Γρηγορίου: «Είμαστε ιδανικοί αυτόχειρες» (video)

«Νομίζω ότι απωλέσαμε και θα έλεγα ότι είμαστε οι ιδανικοί αυτόχειρες γιατί όταν προηγείσαι με 2-0 και με σχετικά καλή εμφάνιση, δεν επιτρέπεται επουδενί να επιτρέψεις στον αντίπαλο να βάλει δύο γκολ. Ας πάρουμε το παιχνίδι από την αρχή. Η πρώτη φάση ανήκε στον ΟΦΗ με τον Μπακού. Γνωρίζαμε ότι είναι ένας γρήγορος ποδοσφαιριστής και θα υπάρχουν transition για τον ΟΦΗ και θέλαμε να δώσουμε έμφαση σε αρκετά καλά. Μπορέσαμε και προηγηθήκαμε, πετύχαμε και δεύτερο γκολ και νομίζω ότι η εικόνα του πρώτου μέρους μας έδωσε αυτό το σκορ.

Χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος στο δεύτερο ημίχρονο οπισθοχωρήσαμε, προφανώς από αυτή την αίσθηση αυτοσυντήρησης ή επιβίωσης. Δώσαμε παραπάνω χώρο στον αντίπαλο, αλλά ακόμα και έτσι ο ΟΦΗ δεν έκανε κάτι σημαντικό μέχρι το 68’. Δεν υπήρχαν άσεις που να είναι άξιες αναφοράς έτσι ώστε να πούμε ότι έδειχνε το παιχνίδι ότι θα γυρίσει. Έγινε το 2-1 με το γκολ του Μπάκιτς που ήταν τυχερό καθώς η μπάλα κόντραρε και κατέληξε στα δίχτυα. Από εκεί και ύστερα η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να κρατήσουμε το σκορ, όμως ήρθε ένα γκολ από πέναλτι και βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο.

Δεν έχω να πω πολλά, εννοείται ότι συνεχίζουμε και έχουμε άλλα δύο παιχνίδια για να τελειώσει η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Είμαστε όλοι στεναχωρημένοι γιατί θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει τρεις βαθμούς και δεν τους πήραμε. Απέναντι σε μια πολύ καλή και ποιοτική ομάδα με πολλές λύσεις όπως είναι ο ΟΦΗ. Ακόμα και οι αλλαγές που έγιναν ενίσχυσαν την απόδοση της ομάδας. Θα χρειαστούμε μεγάλη προσπάθεια για να επιστρέψουμε στις νίκες και να κλείσουμε την κανονική διάρκεια όσο πιο κοντά γίνεται.

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κόσμο, όπως και να ήταν το ματς προσπαθούσε να ενισχύσει την προσπάθεια των παιδιών. Μακάρι αυτό τον κόσμο να τον είχαμε πιο νωρίς μαζί μας. Ενδεχομένως να μην ήμασταν τώρα σε αυτή τη θέση και παράλληλα να ζητήσουμε και ένα συγγνώμη γιατί κι αυτοί όπως κι εμείς, αλλά περισσότερο ο κόσμος, έφυγε στεναχωρημένος από αυτό το 2-2, το οποίο το θεωρώ και λίγο άδικο».

Για το αν μπορεί ένας προπονητής να αντιδράσει στην οπισθοχώρηση από το ένστικτο αυτοσυντήρησης: «Μπορεί ένας κόουτς να το αλλάξει και να το διαφοροποιήσει και μπορεί να ανεβάσει την ομάδα. Βλέποντας όμως το σημερινό παιχνίδι και βλέποντας τα παιδιά να μην κινδυνεύουν, δεν υπήρχε λόγος. Αυτό το διαφοροποιείς αν ξεκινήσεις το δεύτερο ημίχρονο αν δεις τον αντίπαλο στα πρώτα λεπτά να κάνει 1-2 κλασικές ευκαιρίες και έχεις παραχωρήσει χώρο. Αλλά κινδυνεύεις παράλληλα, Μέχρι το 2-1 δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος κίνδυνος. Άρα το παιχνίδι πήγαινε μόνο του προς τα εκεί. Μετά το 2-1 προσπαθήσαμε να φρεσκάρουμε την ομάδα και να κρατήσουμε λίγο μπάλα. Να πάμε κι εμείς σε μια κατάσταση που είχαμε στο πρώτο μέρος, αλλά φαινόταν το άγχος. Δεν παίρναμε μπάλα από πίσω, δεν ανοίγαμε και δεν κάναμε το build up του πρώτου ημιχρόνου. Βρίσκαμε την εύκολη λύση στο να πάμε σε μεγάλη μπάλα, κάτι το οποίο δεν θέλαμε πριν το παιχνίδι. Απλά εξελίχθηκε έτσι κατά τη διάρκεια και καταλαβαίνετε ότι μετά το 2-1 είναι όλα δύσκολα. Χωρίς να έχουμε κινδυνέψει, χωρίς κάποια κλασική ευκαιρία του αντιπάλου έγινε το πέναλτι και ισοφαριστήκαμε. Μετά είχαμε την ευκαιρία με τον Λεό να κάνουμε κάτι καλύτερο, χωρίς όμως να είναι κλασσική