Άγγελος είναι, όχι Θεός!

21.04.2012 Αναγνώστηκε 1110 φορές

Για τη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό με σκορ 4-0 ο Άγγελος Αναστασιάδης παραδέχτηκε στη συνέντευξη Τύπου ότι «... η ευθύνη είναι δική μου καθαρά». Ο Μακεδόνας τεχνικός έχει απόλυτο δίκιο, αλλά όχι γιατί «δεν μπόρεσα να πείσω αυτά τα παιδιά να κάνουν κουράγιο 10 μέρες ακόμα. Το πρωτάθλημα δεν τελείωσε με την ΑΕΚ». Άλλωστε, η διάθεση που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ Γιάννινα δεν είχε μεγάλη διαφορά σε σχέση με αυτήν που είχαν με αντιπάλους τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Ο προπονητής των "κυανόλευκων" φέρει ευθύνη γιατί για ακόμη ένα παιχνίδι πήρε τεράστιο ρίσκο, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο παρέταξε την ομάδα του.

Στην πραγματικότητα, οι αλλαγές που υπήρχαν στο παιχνίδι με αντίπαλο το Δικέφαλο του Νότου σε σχέση με αυτές κόντρα στους Πειραιώτες δεν είναι πολλές. Μόνο σε ένα πρόσωπο υπήρξε διαφοροποίηση. Ο αρχηγός, Γιώργος Ντάσιος, αγωνίστηκε ως δεξιός μπακ, αντί του Τάσου Πάντου, που μετατοπίστηκε στα στόπερ για να καλύψει το κενό του τιμωρημένου Θέμη Τζημόπουλου. Οι άλλοι 10 ήταν οι ίδιοι! Αλλά, η επιμονή να αγωνιστεί ο ΠΑΣ και σε αυτό το ματς χωρίς «καθαρό» αμυντικό χαφ, αποδείχθηκε καταστροφική.

Εξηγούμαστε, λοιπόν: Ο Τόμας ντε Βινσέντι δεν είναι αμυντικός χαφ. Ασχέτως εάν αγωνίζεται σε αυτήν τη θέση. Ο Άγγελος Αναστασιάδης έκανε τον Αργεντινό... πρώτο μάγκα, χρησιμοποιώντας τον εκεί, καθώς εκμεταλλεύτηκε τη δυνατότητά του να οργανώνει καλά το παιχνίδι, παίρνοντας την μπάλα βαθιά στην άμυνα και μεταφέροντάς την προς τα μπρος. Έναν ρόλο που πρωτοέπαιξε με μεγάλη επιτυχία ο Νταβίντ Πιζάρο στη Ρόμα και ήταν ο λόγος για τον οποίον τον αγόρασε η Μάντσεστερ Σίτι από τους Ιταλούς το διάστημα που ο Γιάγια Τουρέ βρισκόταν στο Κόπα Αφρικα. Έτσι, ο κίνδυνος να χαθούν μπάλες κοντά στην περιοχή του «Άγιαξ» και να γίνουν επικίνδυνες αντεπιθέσεις περιορίστηκε σημαντικά. Κάτι που φαίνεται από το γεγονός πως ο ΠΑΣ είναι πλέον τέταρτος σε σωστές πάσες στα στατιστικά της Super League (2022 με πρώτο τον ΠΑΟΚ που έχει 2633), με τον Ντε Βινσέντι να φιγουράρει πέμπτος στη σχετική λίστα των παικτών (259 με τον Πάμπλο Γκαρσία πρώτο έχοντας 323).

Αλλά, το κακό στην υπόθεση είναι πως ο Αργεντινός δεν είχε κάποιον για να τρέχει δίπλα του (κυρίως οριζόντια) το γήπεδο και να μαρκάρει με στόχο να σταματήσει την αντίπαλη επίθεση όταν η άλλη ομάδα αναπτύσσεται από το κέντρο. Στο ματς της Τούμπας αυτήν τη δουλειά έκανε ο Πάρης Ανδράλας -ιδιαιτέρως καλά, μάλιστα- με αντί-Ντε Βινσέντι να γίνεται ο Φαμπρίτσιο Τζαμπρέλα. Όμως, κόντρα στην ΑΕΚ (όπως προαναφέραμε) «καθαρόαιμος κόφτης» δεν υπήρχε. Ο Ελβετός μετακινήθηκε λίγο πιο μπροστά, δίπλα στον Λεάντρο Μπεσέρα που αγωνίζεται ως «ελεύθερος» πίσω από τον φορ, ενώ η τόσο λειτουργική τριάδα μπροστά δεν μπορούσε να αλλάξει.

Γιατί όμως κόντρα στην ΑΕΚ αυτό το σύστημα δούλεψε και κόντρα στον Ολυμπιακό όχι; Πρώτον, γιατί τα χαφ της ΑΕΚ έχουν... τα μαύρα τους τα χάλια, με τους κιτρινόμαυρους ό,τι καλύτερο δημιουργούσαν να προέρχεται από τους εξαιρετικά φορμαρισμένους πλάγιους επιθετικούς της. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΑΕΚ έχει φέτος τη χειρότερη επιθετική συγκομιδή των τελευταίων 25 ετών.

Αντιθέτως, το 4-2-3-1 του Ερνέστο Βαλβέρδε... σπάει κόκαλα, κάτι που αποδείχθηκε και στην Ευρώπη. Ήταν λογικό, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι να κυριαρχήσουν κατά κράτος, ειδικά από τη στιγμή που δεν είχαν μπροστά τους «εμπόδια». Ο δεύτερος λόγος είναι η αντιμετώπιση του ματς από πλευράς «ερυθρόλευκου» κόουτς, που έκανε τους πλάγιους επιθετικούς του να συγκλίνουν προς το κέντρο και τον σέντερ φορ του να μην πηγαίνει προς τα πλάγια (όπως συνηθίζει ο Τζιμπούρ), αλλά να πηγαίνει κατά μέτωπο. Με εξαίρεση το τρίτο (και λίγο τυχερό γκολ), τα άλλα τρία προήλθαν με αυτήν τη λογική. Ο τρίτος λόγος είναι ο αγωνιστικός χώρος. Η ΑΕΚ βρήκε στα Γιάννινα μια πράσινη λίμνη, με την μπάλα σε τέτοιες συνθήκες να μην τσουλάει γρήγορα (πολλές φορές κολλούσε στο χορτάρι) και να δυσκολεύεται εξίσου με τον ΠΑΣ να βγάλει επίθεση. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός βρήκε ένα γήπεδο που καμία σχέση δεν είχε με εκείνο της Κυριακής των Βαΐων και οι κόντρα επιθέσεις ήταν πολύ πιο εύκολες.

Η λογική επιλογή ενδεκάδας που θα έδινε λύσεις κόντρα στους Πειραιώτες φάνταζε ο Άντι Λίλα. Αλλά, αυτήν τη στιγμή υπάρχει μια «ψυχρότητα» μεταξύ του Αλβανού αμυντικού μέσου και του Μακεδόνα τεχνικού. Η οποία καλό είναι να ξεπεραστεί άμεσα για το καλό του συλλόγου. Φυσικά, εντός των αποδυτηρίων δεν είμαστε και ο «άρχοντάς» τους σίγουρα θα ξέρει κάτι παραπάνω...

Η ήττα της Τετάρτης ανήκει πια στην ιστορία. Μια ιστορία που έγραψε ότι ο ΠΑΣ φέτος έμεινε στα... σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιατί ο «'Άγιαξ» κατάφερε να φέρει εις πέρας ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο. Κυρίως χάρη στον τσαμπουκά των παικτών του και τη μαγκιά του προπονητή του, που αποφάσισε να ρισκάρει όταν αυτό έδειχνε πως ισοδυναμεί με «αυτοκτονία». Αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνει λάθη ή δεν θα κάνει και στο μέλλον. Και όπως φάνηκε, ο Άγγελος Αναστασιάδης (θα ήταν καλό να μείνει και για του χρόνου) τα αναγνωρίζει και διδάσκεται από αυτά. Άλλωστε, ο ίδιος το είπε: «Η επιτυχία από την αποτυχία είναι τόσο πολύ κοντά που απαγορεύεται να συμβαίνει σε εμάς». Ωστόσο, συμβαίνει. Γιατί πώς θα γίνει διαφορετικά; Άγγελος είναι, δεν είναι Θεός για να μην κάνει λάθη.