Όταν οι γονείς "έκλεψαν" την παράσταση

07.02.2013 Αναγνώστηκε 1113 φορές

Διαβάστε παρακάτω ένα άρθρο της Φανής Τσελεμπή στο acadimies.gr για τα όσα συνέβησαν στον αγώνα της Κ17 του ΠΑΣ με τη Βέροια αλλά και στον αγώνα Θύελλας Αιγίου-Ζαβλανίου, ο οποίος διεκόπη. Σίγουρα η καταδίκη των επεισοδίων εκ μέρους του γενικού αρχηγού της Κ-17 του ΠΑΣ Γιάννινα, Γιάννη Δεβελέγκα, είναι μια θετικότατη κίνηση, ωστόσο έγινε από τον ίδιο λάθος εκτίμηση της απόστασης από τον αγωνιστικό χώρο, όπου έλαβαν μέρος τα καταδικαστέα επεισόδια.

Tης Φανής Τσελεμπή

Έναν ιδιαίτερο σάλο προκάλεσαν τα βίντεο που κυκλοφόρησαν τη Κυριακή 3 Φεβρουαρίου στο διαδίκτυο, με τους διαπληκτισμούς γονέων να «κλέβουν» τη παράσταση στο Π.Ε.Α.Κ.Ι. Ανατολής στον αγώνα της Super League Κ17 μεταξύ του τοπικού ΠΑΣ κόντρα στη Βέροια.

Ο αγώνας βρισκόταν στο 72', όταν η μητέρα ενός παίκτη των φιλοξενούμενων αποκάλεσε "χωριάτη" ένα φίλο του ΠΑΣ, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο ίδιος. Από εκεί και πέρα άρχισε το επεισόδιο να εξελίσσεται, αρχικά σε λεκτικό επίπεδο και μετά σε κλωτσιές και… μπουνιές!

Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, όλα ξεκίνησαν στο δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού, όταν ορισμένοι γονείς από την Βέροια, για εξωαγωνιστική αίτια και εντελώς απρόκλητα καταφέρθηκαν στους νεαρούς παίκτες του ΠΑΣ Γιάννινα… ενώ η ομάδα των παιδιών τους έχανε με 1-0. Όπως ήταν αναμενόμενο άναψε ο καυγάς στην εξέδρα με τις βωμολοχίες να δίνουν πάσα στις αντεγκλήσεις και αυτές να πυροδοτήσουν τις χειροδικίες…

Όλα αυτά τα γραφικά συνέβαιναν, ενώ ο αγώνας βρισκόταν σε εξέλιξη! Τελικά, δεν τους χώρεσε η κερκίδα κι έτσι αποφάσισαν να ολοκληρώσουν την σκηνή, έξω από τις αθλητικές εγκαταστάσεις του ΠΕΑΚΙ, με αποτέλεσμα κανείς από τους μικρούς ποδοσφαιριστές αλλά και τους προπονητές να μη έχει αντιληφθεί τι γινόταν έξω. Η αστυνόμευση να μεταφερθεί στις κερκίδες

Το acadimies.gr επικοινώνησε με τον γενικό αρχηγό των τμημάτων υποδομής του ΠΑΣ Γιάννινα, Γιάννη Δεβελέγκα και πήρε απαντήσεις για το πως αντιμετώπισαν το θλιβερό γεγονός οι νεαροί παίκτες της ομάδας του όντες γηπεδούχοι, αλλά και ο σύλλογος των Ιωαννίνων.

"Πρόκειται για ένα μεμονωμένο επεισόδιο το οποίο και καταδικάζουμε συλλήβδην ως ΠΑΕ αλλά και ως άνθρωποι του αθλητικού χώρου», υπογράμμισε αρχικά ο Δεβελέγκας για να συνεχίσει: "Ολη η αναίτια ένταση διαδραματίστηκε ένα σχεδόν χιλιόμετρο μακριά από το γήπεδο όπου πραγματοποιήθηκε ο αγώνας των Εφήβων. Κανείς μας δεν αντιλήφθηκε το παραμικρό, καθώς η προσοχή μας ήταν στραμμένη στον αγωνιστικό χώρο και όχι στην εξέδρα. Όταν πληροφορηθήκαμε την έκταση που πήρε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δηλαδή την επόμενη μέρα που κυκλοφόρησε το βίντεο, ξαφνιαστήκαμε δυσάρεστα.

Εμείς προσπαθούμε να διδάξουμε ήθος και παιδεία στα παιδιά, και θεωρώ πως το καταφέρνουμε σε μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς οι γονείς αρκετά συχνά δίνουν λάθος παραδείγματα στα παιδιά τους. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές φέρονται άψογα και σπάνια δίνουν δικαιώματα για παρατήρηση στη συμπεριφορά τους… Ασφαλώς και δεν χρειάζονται αστυνόμευση τα παιδιά στο γήπεδο για να ολοκληρώσουν έναν αγώνα.
Η αστυνόμευση όπως φαίνεται χρειάζεται να μεταφερθεί στις κερκίδες, εκεί δηλαδή που βρίσκονται ανεγκέφαλοι φίλαθλοι, αλλά και ορισμένοι γονείς που δεν νιώθουν τις επιπτώσεις των συμπεριφορών τους", κατέληξε ο Γιάννης Δεβελέγκας.

Στον απόηχο του δυσάρεστου συμβάντος αναλογίστηκα πολλά… Όπως ότι το περιστατικό μοιραία θα ξεχαστεί μέχρι να συμβεί κάτι παρόμοιο στο μέλλον. Κάποια στιγμή θεώρησα ότι οι εποχές που κυριαρχούσε η ένταση έξω από τα αποδυτήρια με αφορμή τις αμφισβητούμενες φάσεις νεαρών παικτών είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Πως είχε εκπολιτιστεί η μικροκοινωνία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, και πως εξαλείφτηκαν ως δια μαγείας όλα τα δυσάρεστα.

Μια Κυριακή του Φλεβάρη, εν έτει 2013 ήταν αρκετή να γυρίσει πίσω το χρόνο.

Επεισόδια και στην Αχαϊα

Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ το παιχνίδι στο γήπεδο Προαστίου τη Κυριακή 3/2/13 μεταξύ της Θύελλας Αιγίου και του Ζαβλανίου, καθώς υπήρξε συμπλοκή και άγριο ξύλο μεταξύ παικτών, παραγόντων και γονέων! Τέσσερις παίκτες του Ζαβλανίου (Κοσπέτας, Κωστόπουλος, Σούμπασης και Μανούκος) μεταφέρθηκαν με ζαλάδες στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο που τους παρέλαβε.

"Τελικά, ποιος ο ρόλος του γονιού - φιλάθλου;" αναρωτήθηκα. «Πάλι φταίει η γενική κατάσταση της χώρας, και οι δύσκολες ώρες που περνούν πολλά νοικοκυριά; Ο γιος - παίκτης που αγωνίζεται στο ματς τι συναισθήματα έχει όταν βλέπει τον γονιό του να πλακώνεται με τον πατέρα ενός άλλου παιδιού για ασήμαντη αφορμή; Μήπως από αγάπη για το παιδί του; Πως μπορεί ο σύλλογος να προστατεύσει αυτά τα παιδιά και να συμμορφώσει τους γονείς; Ποιος ο ρόλος του ηλεκτρονικού Τύπου; Δεκάδες παρόμοια ερωτήματα μπορούν με τις απαντήσεις τους να ισορροπήσουν τη κατάσταση;

Αυτό όμως που κυριάρχησε στις σκέψεις μου είναι ένα μεγάλο "Γιατί;". Γιατί να προάγεται η βία εφόσον δεν υπάρχει κάποιο ουσιαστικό όφελος; Όπως για παράδειγμα η σύλληψη κάποιου ανισόρροπου που προκάλεσε είτε σωματική βλάβη, είτε βεβήλωσε ξένη περιουσία. Τέτοιου είδους εικόνες, ρίχνουν πρώτα το επίπεδο της χώρας μας, έπειτα του αθλήματος και τέλος της κοινωνίας.

Αναμφισβήτητα, δεν παρακολούθησε κανένας δημοσιογράφος μερικά από τα εκατοντάδες παιχνίδια που διεξάγονται στα Τοπικά ή Πανελλαδικά πρωταθλήματα για να έχει άποψη πριν προβάλει το βίντεο ή πάρει θέση στο πληκτρολόγιο…Γιατί αν όντως πήγαινε συχνά στα γήπεδα παρακολουθώντας αγώνες υποδομής, σίγουρα θα διαπίστωνε ότι το fair play πρωταγωνιστεί και τα παιδιά που αγωνίζονται δίνουν μαθήματα ζωής στους μεγάλους με τις συμπεριφορές τους. Αυτά γιατί δεν προβάλλονται;

Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Πιστεύω πως κανείς από μας δεν θα ήθελε να βρίσκεται στην θέση του παιδιού να βλέπει τον πατέρα του σε δημόσιο βίντεο να διαπληκτίζεται έξω από το γήπεδο.
Ή μήπως όχι;

Επιμέλεια: Δώρα Ιωακειμίδου
acadimies.gr  
6/2/2013

Σχολιασμος