Ο ξεχωριστός κόσμος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου

29.04.2012 Αναγνώστηκε 1362 φορές

Όσοι παρακολουθούν συστηματικά ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο θα έχουν διαπιστώσει ότι πρόκειται για έναν ξεχωριστό κόσμο. Ακόμη κι εκείνοι που περιστασιακά βρίσκονται στο γήπεδο, προκειμένου να παρακολουθήσουν κάποιον αγώνα ή συμπτωματικά ενημερώνονται από εφημερίδες ή site για την αγωνιστική κίνηση, είναι εύκολο να αντιληφθούν ότι εδώ συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Όχι απαραίτητα ξένο με αυτό καθ' αυτό το ποδόσφαιρο, όσο με το στοιχείο της υπερβολής που υπάρχει σε μια σειρά εκδηλώσεων.

Ένα απλό παράδειγμα αποτελούν οι διαμαρτυρίες που κατά καιρούς φιλοξενούνται σε ειδησεογραφικές στήλες. Κάποιος ανίδεος προσέχοντας τη φρασεολογία των κειμένων δεν μπορεί παρά να σταθεί στον εύκολο τρόπο με τον οποίο ορισμένα αναπόφευκτα και συνηθισμένα λάθη των διαιτητών, τα οποία μάλιστα τις περισσότερες φορές σχετίζονται με κάποια "ανάποδα" φάουλ στο χώρο του κέντρου, χαρακτηρίζονται "εγκλήματα", "σφαγές" κι "εντεταλμένες υπηρεσίες".

Η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι σχεδόν πάντα οι σύλλογοι που διαμαρτύρονται στο βάθος έχουν δίκιο. Πλην όμως η προσπάθεια δημοσιοποίησης των δικαιολογημένων παραπόνων τους, επειδή συχνότατα χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της υπερβολής, χάνει τον αρχικό της στόχο. Απλά θαυμάζεται η συγγραφική ικανότητα και ενίοτε η φαντασία του συντάκτη και κάπου εκεί τελειώνουν όλα. Ενώ είναι γνωστό ότι αν ακολουθήσουν το δρόμο προς τα κέντρα αποφάσεων και τη διοργανώτρια, μπορεί να έχουν πιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, η πλειοψηφία των παραγόντων επιλέγει τη "διαπόμπευση" των διαιτητών μέσα από τις στήλες των εφημερίδων.

Ένα άλλο παράδειγμα, ίσως χαρακτηριστικότερο, είναι η μεγάλη ευκολία με την οποία "μπουκάρουν" στο γήπεδο, κάθε φορά που πιστεύουν ότι η απόφαση του διαιτητή ήταν λανθασμένη. Βέβαια οι ίδιοι άνθρωποι, για πιο εξόφθαλμες περιπτώσεις λάθους, δεν τολμούν να κουνηθούν από τη θέση τους όταν βρεθούν σε γήπεδα επαγγελματικής κατηγορίας. Εκεί γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει η ατιμωρησία των ερασιτεχνικών γηπέδων και συμπεριφέρονται σαν πιστοί σε Θεία Λειτουργία.

Ο υπερθετικός είναι ο αγαπημένος βαθμός του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχουν καλοί ποδοσφαιριστές αλλά "παιχταράδες". Δεν υπάρχουν απλά καλές ομάδες αλλά "ομαδάρες". Γενικά τα καλά ματς, όπου το θέαμα ξεπερνά τις αρχικές προσδοκίες, είναι οι γνωστές "παιχνιδάρες", τα ωραία γκολ είναι "γκολάρες" και πάει λέγοντας. Ιδιαίτερα τα τελευταία δεν πρέπει να θεωρούνται εκδηλώσεις γραφικότητας. Αντίθετα ο χώρος τα έχει ανάγκη και λειτουργούν ως μηχανισμοί άμυνας και προστασίας. Δίχως τη διαφήμιση αυτής της μορφής, δε θα μπορούσε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο να καταξιωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων.

Σ’ αυτά τα γήπεδα μπορεί να δεις τα απίθανα. ν’ ακούσεις τα περίεργα, να ζήσεις σε τελική ανάλυση τη «μαγεία», τον ξεχωριστό κόσμο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.