ψυχραιμίας και κακό κλίμα.

Οι ήττες φέρνουν πίεση και μουρμούρα από τον κόσμο. Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής πρέπει να μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την πίεση, αλλιώς πάει σπίτι του ή γίνεται ερασιτέχνης και παίζει με την παρέα του ή στην ομάδα του χωριού του. Θα ακουστεί σαν λαϊκισμός, αλλά δεν είναι. Η φανέλα του ΠΑΣ είναι βαριά, πρόκειται για μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της επαρχίας και δυστυχώς φαίνεται ότι ορισμένοι παίκτες δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Κάποιοι εντός ομάδας έχουν επαναπαυθεί στις πρόσφατες επιτυχίες της ομάδας, πιθανόν να μην έχουν και κίνητρο πλέον.

Κάτι σημαντικό. Δεν ήμουν, δεν είμαι και δεν θα γίνω ποτέ υπέρμαχος της οπαδικής καφρίλας και της γηπεδικής βίας σε καμία έκφρασή της. Όμως επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι. Η αντίδραση των φιλάθλων και των οπαδών του ΠΑΣ δείχνει ότι η ομάδα έχει ακόμα λαϊκό έρεισμα, ότι κάποιοι ασχολούνται ενεργά ακόμα. Λέτε στον Λεβαδειακό να υπάρχουν λαϊκά δικαστήρια που η ομάδα πέφτει; Όχι φυσικά, γιατί δεν υπάρχει κόσμος. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα αυτό για τον ΠΑΣ, να μην γίνει Λεβαδειακός, Ξάνθη κτλ όσον αφορά τη συμμετοχή του κόσμου. Όσο η μουρμούρα λοιπόν και η ανησυχία μένουν σε φίλαθλα πλαίσια, θεωρώ ότι αυτό δείχνει υγεία. Ότι ο οργανισμός που λέγεται ΠΑΣ αντιδράει στην αγωνιστική κατρακύλα.

Όσον αφορά την ομάδα αγωνιστικά, είναι εμφανής η έλλειψη ενός μπαλαδόρου, ενός παίκτη ηγέτη στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Κι αλήθεια είναι ότι στη θέση του δημιουργικού χαφ ο ΠΑΣ πονάει εδώ και 2,5 χρόνια, από όταν έφυγε ο Τσουκαλάς. Απλά πέρυσι ο γίγαντας Κόντε επιτελούσε ΚΑΙ αυτόν τον ρόλο. Φέτος όμως δεν υπάρχει Κόντε. Μακάρι να βγει η μεταγραφή του Πάντελιτς και να βοηθήσει ο Σέρβος σε αυτό το κομμάτι.

Το κύπελλο τέλειωσε για τον ΠΑΣ, ακόμια μια χρονιά που θα μπορούσε να προχωρήσει παρακάτω. Πέρυσι ήταν η Λάρισα, φέτος ο Πανιώνιος. Πλέον, το μόνο που απέμεινε είναι η παραμονή. Οι νίκες ΟΦΗ και Λαμίας δυσκόλεψαν τα πράγματα για τον ΠΑΣ. Θα γίνει μάχη για την παραμονή από αυτές τις τρεις ομάδες, χωρίς να αποκλείω να υποχωρήσει βαθμολογικά και κάποια από τις παραπάνω θέσεις, π.χ. ο Πανιώνιος ή η Λάρισα που έχουν εσωτερικά προβλήματα.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός αναλυτής ή κάτοχος διπλώματος προπονητικής UEFA για να αντιληφθεί ότι το παιχνίδι με τον Απόλλωνα είναι δίχως αύριο. Το άγχος, η πίεση κτλ δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογίες όταν παίζεις με τον ουραγό της βαθμολογίας στην έδρα σου. Για να δούμε λοιπόν...