Ο άθλος του Ηρακλή και οι...ροπαλιές

Αυτό που έχει καταφέρει μέχρι σήμερα (γιατί δεν ξέρουμε τι μπορεί να ακολουθήσει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος) ο 54χρονος ομογενής προπονητής είναι πραγματικός άθλος.

Ο Μεταξάς ήρθε πέρυσι το καλοκαίρι στην Ελλάδα έχοντας ως παρακαταθήκη από το ελληνικό ποδόσφαιρο τη συνεργασία του ως βοηθός του Σκίμπε στην Εθνική Ελλάδας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣ Γιώργος Χριστοβασίλης που είναι μανούλα στο να ανακαλύπτει τέτοιους προπονητές, αλλά και παίκτες τον έφερε στον ΠΑΣ και δικαιώνει στο έπακρο όσους έχουν πιστέψει σε αυτόν και στο έργο του.

Κακά τα ψέματα αν μας έλεγαν το καλοκαίρι με την εικόνα που παρουσίαζε ο ΠΑΣ στα φιλικά και την μια ήττα να διαδέχεται την άλλη ότι στα μέσα Φεβρουαρίου θα ήταν με το 1,5 πόδι στα play off θα τον περνούσαμε για τρελό.

Το «κίτρινο» χρώμα όμως φαίνεται ότι έχει κάνει το θαύμα του αφού μετά το στραπάτσο και την ήττα με 4-0 στο φιλικό από τον Άρη εκεί άλλαξαν τα πράγματα και μπήκαν οι βάσεις για να βλέπουμε τον ΠΑΣ εκεί που είναι σήμερα και όλοι να καμαρώνουμε και να κάνουμε όνειρα Ευρώπης.

Τι έγινε; Μα φυσικά ο Ηρακλής Μεταξάς κατάλαβε το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το μηδέν στην άμυνα. Έδεσε σιγά-σιγά την αμυντική γραμμή ήρθαν και οι δύο νίκες με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό και το νερό είχε μπει ήδη στο αυλάκι.

Στην αρένα του πρωταθλήματος ο…ταυρομάχος Ηρακλής έχει ρίξει αρκετές ροπαλιές και μάλιστα κάποιες έκαναν και εκκωφαντικό θόρυβο (νίκες με ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, Άρη).

Μια ομάδα χτυπημένη από πολλά προβλήματα είτε τραυματισμών, είτε από τον κορονοιό, αλλά το πείσμα και η θέληση που έχει περάσει στους παίκτες του ο Μεταξάς την έχει σταθερά μέσα στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος.

Μπορεί ο ΠΑΣ να μην παίζει το φαντεζί ποδόσφαιρο όπως έπαιζε με Γιαννίκη αλλά στο ποδόσφαιρο μετράνε τα αποτελέσματα και οι βαθμοί και με αυτούς θα κάνεις ταμείο στο τέλος και όχι με το αν έπαιξες καλά ή όχι.

Ο Μεταξάς έχει κερδίσει το σεβασμό και την αγάπη του κόσμου (τους έχει κάνει να ξεχάσουν το «Γιαννίκη μείνε ή πηδάω» με τη σεμνότητα του και την σοβαρότητα που έχει κάτι που φαίνεται και από τις δηλώσεις του. Προπονητής με ηρεμία, που ξέρει ότι δεν πρέπει να πηγαίνεις στα ουράνια με μια νίκη γιατί μετά μπορείς να γκρεμοτσακιστείς, αυτό το έχει δώσει να το καταλάβουν και οι ποδοσφαιριστές του που εφαρμόζουν σε κάθε παιχνίδι το πλάνο που υπάρχει μέσα από τις προπονήσεις και μέχρι σήμερα έχουν όλοι ανταπεξέλθει 100% σε αυτό.

Μακάρι να είναι και τη νέα σεζόν στον ΠΑΣ για να συνεχίσει το έργο του.

Φυσικά πίσω από τον προπονητή είναι και οι αφανείς εργάτες όπως ο βοηθός προπονητή Θανάσης Στάικος και ο γυμναστής τερματοφυλάκων Σλόμπονταν Σουίτσα που έχουν βάλει και αυτοί το δικό του λιθαράκι στην πορεία της ομάδας.

Για τους ποδοσφαιριστές δεν μπορώ να γράψω κάτι γιατί φοβάμαι μην αδικήσω κανέναν. ΟΛΟΙ μαζί έχουν φτάσει την ομάδα εδώ που βρίσκεται. Είναι μια ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και αυτό είναι το βασικό και έτσι πρέπει να παραμείνουν μέχρι το τέλος.