Επιβάλλονται σωστές κινήσεις

Η... ανάγκη αρκετών να πηγαίνουν διαρκώς με τους «ισχυρούς» ή με εκείνους που θεωρούν κατά καιρούς πιο ισχυρούς ή με εκείνους στους οποίους ποντάρουν με ιδιοτελείς σκοπούς, δεν αποτελεί βεβαίως μόνο «ελληνικό φαινόμενο». Στη χώρα μας, πάντως, το φρούτο ευδοκιμεί...

Δεν υπάρχει για τον Χριστοβασίλη μεγαλύτερη παγίδα από το να πέσει στο «λάκκο» της αποθέωσης. Ένας άνθρωπος που η βασική του ασχολία δεν είναι το ποδόσφαιρο, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αφουγκράζεται την κυνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα όσο κι αν του τη μεταφέρει πιστά ο άνθρωπός του Βαγγέλης Αγγελής. 

Αν σε αυτό προσθέσει κανείς το γεγονός ότι ο Χριστοβασίλης δεν είναι ο κλασικός Έλληνας παράγοντας με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΣ κινδυνεύει να βρει μια... εικονική πραγματικότητα τη νέα σεζόν αν μείνει στις όποιες αποθεωτικές ανοησίες που του παρέχουν απλόχερα τα εντυπωσιακά αποτελέσματα της φετινής σεζόν.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το ζητούμενο είναι τι σόι ΠΑΣ θέλει ο Χριστοβασίλης, όχι τι ΠΑΣ θα θελήσουν να του παρουσιάσουν οι υμνητές του με τα καλύτερα ρόστερ όλων των εποχών. Αν ο Χριστοβασίλης θέλει να είναι απόλυτο αφεντικό σε έναν ΠΑΣ ο οποίος θα αποτελέσει μια ομάδα- φωτοβολίδα, τότε, μάλιστα, αυτόν τον ΠΑΣ μπορεί να τον έχει. Να τον χαίρεται και να τον αποθεώνουν οι γνωστοί αποθεωτάκηδες.

Αν όμως ο Γιώργος Χριστοβασίλης θέλει έναν ΠΑΣ πραγματικά ΜΕΓΑΛΟ, αντάξιο της ιστορίας του συλλόγου και του κόσμου του, τότε πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη τη νέα σεζόν και να του δώσει το δικαίωμα να κοιτάξει εκ νέου στα ίσα τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως έκανε στο παρελθόν. Γιατί ο ΠΑΣ ΑΥΤΟΥΣ είχε, έχει και πρέπει να έχει αντιπάλους. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΣ, όχι τα... υπολείμματα που άφησαν να παλεύουν μόνα τους στα κύματα οι κατά καιρούς σωτήρες του.

Αλήθειες πρέπει να ξέρει ο Χριστοβασίλης, όχι παραμύθια και ξεσκονίσματα. Και η αλήθεια είναι μία: αν ο ίδιος έχει αποφασίσει να προχωρήσει μόνος του, ας το πράξει. Έτσι όμως όπως ΑΞΙΖΕΙ στον ΠΑΣ. Στον ΤΕΡΑΣΤΙΟ αυτό σύλλογο. Ο οποίος έχει βιώσει ουκ ολίγα χρόνια ανυποληψίας και εξαθλίωσης κι αυτό πρέπει κάποιος να το ψελλίσει στον πρόεδρο της ΠΑΕ. Μόνο που για να γίνει ο ΠΑΣ ανταγωνιστικός δεν αρκεί να πέσουν χρήματα που θα ικανοποιούν το «θεαθήναι». Κι αυτό ο Γιώργος Χριστοβασίλης δεν πρόκειται να το δει καθαρά αν παρασυρθεί από επαγγελματίες κόλακες. Η φετινή χρονιά πρέπει να αποτελέσει πυξίδα για την επόμενη.

Όποιος θέλει μπορεί να χαϊδεύει μονίμως αυτιά και να ικανοποιεί το οπαδικό «θέλω» αναγνωστών, ακροατών και τηλεθεατών. Αγαπημένο χόμπι ορισμένων είναι και, μάλιστα, ο συγκεκριμένος τρόπος όχι μόνο είναι εμπορικός και πουλάει, αλλά τελευταία αρχίζει να μεγαλώνει γενιές και να διαμορφώνει νοοτροπίες.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, ουδόλως με απασχολούν αυτές οι σύγχρονες απόψεις. Άλλωστε, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όταν κάποιος δεν θέλει να «παραμυθιαστεί» αποκλείεται να πέσει στην «παγίδα» (τουλάχιστον πάνω από μία φορά). Γελάει μία, δύο, ε, μετά δεν ασχολείται. Αντίθετα, όποιος αρέσκεται στο παραμύθι δεν χρειάζεται να πέσει σε επαγγελματίες του είδους. Μπορεί να του συμβεί και από ερασιτέχνες. 

Η ουσία είναι ότι αν ο ΠΑΣ τη νέα χρονιά διαθέσει τα χρήματά του σωστά, με μελετημένες κινήσεις και με προτεραιότητα την ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ του, τότε έχει όλες τις προϋποθέσεις να πραγματοποιήσει καλή πορεία στο επερχόμενο πρωτάθλημα, αλλά και να επιβεβαιώσει την αλλαγή επιπέδου ως προς τη συνολικότερή του παρουσία.