Τα αίτια για τις ήττες και ο κακός Νοέμβριος

H 25η Νοεμβρίου θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των φιλάθλων του ποδοσφαίρου. Τραγική ειρωνεία και παιχνίδι της μοίρας: H ημέρα που πέθανε ο μάγος της μπάλας Ντιέγκο Μαραντόνα συμπίπτει με την ημέρα του θανάτου του μεγάλου Τζορτζ Μπεστ. 25 Νοεμβρίου κι οι δύο, ο καλύτερος Λατινοαμερικάνος παίκτης που έβγαλε το ποδόσφαιρο και ο πιο ταλαντούχος Ευρωπαίος. Ανεξάρτητα της εξάρτησης του από τα ναρκωτικά, ο Μαραντόνα έγινε ίνδαλμα γιατί δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε και μιλούσε για τη φτώχεια και τις αδικίες. Δεν δίστασε να τα βάλει μέχρι και με τον Πάπα. Σίγουρα δεν ήταν πρότυπο αθλητή με τον τρόπο ζωής του, όμως ήταν σύμβολο για τη Νάπολι και την Αργεντινή. Αυτοκαταστροφικός από τη μία, αλλά προικισμένος και αντισυμβατικός από την άλλη. Κλέφτης με το «χέρι του Θεού», αλλά φαντεζί βιρτουόζος με το γκολ του αιώνα στο ίδιο παιχνίδι, κόντρα στην Αγγλία στους «8» του μουντιάλ του ’86.

Με μεγάλη χαρά είδα την επιστροφή της καθημερινής ενημέρωσης στο επίσημο site της ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα, το οποίο ήταν εντελώς παραμελημένο και παρατημένο μέχρι πρότινος. Δύο λόγια για τις προπονήσεις, φωτογραφικό υλικό κτλ. Απλά πράγματα που δείχνουν οργανωμένη και εξωστρεφή ομάδα. Χαίρομαι αν βοήθησα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπαίνω στη διαδικασία αντιπαράθεσης με κανέναν. Άλλωστε, ο ρόλος των δημοσιογράφων είναι να ασκούν κριτική και να αναδεικνύουν τα κακώς κείμενα στο αντικείμενο που ασχολούνται. Εξ’ ορισμού τουλάχιστον αυτός θα έπρεπε να είναι…

Στη συνέντευξη που έδωσε ο Αργύρης Γιαννίκης μίλησε για έναν άνθρωπο με τελείως διαφορετική φιλοσοφία από αυτόν, χωρίς καν να τον κατονομάσει. Ο άνθρωπος αυτός κόουτς ήταν πάντα στην απέναντι πλευρά από μένα και ποτέ δεν ήταν σύμμαχος. Το γιατί το εξήγησα την προηγούμενη φορά. Καλό θα ήταν όμως ο κόουτς να ψάξει λίγο και το παρελθόν. Ανάμεσα στους πρώην φίλους του «ακατονόμαστου» θα βρει και μερικούς δικούς του κοντινούς ανθρώπους κι αυτό πρέπει να τον προβληματίσει. Το ποδόσφαιρο είναι «χωνευτήρι» για πολλούς, αλλά όχι για όλους…

Κακός μήνας για τον ΠΑΣ ο Νοέμβριος. Η ομάδα πήρε μόλις 1 βαθμό μέσα σε αυτόν τον μήνα. Την ισοπαλία με τον Παναιτωλικό στο «Ζωσιμάδες», ενώ έχασε από Λάρισα, ΠΑΟΚ και ΟΦΗ. Συνολικά δύο νίκες σε δέκα παιχνίδια συνολικά δεν είναι καλός απολογισμός. Στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα, αυτό μένει στο τέλος, αλλά δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε τη μαχητικότητα της ομάδας. Υπάρχουν αίτια και παράγοντες που φέρνουν τις ήττες παρότι η ομάδα είναι ανταγωνιστική.

Πρώτη και κυριότερη αιτία είναι η έλλειψη βάθους στο ρόστερ. Ο ΠΑΣ στηρίζεται σε συγκεκριμένους παίκτες και οι επιλογές του Γιαννίκη είναι περιορισμένες, όπως και το ρόστερ. Ακέραια η ευθύνη του Χριστοβασίλη που άφησε την ομάδα αβοήθητη σε κομβικές θέσεις όπως αυτή του επιθετικού. Χρειάζεται εμπειρία και σίγουρες λύσεις η κατηγορία, με επιλογές τύπου Εμμανουηλίδη υπάρχει ρίσκο. Μπορεί να βγει, μπορεί όμως και όχι. Πρώτος σκόρερ της Super League ο Μπαράλες με 6 γκολ. Είμαι σίγουρος ότι ο πρόεδρος έχει σκυλομετανιώσει για εκείνη την ριμάδα την προκαταβολή που δεν έδωσε...

Δεύτερος παράγοντας η έλλειψη εμπειρίας και τα ατομικά λάθη ορισμένων παικτών. Υπάρχει πάθος και ορμή, ιδίως στο ξεκίνημα όλων των παιχνιδιών, αλλά δεν υπάρχει η σωστή διαχείριση όταν τα πράγματα ζορίζουν. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως στην ανασταλτική λειτουργία γίνονται παιδαριώδη λάθη. Το κακό είναι ότι το πάθημα δεν γίνεται μάθημα και κάποια εκ των αμυντικών λαθών είναι επαναλαμβανόμενα…

Τρίτη αιτία είναι οι επιλογές του Αργύρη Γιαννίκη, οι οποίες μερικές φορές είναι αλλοπρόσαλλες. Έχει μερίδιο στις επιτυχίες, έχει και στις αποτυχίες. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Ακατανόητη η επιλογή να πάρει τον τρίτο τερματοφύλακα Αθανασίου στην αποστολή για το Ηράκλειο και να αφήσει εκτός τους Λώλη και Νάουμετς. Έτσι θα παραδειγματιστούν οι παίκτες; Με τέτοιους αποκλεισμούς; Η έλλειψη επιλογών από τον πάγκο ήταν εμφανέστατη στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Επίσης, έχω ακόμα μια απορία για τον κόουτς. Γιατί ποτέ δεν κάνει 5 αλλαγές;; Σε κανένα ματς μέχρι τώρα δεν έχει κάνει όσες αλλαγές δικαιούται. Γιατί; Μήπως δεν έχει εμπιστοσύνη στο ρόστερ του;;

Τέταρτος παράγοντας είναι η διαιτησία και δεν αποτελεί δικαιολογία. Τα «σπόρια» πάνε πάντα εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα. Δικαίως διαμαρτύρονταν ο Πίρσμαν, υπάρχει καθαρό επιθετικό φάουλ του Τσόλακ, κάτι που αναγνώρισε και ο Κλάτενμπεργκ. Ο Άγγλος αρχιδιαιτητής δεν ανέφερε όμως το αντιαθλητικό χτύπημα του Μεγιάδο στον Πίρσμαν στο ξεκίνημα της φάσης του πέναλτι, ούτε το χέρι του Στάρτζεον στην προσπάθεια του Παμλίδη. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο η σιωπή θεωρείται αδυναμία και οι ήπιες αντιδράσεις εκλαμβάνονται ως ανεπάρκεια. Εκείνο που δεν έχω καταλάβει ακόμα είναι πως θα προκύψουν οι ομάδες που θα υποβιβαστούν; Πότε και πως θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Super League 2;;

Από τη στήλη ΠΑΣΕΣ της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ