Ο «πνιγμένος» από τον... μαλλιά του πιάστηκε!

Τι άλλαξε όμως σε σχέση με τις προηγούμενες φορές και οι κυανόλευκοι έβγαλαν εις πέρας το έργο τους; Σιγουρα οι παράγοντες είναι πολλοί, με αρκετούς από αυτούς να είναι προφανείς. Η αγωνιστική πυγμή (ή αλλιώς τσαμπουκάς) των παικτών, η επιρροή του Άγγελου Αναστασιάδη -κυρίως στα αποδυτήρια-, οι πιο ευάλωτοι αντίπαλοι (ο ΠΑΣ άντεξε στα δύσκολα), κλπ… Αυτές τις Άγιες ημέρες (που η δράση θα είναι ούτως ή άλλως περιορισμένη) θα κάνουμε μια μικρή ανάλυση σε λιγότερο προφανείς λόγους.

Η αρχή θα γίνει με έναν παράγοντα καθοριστικό για τις ομάδες που κυνηγούν τη σωτηρία. Τον παίκτη ηγέτη. Αυτόν που με την προσωπικότητά του θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του όταν θα έρθουν τα δύσκολα και θα την βγάλει από τη… λάσπη. Στοιχείο που έλειψε φανερά την περίοδο 2009-10. Τότε, ο ΠΑΣ είχε ένα πολύ καλό υλικό (ειδικά στην επιθετική γραμμή), που φάνταζε καλύτερο και από το τωρινό. Μάλιστα, κάποιοι από εκείνους τους ποδοσφαιριστές υπάρχουν και σήμερα στο ρόστερ. Ωστόσο, κανείς δεν κατάφερε να ξεχωρίσει όταν τα δύσκολα ήρθαν.

Την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο ο  ΠΑΣ βρήκε τον ηγέτη του στο πρόσωπο του Λεάντρο Μπεσέρα. Έναν ποδοσφαιριστή που στην αρχή της σεζόν δεν φάνηκε ότι διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά. Ωστόσο, έπειτα από την ήττα στην Τρίπολη με τον Αστέρα στις 21 Ιανουαρίου (σκόραρε και εκεί), όταν και οι κυανόλευκοι βρέθηκαν για πρώτη φορά κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού, πήρε μπροστά και με πέντε τέρματα (από τα συνολικά επτά που έχει πετύχει) οδήγησε την ομάδα σε ασφαλή μονοπάτια.

Κρίσιμο γκολ με την Κέρκυρα στο νησί των Φαιάκων και εντυπωσιακή εμφάνιση, «τρίποντο» πέναλτι στο ματς των «Ζωσιμάδων» με τη Δόξα, άνοιξε το δρόμο για νίκη κόντρα στον Λεβαδειακό (εντός έδρας), έκανε το ίδιο και στη Θράκη για το «διπλό» με την Ξάνθη και ξανασκόραρε πρώτος κόντρα στην ΑΕΚ την προηγούμενη Κυριακή. Επίσης, όλο αυτό το διάστημα είχε και σταθερά καλή απόδοση…

Επειδή όμως ένας «κούκος» δεν φέρνει την άνοιξη, χρειάζεται σε μια τέτοια σκληρή παρτίδα να βγουν στην… πράσινη τσόχα και κρυφά χαρτιά. Αυτόν το ρόλο έπαιξε ένας άλλος μαλλιάς, ο Τάσος Κυριάκος. Ο έμπειρος μέσος δεν πήρε τα ίδια λεπτά συμμετοχής με άλλους συμπαίκτες του, αλλά πέτυχε δύο πολύ κρίσιμα γκολ. Αυτό στη Λειβαδιά για να φέρει -με το 1-1- τον ΠΑΣ σε πλεονεκτική θέση για την υπόθεση παραμονή και αυτό με την ΑΕΚ στα Ιωάννινα. Τέρμα με το οποίο η σωτηρία σφραγίστηκε και μαθηματικά.

Καταλυτικό ρόλο έπαιξε και άλλος ένας (στην αρχή) παραγκωνισμένος παίκτης. Ο Εμιλιάνο Βίλα, ο οποίος άρχισε και αυτός να σκοράρει όταν η κατάσταση έγινε ζόρικη. Εδωσε τη νίκη με τον Παναιτωλικό στους «Ζωσιμάδες», σημείωσε γκολ στο ματς της Ξάνθης, έβαλε την ομάδα μπροστά με αντίπαλο τον Εργοτέλη στα Γιάννινα, ενώ άνοιξε το…χορό για το μεγάλο «διπλό» στην Τούμπα. Αν και του διεθνή Αλβανού ποδοσφαιριστή η κόμη δεν είναι αντίστοιχα μακριά με των Μπεσέρα και Κυριάκου, ωστόσο μπορούμε να πούμε άφοβα ότι οι μακρυμάλληδες ήταν αυτοί που σε μεγάλο βαθμό κράτησαν «όρθια» την ομάδα του Αναστασιάδη.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ