Οι συγκρίσεις και η παγίδα της αναδιάρθωσης

27.02.2019 Αναγνώστηκε 1106 φορές

Καλημέρα σε όλους, η νέα εκτός έδρας ήττα του ΠΑΣ Γιάννινα δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την κατάσταση για την ομάδα και τη μάχη της παραμονής, ιδίως μετά το διπλό του Λεβαδειακού στη Ξάνθη.

Μαζί με τον Χρήστο Καλύβα και τον Νίκο Γιωτίτσα βρεθήκαμε στην πόλη του Αγρινίου και στο γήπεδο του Παναιτωλικού. Τα τελευταία χρόνια βρίσκομαι αδιάλειπτα στη γειτονική πόλη κάθε φορά που παίζει ο ΠΑΣ εκεί, είτε φιλικό είτε επίσημο παιχνίδι. Φέτος ο ΠΑΣ μετράει τέσσερις σερί ήττες κόντρα στους Αγρινιώτες σε δύο φιλικά και στα δύο επίσημα ματς πρωταθλήματος.

Πριν αναφερθώ στο παιχνίδι, να εξάρω τις προσπάθειες των ανθρώπων του Παναιτωλικού και τη φιλοξενεία από τον Χρήστο Στούμπο και τους υπόλοιπους. Με πενιχρά μέσα κι αυτοί, αλλά με περισσότερο μεράκι, καταφέρνουν να κρατούν ένα σχετικά καλό επίπεδο φιλοξενίας και βοήθειας προς τους εκπροσώπους του Τύπου. Γενικά, στο Αγρίνιο είναι πιο οργανωμένη ομάδα από τον ΠΑΣ σε πολλά θέματα, παρότι μικρότερη πόλη, κακά τα ψέματα.

Στο «Ζωσιμάδες» εν έτει 2019 δεν υπάρχει ίντερνετ διαθέσιμο, παρά μόνο στην αίθουσα Τύπου. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν υπάρχει, παρά τα δίκτυα που μπορεί να βρει κανείς. Κι όλα αυτά ενώ πανηγυρίζουν για το ταρτάν και την ολοκλήρωσή του και για την μετατροπή του «Ζωσιμάδες» σε Στάδιο στίβου. Άραγε αναρωτήθηκε κανείς από αυτούς ότι αν γίνει κάποιο τουρνουά ή πρωτάθλημα στίβου στο Εθνικό Στάδιο θα γίνουμε ρεζίλι;; Καλά για την ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα δεν το συζητάω, παρά τις προσπάθειες του Κώστα Πεδιαδιτάκη η διοίκηση Χριστοβασίλη δεν δείχνει να ενδιαφέρεται και πολύ να βάλει με δική της πρωτοβουλία ίντερνετ. Κι όλα αυτά ενώ είμαστε στο 2019...

Το παιχνίδι της Δευτέρας ήταν αμφίρροπο και τελικά κρίθηκε στο γκολ. Ο Πετράκης τόλμησε, έκανε τις αλλαγές του στην ενδεκάδα βάζοντας τον Νεόφυτο Μιχαήλ και τον Κάργα στις θέσεις των Βελλίδη και Τζημόπουλου, όμως το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Από ένα ημίχρονο για τις δύο ομάδες, στο πρώτο καλύτερος ο ΠΑΣ, στην επανάληψη ο Παναιτωλικός.

Με 3-5-2 ο Πετράκης, με κλασικό 4-2-3-1 ο Δέλλας. Εμφανώς επηρεασμένος ο Λέο δεν έχει βρει ακόμα ρυθμό και δεν βοήθησε επιθετικά, ενώ ο Μάνος ήταν εντελώς εκτός ρυθμού αγώνα. Ο μόνος δραστήριος επιθετικά ήταν ο Νικολιάς, ο πιο τεχνίτης παίκτης στο ρόστερ του ΠΑΣ. Το κακό με τον Νικολιά είναι ότι δεν σκοράρει εύκολα, θέλει αρκετές τελικές για να βρει δρόμο προς τα δίχτυα. Αρνητικός και ο Βιδάλ, με πολλά λάθη στη μεσαία γραμμή. Αντίθετα, καλά τα πρώτα δείγματα γραφής του Κάργα και καλός ο Κύπριος Νεόφυτος Μιχαήλ που έκανε 2-3 σωτήριες επεμβάσεις.

Το παιχνίδι θα είχε πάρει άλλη τροπή αν ο ΠΑΣ είχε σκοράρει με τις 3 ευκαιρίες του πρώτου μέρους, δύο με τον Νικολιά και μία με τον Μάνο. Στο β' μέρος η ομάδα ήταν φοβισμένη και παθητική. Οι αλλαγές του Δέλλα βοήθησαν τον Παναιτωλικού, ενώ του Πετράκη όχι. Γκούγκα και Μάρκος Πάουλο έκαναν την διαφορά όταν χρειάστηκε, ενώ Πάντελιτς, Νάουμετς και Ξύδας πέρασαν σχεδόν απαρατήρητοι όσο αγωνίστηκαν.
Τα δεδομένα της παραμονής άλλαξαν μετά τη νίκη του Λεβαδειακού στη Ξάνθη. Η ομάδα του Κομπότη προσπέρασε τον ΟΦΗ βαθμολογικά και είναι μόλις έναν πόντο πίσω από τον ΠΑΣ. Στα 5 τελευταία ματς ο Λεβαδειακός έχει 3 νίκες με Άρη, Παναιτωλικό και Ξάνθη, 1 ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό και 1 ήττα από τον Ατρόμητο. Πορεία πρωταθλητισμού από τους Βοιωτούς.

Παρά τα όσα ακούγονται, είναι παγίδα το να πιστέψει κανείς ότι δεν θα ισχύσει η αναδιάρθωση και ότι θα υποβιβαστούν μόνο δύο ομάδες. Το βλέπω και το θεωρώ δύσκολο. Όπως και να έχει, ο ΠΑΣ πρέπει να στηριχτεί στις δυνάμεις του, είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν να υποβιβαστεί. Οι παλιές συμμαχίες του Χριστοβασίλη δεν θα τον βοηθήσουν τώρα, ανήκουν στο παρελθόν.

Η υπόθεση παραμονή περνάει από τρία εκτός έδρας ματς για τον ΠΑΣ: Λαμία, Λιβαδειά και Ηράκλειο με τον ΟΦΗ. Εννοείται πως μέχρι τότε πρέπει να εκμεταλλλευτεί τον παράγοντα της έδρας με τη Ξάνθη, τη Λάρισα και την Τρίπολη. Αλλά θέλει και ένα τρίποντο μακριά από την έδρα του απαραιτήτως...