Οι...χαριτωμένοι της πόλης από τα Σχολιανά του Βασίλη Μπίτα

- Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι σε αυτή την πόλη που δεν μπαίνουν ποτέ στην ουσία των πραγμάτων, των καταστάσεων και των γεγονότων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο χαρούμενοι και χαριτωμένοι φίλαθλοι της πόλης. Πηγαίνουν στο γήπεδο, βλέπουν και φεύγουν για το σπίτι τους. Δεν το ψάχνουν γιατί έτσι, γιατί γιουβέτσι. ΤΙΠΟΤΑ, στον κόσμο τους. Έχω αρκετούς από αυτούς φίλους. Υπάρχει μια αλληλοεκτίμηση. Ρωτούν μόνο για τα αγωνιστικά. Τα βασικά, ποιον πήραμε, αν είναι έτοιμη η ομάδα κτλ. Τα άλλα, τα μεγάλα και τα δύσκολα είναι για τους άλλους και δεν τους ενδιαφέρουν. Θέλουν μόνο να βλέπουν την ομάδα στο χορτάρι. Όταν χάνει είναι μέσα στη στεναχώρια και την πίκρα. Αντιθετα, όταν κερδίζει είναι μέσα στην τρελή χαρά. Από εκεί και πέρα, ΟΥΔΕΝ. Είναι λύση όμως το να μην ψάχνεις;; Όχι φίλοι μου. Ο Σχολιανός είναι της άλλης σχολής, των ψαγμένων γιαυτό είμαι και για ψυχιατρείο. Επειδή μια ζωή την έψαχνα και στο τέλος τι;; Μια τρύπα στο νερό!! Λέτε να πάω τώρα στα στερνά με τους άλλους τους χαριτωμένους;; Δύσκολα ε;;

- Δυο λόγια για το φιλικό με τον Άρη. Καλή τακτική. Καλή οργάνωση παιχνιδιού. Υψηλά στάνταρ απόδοσης από όσους χρησιμοποιήθηκαν. Θετικό αποτέλεσμα. Πολλά χαμόγελα αισιοδοξίας στα δημοσιογραφικά του Βικελίδης από τους Γιαννιώτες δημοσιογράφους που βρέθηκαν εκεί. Όμως «για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή»...

- Υπάρχει νεαρός ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ που έχει παίξει σε όλες τις Εθνικές ομάδες μικρών ηλικιών; Προπαίδων, παίδων και Νέων; Κι όμως, υπάρχει φίλοι μου. Φέτος γύρισε από το αγροτικό του και πάλι δυνατός. Για να δούμε, θα λάμψει το άστρο του φέτος; Εκτός κι αν τον πετάξουν πάλι στα αζήτητα. Όμως τα αστέρια, όπου κι αν τα ρίξεις, αυτά θα λάμπουν...

- Σήμερα έχω μια αποκλειστική δήλωση. Πήγα και βρήκα τον «μολυσμένο» (μη φοβάσαι Χρίστο, έχω πολλά αντισώματα εγώ).

«Γιάννη πως πάει η Κ-17 της ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα;» η πρώτη ερώτηση χωρίς καλημέρα.

«Δίνω μάχες Σχολιανέ» η απάντηση.

«Τι μάχες; Ποιος είναι ο εχθρός;»

«Στο ποδόσφαιρο ο μόνος εχθρός είναι ο κακός μας εαυτός, η μιζέρια μας και η εσωστρέφειά μας. Σχολιανέ μου παίρνεις συνέντευξη;»

«Όχι ρε Γιάννη. Έτσι συζητάμε, για τη φανέλα και τη φουστανέλα».

«Ένα πράγμα θα σου πω και γράψε το: όσα φίλια πυρά κι αν δέχομαι, τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη τον αγαπώ...».

«Καλά Γιάννη μου, καλά ξεμπερδέματα και βάλε και καμιά πέτρα στην τσέπη μη σε πάρει ο αέρας..χαχαχαχαχα».

- Γιατί Θεέ μου συμβαίνουν αυτά σε μένα; Γιατί να ανάβω φωτιά εγώ και να ζεσταίνονται οι άλλοι κι εγώ να πεθαίνω από το κρύο;;

«Θα κάνω μια έκκληση, κοιτάξτε να τα βρείτε εδώ στα Γιάννινα και να ενωθείτε. Να γίνετε ΟΛΟΙ ένα και αυτή η ομάδα θα διεκδικεί κάθε χρόνο το ΟΥΕΦΑ. Η ομάδα έχει δυναμική. Χρειάζεται μόνο αγάπη, ομόνοια και να είναι ΟΛΟΙ μαζί στα Γιάννινα. Δική μου δουλειά ήταν να φτιάξω τα αποδυτήρια. Αν δεν μαζευτούμε ΟΛΟΙ, δεν κάνουμε τίποτα». Θα σας παραπέμψω ΟΛΟΥΣ σε αυτή τη συνέντευξη Τύπου. Τάδε έφη ο  Μακεδόνας σοφός εν έτει 2012 μ.Χ.

Σας χαιρετώ με αγάπη και σεβασμό.

ΣΧΟΛΙΑΝΟΣ

Υ.Γ. ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ