Παραλειπόμενα από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης»

* Τα καιρικά φαινόμενα στην Ελλάδα έκαναν το… ταξίδι μας μέχρι το φαληρικό γήπεδο να μοιάζει με βόλτα. Το σχεδόν πάντα πηγμένο σε κίνηση λεκανοπέδιο ήταν άδειο και έτσι η διαδρομή κέντρο Αθήνας -Πειραιάς έγινε σε περίπου 20 λεπτά. Κυριακή μεν, αλλά δεν το συναντάς συχνά αυτό, παρά μόνο το Δεκαπενταύγουστο.

* Το πολικό ψύχος στη χώρα έκανε ακόμη πιο κρύα την ατμόσφαιρα του άδειου γηπέδου. Πραγματικά, ο κορωνοϊός μας έχει αλλάξει τόσο δραματικά τη ζωή προς το καταθλιπτικό/μίζερο, που μαζί με αυτόν τον άθλιο καιρό ήρθε κι έδεσε. Τουλάχιστον, βρίσκουμε εύκολα πάρκινγκ πλέον στα γήπεδα. Αλλά, τι να το κάνεις…

* Σε ακόμη ένα γήπεδο το πρωτόκολλο για την είσοδο σε αυτό τηρήθηκε στο ακέραιο. Βασικά, δεν υπήρξε έδρα στην Αττική που να μην είδαμε να ακολουθείται το γράμμα του νόμου όσον αφορά τα μέτρα κορωνοϊού, έστω και με τις εκάστοτε διαφοροποιήσεις.

* Είναι πάντα ωραίο να βλέπεις γνωστά πρόσωπα, με τα οποία έχεις συνεργαστεί, όπως αυτά κάποιων συναδέλφων που ακολουθούν το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Ωστόσο, με τις μάσκες η αναγνώριση είναι μια δύσκολη υπόθεση. Φανταστείτε να φοράμε και όλοι σκουφιά, μαζί με «βαριά» ρούχα. Άντε βρες ποιος είναι ποιος…

* Αυτό που ήταν πολύ πιο εύκολο να αναγνωρίσει κανείς σε σχέση με τις αρχικές επιλογές του Ηρακλή Μεταξά, ήταν πως ο Παντελάκης θα αγωνιζόταν από στόπερ… σέντερ φορ. Όταν με ρώτησαν κάποιοι ρεπόρτερ του Ολυμπιακού γι’ αυτό και αν ισχύει, τους προξένησε έκπληξη. Δεν συνέβη το ίδιο, όμως, για όσους έχουμε δει όλα τα ματς του ΠΑΣ στη σεζόν και γνωρίζαμε τις απουσίες.

* Όταν ξεκίνησε το παιχνίδι, το θερμόμετρο έδειχνε 2 βαθμούς Κελσίου στο Φάληρο. Όταν ολοκληρώθηκε, 0. Όταν φύγαμε, είχε φτάσει σε πλην (-1). Μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς πόσο δύσκολο ήταν για τα δάχτυλα να ανταποκρίνονται και να γράφουν (σωστά μάλιστα) σε έναν ανοικτό χώρο, όπως είναι τα δημοσιογραφικά στο Καραϊσκάκη.

* Το παιχνίδι δεν είχε πολλά να βγάλει ως ποιότητα. Ήταν και το γρήγορο γκολ από μεγάλο ατομικό λάθος, δείχνοντας από νωρίς πού θα πάει το έργο. Έλειπε ο παλμός, η ενταση και μια… σπιρτάδα γενικότερα. Όλες οι συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί συνετέλεσαν σε αυτό.

* Αυτήν τη φορά δεν είχαμε δυνατότητα να πλησιάσουμε έστω την αποστολή του ΠΑΣ μετά το παιχνίδι. Γενικώς, η εφαρμογή των μέτρων ήταν πολύ πιο αυστηρή από κάθε άλλη φορά και στο Καραϊσκάκη.

* Αυτούς που μπορέσαμε να δούμε από κοντά, ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, οι οποίοι κατευθύνονταν στο πάρκινγκ πίσω από τη θύρα VIP να πάρουν τα αυτοκίνητά τους και να αποχωρήσουν. Ξεχώρισε το όχημα του Εμβιλά, μια εντυπωσιακή Lamborghini, που έβγαζε… απόκοσμο ήχο.

* Η γιαννιώτικη αποστολή έφυγε σχετικά γρήγορα από το γήπεδο, καθώς πρέπει να χρειάστηκαν μόλις 40-45 λεπτά από το τελευταίο σφύριγμα για να είναι τα πάντα έτοιμα (όπως και άπαντες) για την αποχώρηση. Σε ματς στην Αθήνα δεν θυμόμαστε άλλη φορά κάτι αντίστοιχο.

* Εντύπωση έκαναν και οι δηλώσεις του Ηρακλή Μεταξά. «Βλέπατε σήμερα τον πάγκο γεμάτο, αλλά πολλά παιδιά ήταν άρρωστα και τα είχαμε σε ατομικό, ή εκτός ομάδας, και το σκέφτεσαι να τους κάνεις αλλαγή. Κάποιες αλλαγές έγιναν, επειδή έπρεπε να γίνουν…». Με λίγα λόγια ο ομογενής κόουτς τα περιέγραψε όλα. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι αυτά τα συσσωρευμένα προβλήματα έφεραν και το ανάλογο κλίμα. Να βγει η υποχρέωση με το κεφάλι ψηλά και όσο πιο γρήγορα γίνεται. Κάπως έτσι πήγε άλλωστε…