Ώρα να μετατραπεί ο ΠΑΣ σε heavy weight μποξέρ

Μπορεί το 2-0 του ΟΑΚΑ να μην ήταν τόσο κακό για τον ΠΑΣ Γιάννινα, δεδομένων των αποτελεσμάτων που έφεραν οι άλλες ομάδες που διεκδικούν θέση στα play off της Super League, ωστόσο αυτό που δεν άρεσε στην ομάδα του Ηρακλή Μεταξά, ήταν η εικόνα της στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στην ΑΕΚ. Τουλάχιστον, στα δικά μου μάτια ήταν από τις χειρότερες εικόνες των «κυανόλευκων» στα ματς της σεζόν που έχω παρακολουθήσει από κοντά. Δεν θυμάμαι να έκαναν κάποια καλή φάση σε αυτό το διάστημα, ούτε κατάφεραν να βγάλουν transition παιχνίδι, κάτι στο οποίο ειδικεύονται.

Και όλα αυτά ενώ στο πρώτο μέρος τα είχαν καταφέρει αρκετά καλά σε αυτό το κομμάτι και θα μπορούσαν να είχαν προηγηθεί, μάλιστα, στη μεγάλη διπλή ευκαιρία του 5ου λεπτού με τους Περέα και Οικονομόπουλου. Επίσης, πέρασαν κάποιες καλές μπαλιές σε αυτό το 45λεπτο προς τα μπροστά, αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα. Ωστόσο, υπήρχε κινητικότητα και ρυθμός. Στην επανάληψη δεν είδα -τουλάχιστον στα δικά μου μάτια- κάτι που θα μπορούσε να είναι απειλητικό απέναντι στην «κιτρινόμαυρη» εστία και παρά το γεγονός ότι ο αντίπαλος είχε αποκτήσει μια φοβία, μην και κάτι δεν πάει ξανά καλά δεδομένων των αποτελεσμάτων που είχε φέρει το προηγούμενο διάστημα. Και μάλιστα με ομάδες -πλην ΠΑΟΚ- που δεν είναι καλύτερες του ΠΑΣ. Ο κόουτς Μεταξάς είπε μετά το τελευταίο σφύριγμα του Παπαδόπουλου: «Δεν είχαμε σήμερα (σ.σ. την Κυριακή) αυτό το θάρρος [...]. Μου θύμισε κάποια στιγμή, έτσι όπως ήμασταν, όπως πας να παίξεις ένα παιχνίδι μποξ, αλλά ο ένας είναι heavy weight στο και ο άλλος light weight».

Πράγματι, στην αρχή έδωσε κάποια «χτυπήματα» η ομάδα των Ιωαννίνων, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο αυτά περιορίζονταν. Και ξαναλέω, είναι κάτι που συνήθως στα παιχνίδια της Ένωσης το τελευταίο διάστημα, με τον Αργύρη Γιαννίκη στον πάγκο της, πάει αντίθετα. Το πολύ θετικό είναι ότι άπαντες στην ομάδα πιστεύουν ότι όπως τα έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα, δεν θα… χύσουν την καρδάρα με το γάλα. Αντίθετα, υπάρχει μια σιγουριά στα πρόσωπά τους ότι θα τα καταφέρουν. Και πράγματι, έτσι είναι.

Εν αντιθέσει με την προηγούμενη σεζόν, στην τωρινή ο ΠΑΣ παίρνει κατά μεγάλο ποσοστό τα αποτελέσματα με τις ομάδες κόντρα στις οποίες κυριαρχεί το «πρέπει». Η Λαμία που ακολουθεί την προσεχή Δευτέρα είναι μια από αυτές και ο Βόλος, ο οποίος ενδεχομένως την τελευταία αγωνιστική να είναι έως και αδιάφορος, είναι αποτελούν μια ιδανική δυάδα παιχνιδιών για να μετουσιωθεί η αυτοπεποίθηση αυτή σε αποτελέσματα. Η αποτελεσματικότητα αυτή σε ομάδες που είναι στα μέτρα της ομάδας του και όχι… heavy weight (όπως ο ίδιος είπε) αποτελούν μια επιτυχία που σε μεγάλο ποσοστό την πιστώνεται ο Ηρακλής Μεταξάς.

Είχα γράψει για κάποια «φάουλ» που θεώρησα ότι είχε κάνει σε ένα διάστημα της σεζόν, ωστόσο είμαι πεπεισμένος πλέον ότι εάν δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος στον πάγκο, δεν θα είχαν έρθει αυτά τα αποτελέσματα και δεν θα φτάναμε σε αυτό το σημείο της σεζόν να συζητάμε για εξάδα. Όπως και να έχει, το βασικό είναι στα επόμενα δύο παιχνίδια να φανεί ο ΠΑΣ Γιάννινα η ομάδα που θα κατατάσσεται στη «heavy weight» κατηγορία των… μποξέρ και να καταφέρει τα νοκ-’αουτ στους αντιπάλους της, που δεδομένα δεν είναι στα ίδια «κυβικά» με την ΑΕΚ.

ΥΓ.: Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δόθηκε αυτό το πέναλτι στην ΑΕΚ την Κυριακή. Και γιατί είναι η πρώτη φορά που σε παιχνίδι αυτής της ομάδας υπήρχε παραδοχή λάθους από τον Κλάτενμπεργκ. Σε ένα ματς που δεν υπήρχε λόγος να γίνει αυτό. Προσωπικά, με βάζει σε σκέψεις ότι μπορεί να δούμε κανένα περίεργο «φάλτσο» στα επόμενα παιχνίδια του ΠΑΣ, καθώς με τον τρόπο που εξελίχθηκε αυτή η ιστορία, ήταν λες και συνέβη επίτηδες. Επειδή στην Ελλάδα πολλά έχουμε δει, δεν είμαστε τυχαία καχύποπτοι. Ειδικά αν αναλογιστούμε το τι διαιτησίες είχαν κάποιοι από τους συνδιεκδικητές της εισόδου στα πλέι οφ (δεν θα πω ομάδες, νομίζω είναι εύκολα τα συμπεράσματα).

ΥΓ.2: Μένει να δούμε τι θα συμβεί με αυτήν την εκδίκαση της φερόμενης μεταβίβασης μετοχών του ΠΑΣ Γιάννινα. Ωστόσο, έχει πολύ ενδιαφέρον το πώς δρομολογείται από κάποια κέντρα. Και πόσο «σίγουροι» δείχνουν κάποιοι όψιμοι διεκδικητές της θέσης που βρίσκεται η ομάδα του Μεταξά. Στο δικό μου το μυαλό, θα μείνουν… με την όρεξη. Ωστόσο, ξαναλέμε, εδώ έχουμε δει τα απίστευτα.