Παραλειπόμενα από το Περιστέρι

* Μπόλικη ήταν η κίνηση στην Αθήνα το απόγευμα της Δευτέρας. Ωστόσο, δεν το έλεγες και «κόλαση», όπως μας έχει συνηθίσει σε άλλες περιπτώσεις η πρωτεύουσα.

* Πολύ εύκολη υπόθεση είναι το παρκάρισμα στο Περιστέρι, γύρω από το στάδιο. Μακάρι να ήταν παντού έτσι…

* Εύκολη και η πρόσβαση και εντός του σταδίου. Άλλωστε, μας έχουν μάθει και πλέον με κάποιους μιλάμε με τα μικρά μας ονόματα.

* Στους 27 βαθμούς Κελσίου ήταν η θερμοκρασία την ώρα που φτάσαμε. Το θερμόμετρο έδειχνε 26 όταν ξεκίνησε το ματς. Κρατάει ακόμη ο καιρός…

* Με κάποια λεπτά καθυστέρηση ξεκίνησε το ματς, λόγω προβλήματος στο VAR. Συμβαίνουν κι αυτά.

* Ο ήλιος πάντα είναι «αντίπαλος» για εμάς στα δημοσιογραφικά σε αυτό το στάδιο, καθότι πάντα πέφτει πάνω μας. Ωστόσο, μετά από ένα τέταρτο αγώνα περίπου σταμάτησε να είναι πρόβλημα.

* Σε σχετικά καλή κατάσταση ο αγωνιστικός χώρος, αλλά δεδομένα όχι από τους καλύτερους που υπάρχουν στη Super League.

* Με τη μαύρη εμφάνιση αγωνίστηκε για πρώτη φορά στη σεζόν ο ΠΑΣ Γιάννινα. Ενδεχομένως από όσες φορά, η λιγότερο όμορφη στο μάτι. Ωστόσο, από άποψη ένδυσης, τα τελευταία αρκετά χρόνια δεν πρέπει να έχουμε παράπονα.

* Σχετικά μέτρια η εμφάνιση που φορούσε ο Ατρόμητος. Καμία σχέση με την πρώτη της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου, που ήταν αντικειμενικά πολύ ωραία.

* Το πρώτο μέρος είχε τόσο μεγάλη έλλειψη φάσεων και ρυθμού, που πραγματικά και οι μεγαλύτεροι οπαδοί του ποδοσφαίρου, με δυσκολία θα το έβλεπαν. Εμείς που είναι η δουλειά μας και όσοι πλήρωσαν εισιτήριο, δεν είχαμε άλλη επιλογή.

* Σαφώς καλύτερο το δεύτερο μέρος, ωστόσο όχι με το αποτέλεσμα που θα ήθελε ο ΠΑΣ Γιάννινα.

* Ο Σούλης δέχθηκε μερικά «γαλλικά» από την εξέδρα για το γεγονός ότι περίπου στο 82’ προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο και ενώ το σκορ ήταν στο 1-1. Ούτε στους συναδέλφους δημοσιογράφους που παρακολουθούσαμε μαζί το παιχνίδι πέρασε απαρατήρητο αυτό.

* Μεγάλη ήταν η απογοήτευση μετά το τέλος του παιχνιδιού στα πρόσωπα των παικτών του ΠΑΣ. Φαινόταν ξεκάθαρα, έστω κι αν εμείς ήμασταν εκείνη την ώρα αρκετά μακριά τους.

* Όταν περάσαμε απέναντι, στη θύρα των επισήμων για να κατευθυνθούμε στον χώρο της συνέντευξης Τύπου, νιώσαμε μεγάλη θετική έκπληξη με την παρουσία του Γιώργου Χριστοβασίλη στις εξέδρες. Πρώτη του προέδρου και μεγαλομετόχου του ΠΑΣ Γιάννινα μετά την επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε. Η πιο σημαντική είδηση στο Περιστέρι, μακράν της δεύτερης για τη γιαννιώτικη ομάδα.

* Καλώς ή κακώς, στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι πάντα σημαντικό να δίνει το «παρών» η κεφαλή της κάθε διοίκησης (φυσικά, όταν δεν συντρέχουν λόγοι υγείας). Τροφοδοτεί μια σιγουριά σε όλον τον οργανισμό, όταν αυτός για πολλά χρόνια λειτουργεί σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, που αποτυχημένο δύσκολα το λες.

* Ο Γιώργος Χριστοβασίλης ήταν μαζί με τη σύζυγό του, Χαρίκλεια, και τους γιούς τους, Γιάννη και Παναγιώτη. Φυσικά μαζί τους ήταν και πολλοί από το ευρύτερο περιβάλλον του ΠΑΣ, που σχεδόν πάντα βρίσκονται μαζί με την οικογένεια του προέδρου.

* Οι άνθρωποι της αποστολής είχαν πάρει ήδη τη θέση τους στο πούλμαν και ετοιμάζονταν να φύγουν, μέχρι εμείς να βγούμε από την αίθουσα Τύπου. Άλλωστε, η διαδικασία της συνέντευξης του κ. Στάικου κράτησε πάνω από 10 λεπτά, καθότι ήταν πολλές οι ερωτήσεις που τέθηκαν και από μέρους μας και από τους συναδέλφους.

* Πολύ σημαντικό ήταν αυτό που είπε ο κόουτς Στάικος, ότι η ομάδα του δεν έχει θέμα φυσικής κατάστασης. Άλλωστε, αυτό είναι κάτι που φαίνεται και με τον Γιάννη Ντουρουντό σε αυτό το πόστο φάνταζε και δεδομένο. Ωστόσο, ακόμη και τα αυτονόητα πρέπει να αναδεικνύονται.

* Η ατάκα του προπονητή ότι υπάρχει ζήτημα πνευματικής ετοιμότητας, είναι πολύ αντικατοπτριστική της κατάστασης που επικρατεί στην αρχή αυτής της σεζόν. Ο Θανάσης Στάικος καλείται να το λύσει. Γιατί από τακτικής άποψης, ακόμη και όσοι δεν τον θεωρούν τον ιδανικό για τον ΠΑΣ που θέλουν, δύσκολα θα του βρουν πολλά να του προσάψουν.

* Άπαντες με όσους μιλήσαμε μετά το παιχνίδι στο Περιστέρι, αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα του ματς με τον ΟΦΗ που έρχεται. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα πρέπει να αποτελέσει το «σπινθήρισμα» που χρειάζεται κάθε «κινητήρας» για να αρχίσει να παίρνει μπρος.