Οι... μύθοι του Αισώπου έγιναν «παραμύθια της Χαλιμάς»

20.04.2012 Αναγνώστηκε 2205 φορές

Οι «ψίθυροι» που ακούγονται για ομάδες, οι οποίες διατηρούν καλές -όπως το (υπο)εννοούμε στην Ελλάδα- σχέσεις με τον κραταιό σύλλογο της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια είχαν... ακουμπήσει και τον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριζαν ότι, σε περίπτωση που ο «Άγιαξ» χρειαζόταν βαθμό ή βαθμούς στο ματς με τον Ολυμπιακό θα τους έπαιρνε άνετα με τη «συνδρομή» των αδιάφορων Πειραιωτών.

Όμως, ευτυχώς, ένα τέτοιο σενάριο δεν μπορούσε να ισχύει για το ματς της Τετάρτης, καθώς ο ΠΑΣ είχε ήδη εξασφαλίσει την παραμονή του στην κατηγορία, μετά τις μεγάλες νίκες επί των δύο Δικεφάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ωστόσο, οι καλοθελητές πάντα παραμονεύουν και θα το κάνουν κάθε φορά (και με κάθε τρόπο), ώστε να δικαιολογούν πράγματα που γι' αυτούς μοιάζουν ανεξήγητα. Ή για την ακρίβεια, μας τα πλασάρουν ως τέτοια (ανεξήγητα) για να περάσουν την προπαγάνδα τους.

Η πιο βαριά ήττα των "κυανόλευκων" στο φετινό πρωτάθλημα –ευτυχώς- είχε περισσότερα θετικά αποτελέσματα παρά αρνητικά. Έκανε τους παίκτες του Άγγελου Αναστασιάδη να καταλάβουν ότι δεν είναι υπερομάδα, συνέτισε τον ίδιο τον κόουτς για τις παράτολμες επιλογές του, ενώ έκλεισε και όλα εκείνα τα στόματα που έλεγαν πως ο Ολυμπιακός θα ανέβει στα Γιάννινα για τουρισμό, για χάρη των «φίλων» του. Όχι ότι αν ήθελε να παρουσιαστεί αδιάφορο το σύνολο του Ερνέστο Βαλβέρδε θα χάλαγε τον ΠΑΣ. Αλλά, όπως φάνηκε, οι "ερυθρόλευκοι" δεν είχαν καμία τέτοια διάθεση. Τα τέσσερα τέρματα απέδειξαν περίτρανα πως οι φιλίες δεν παίζουν μπάλα. Τουλάχιστον όσον αφορά τους Γιαννιώτες, που ποτέ δεν έκαναν... αγκαλίτσες και φιλάκια με ομάδες που έχουν το πάνω χέρι (συνήθως τους δύο «αιώνιους» των Αθηνών).

Φυσικά, ούτε οι εχθρότητες -για να μην πάμε και στο άλλο άκρο- ταιριάζουν στο βασιλιά των σπορ. Απόδειξη αυτού, η καταπληκτική ατμόσφαιρα που είχαν για ακόμη μια φορά οι «Ζωσιμάδες». Οπότε, γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι, εάν υπήρχε διάθεση για... μαγειρέματα, η φιλοξενούμενη ομάδα δεν θα πανηγύριζε μια τόσο μεγάλη σε εύρος νίκη. Θα περιοριζόταν σε κάτι πιο «συνηθισμένο».

Τέρμα τα ψέματα! Όσοι επί πολλά χρόνια βγάζατε χολή και «μαυρίζατε» την ιστορία του ΠΑΣ πρέπει να κάνετε... τουμπεκί ψιλοκομμένο. Ο «Άγιαξ» ούτε ήταν, ούτε θα είναι ποτέ σε κανένα «άρμα» επάνω. Τα αποτελέσματα που πήρε για να σωθεί τα πήρε με το σπαθί του και μόνο με αυτό. Με τον τσαμπουκά των παικτών του, με τον αγώνα του προπονητή του, με την αδιάκοπη και σθεναρή συμπαράσταση του κόσμου του, που δεν τον άφησε ποτέ μόνο!

Φάνηκε στην Ξάνθη, φάνηκε στα Γιάννινα με την ΑΕΚ, φάνηκε και στην Τούμπα. Κι ας βάλθηκαν τα γνωστά όργανα προπαγάνδας να ρίξουν «σκιές» για το συγκεκριμένο ματς, με δικαιολογία τις καλές σχέσεις του Αναστασιάδη με τον ΠΑΟΚ και της εργασιακής σχέσης Βαγγέλη Αγγελή με Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Και οι άλλοι 13 που έπαιξαν σε αυτό το ματς, τον ίδιο μάνατζερ έχουν; Ή ο Δικέφαλος του Βορρά ήθελε να δει τον Παναθηναϊκό να του ανοίγει κι άλλο τη διαφορά στη βαθμολογία των πλέι οφ; Τι να κάνουμε, δηλαδή; Να υποβιβάσουμε ετσιθελικά ξανά την ομάδα για να χαρείτε; Δεν θα είναι η πρώτη φορά, αλλά αυτήν τη φορά δεν θα σας κάνουμε το χατίρι!

Οι μύθοι του Αισώπου έχουν μέσα τους μεγάλη δόση αλήθειας, γιατί είναι διδακτικού χαρακτήρα. Σε αυτή τη σφαίρα θέλησαν να κινηθούν όσοι μας σέρβιραν αυτές τις χαριτωμένες ιστορίες, που η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελούν κάτι ξένο για την ελληνική πραγματικότητα. Αλλά, όσοι υποστηρίζουν πως ο ΠΑΣ έχει... παράξενες σχέσεις με τον κάθε Ολυμπιακό (που μπορεί να είναι στα ντουζένια του), αποδείχθηκε πως μας έλεγαν παραμύθια της Χαλιμάς. Και αυτά δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα για να μας κάνουν σοφότερους...