Στάθης Τσανακτσής: Το ποδόσφαιρο, οι ποδοσφαιριστές, ο άνθρωπος...

25.03.2013 Αναγνώστηκε 2439 φορές

Με ιδιαίτερη χαρά λάβαμε μια επιστολή από τον καλό φίλο και αναγνώστη του PASsports.gr Σταύρο Σταύρου, η οποία αναφέρεται στην εμβληματική φυσιογνωμία του πρώτου Ηπειρώτη τερματοφύλακα που αγωνίστηκε στην Εθνική Ελλάδος, του αείμνηστου Στάθη Τσανακτσή.

Ο Στάθης Τσανακτσής, έχοντας να επιδείξει μεγάλη καριέρα σε Ολυμπιακό και Απόλλωνα στα τέλη της δεκαετίας του '50, διετέλεσε, στα μέσα της δεκαετίας του '80, προπονητής στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες του Ατρόμητου Ιωαννίνων, όπου είχε ποδοσφαιριστή τον Σταύρο Σταύρου.

Παραθέτουμε αυτούσιο το "εν λόγω" σημείωμα: 

"Την περίοδο 1982-83 και σε ηλικία 14 ετών μετά από μεγάλη πίεση προς τους γονείς μου, ευτύχησα να ενταχθώ στην ομάδα «μικρών» της ιστορικής ομάδας Ατρόμητος Ιωαννίνων.

Σήμερα, μετά από 30 χρόνια (μια ολόκληρη ζωή) και παρά το γεγονός ότι διασταυρώθηκε η καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής και γενικότερα ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου με πολλές και λαμπρές φυσιογνωμίες και προσωπικότητες του χώρου αυτού, η μορφή, η αίγλη και η αθλητικές διδαχές του Στάθη Τσανακτσή μοιάζουν περισσότερο από κάθε άλλη εποχή αξεπέραστα.

Οι προπονήσεις της «μικρής» ομάδας γίνονταν με προπονητή τον κο Σπύρο Παπλιάκο και παράλληλα της ονομαστής τότε μεγάλης ομάδας των Παπαναστασίου, Βαρβέρη, Τσουμάνη, Κωνσταντίνου, Οικονόμου, Βαζάκα, Παπαρούνα, Ι. Βαζάκα, Γιάτσου, Κυριαζή, Κολόκα, Δάλλα, Φλαούνα, Γκουγιάνου, κ.α., την οποία προετοίμαζε και κατηύθυνε μαεστρικά ο μεγάλος δάσκαλος, ο Στάθης ο Τσανακτσής.

Η προπόνηση με τον αείμνηστο Σπύρο Παπλιάκο ήταν η καλύτερη εισαγωγή στην αθλητική κοινότητα χωρίς να υποβαθμίζεται τόσο η μαθητική επίδοση όσο και η σταδιακή μας ένταξη στην κοινωνία της πόλης μας.

Στη συνέχεια, την επόμενη περίοδο δεχθήκαμε την προπονητική «καταιγίδα» του Ηλία Βάσιου. Εντατική εξάσκηση, αντοχή σε πίεση, γαλβάνισμα του ψυχισμού, κτήση ανυπέρβλητου σθένους, ώστε να μην υπάρχουν συνθήκες που μην μπορούμε να ξεπεράσουμε.

Κι αν όλα αυτά ήταν η κατάλληλη προπαίδεια, η περίοδος που ακολούθησε ήταν η πολυτιμότερη από πλευράς αθλητικής ωρίμανσης και της τεχνικής του ποδοσφαίρου. Ήταν η εποχή του Στάθη Τσανακτσή.

Κυριολεκτικά δεν ήταν κάτι που δεν ζήσαμε μαζί του. Αποκτήσαμε σεβασμό για τους συμπαίκτες, διαιτητές και αντιπάλους, αλληλεγγύη, επικοινωνία. Οι συνθήκες προπόνησης προσομοίαζαν σε συνθήκες αμφιθεάτρου Πανεπιστημίου. Όταν μιλούσε ο προπονητής επικρατούσαν συνθήκες εκκλησίας σε διάρκεια θρησκευτικής τελετής, τα λάθη μας οδηγούσαν σε αμέτρητες επαναλήψεις των κινήσεων.

Απίστευτα και Ασύγκριτα.

Τα αποτελέσματα γνωστά. Η ομάδα των «μπέμπηδων» Σιχλιμοίρης, Ντούσκος, Μπάκιας, Σουλάκης, Σταύρου, Νάτσιας, Ευαγγέλου, Μπάκας, Παλατσίδης, Μέτσιος, Λάμαρης, Μπουτσουρής, Σ. Οικονόμου, Κατωγιάννης, Ζώτος, Δάλλας, Κολόκας σε καλή μέρα σκορπούσαν τα χαμόγελα στους λάτρεις του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και βύθιζαν σε ποδοσφαιρική θλίψη τους αντιπάλους.

Από το αθλητικό αυτό σχολείο προήλθαν εκτός των άλλων ποδοσφαιριστές με μεγάλη καριέρα και αποτέλεσαν τον «πρεσβευτή» του γιαννώτικου Ποαδοσφαίρου σε όλη την Ελλάδα, όπως οι Β. Παπαχρήστου, Μπόλος, Νέος, Οικονόμου και άλλοι.  

Το σημείωμα το έγραψα γιατί το θεωρώ καθήκον μου σαν κοινωνική οντότητα, αλλά και υποχρέωσή μου ως αθλητής να αποτίσω φόρο τιμής στους ανθρώπους που με στήριξαν και διαμόρφωσαν την αθλητική μου φυσιογνωμία και τον τρόπο σκέψης μου στους αθλητικούς χώρους.

Κυρίως όμως σε τέτοιους καιρούς και εποχές ανατρέχει η σκέψη μου σε εκείνες τις περιόδους με νοσταλγία για τις προσωπικότητες σαν αυτή του Στάθη Τσανακτσή.

Το γιαννώτικο αλλά και το ελληνικό Ποδόσφαιρο του χρωστάει πολλά".

Ποιος είναι ο Σταύρος Σταύρου

Ο Σταύρος Σταύρου, γιός παλαιού ποδοσφαιριστού της Προοδευτικής Γραμμενίτσας, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα του σε ηλικία 14 ετών από τον Ατρόμητο Ιωαννίνων.

Η διαδρομή του ως ποδοσφαιριστής έκλεισε στη Νάυπακτο, όπου δημιούργησε οικογένεια και διαμένει μόνιμα. Δεινός σκόρερ, ταχύς και ευέλικτος, διακρίθηκε για την αγωνιστική ένταση και το έντονο πάθος, την άρτια τεχνική και τον απαράμιλλο έλεγχο της μπάλας με την οποία η σχέση του ήταν σχεδόν «ερωτική».

Ως προπονητής ποδοσφαίρου, από το 2004, έχει να επιδείξει πρωτάθλημα με τον Ατρόμητο Αντιρρίου και την Ακαδημία Ναυπάκτου και ένα κύπελλο με τον Απόλλωνα Ευπαλίου.

Διετέλεσε προπονητής σε Άρη Αιτωλικού, Α.Ε Τρικόρφου, Απόλλωνα Ευπαλίου, Ακαδημίες Ολυμπιακού kick-off και Ναύπακτο.

Βάσει της ισχύουσας ταξινόμησης είναι πιστοποιημένος με πτυχίο κλάσης UEFA B και η εξέλιξη του ως προπονητής βασίζεται στην τακτική παρακολούθηση σεμιναρίων προπονητικής.

Η εμπειρία του, εκτός των άλλων, μεταφέρεται και στις εργασίες σχετικά με το άθλημα του ποδοσφαίρου, που συντάσσονται σε συνεργασία με τον Επίκουρο Καθηγητή Σχολής επιστημών Φυσικής αγωγής, κο Αριστομένη Σωτηρόπουλο.

Το ποδοσφαιρικό του «πιστεύω» συνοψίζεται στις ακόλουθες νόρμες:

Καθαρή και Δημιουργική Σκέψη.

Αθλητική συμπεριφορά, σεβασμός στους κανόνες.

Τεχνική Κατάρτιση.

Πίστη στη Νίκη.


Σχολιασμος