Πιστή στο πλάνο, πίστη... Για(ν)-νίκη

Γενικά, αυτό που προκύπτει σε έναν εξωτερικό παρατηρητή όπως του λόγου μου, είναι πως υπάρχουν τα στοιχεία που χρειάζεται για να δημιουργηθεί ένα πετυχημένο ποδοσφαιρικό σύνολο. Ποια είναι αυτά; Πρώτα και κύρια το πλάνο, πάνω στο οποίο υπάρχει πίστη, αλλά και προθυμία τήρησής του από τους παίκτες. Ο 40χρονος τεχνικός έχει συγκεκριμένες ιδέες, οι οποίες ενδεχομένως να είναι «ξένες» για επαρχιακές ομάδες στην Ελλάδα, ωστόσο άπαντες δείχνουν μια σιγουριά πως γίνεται το σωστό και πως έτσι πρέπει να πορευτούν.

Σπάω το κεφάλι μου (ευτυχώς μέχρι σήμερα μόνο μεταφορικά) και δεν θυμάμαι τα τελευταία χρόνια ομάδα στα... κυβικά του ΠΑΣ, η οποία να αγωνίζεται με 4-4-2, όπου στα πλάγια παρατάσσονται δύο παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν και ως κεντρικοί επιθετικοί (και στην περίπτωση του Παμλίδη όχι κατά συνθήκη). Κι όμως, πιθανόν αυτοί οι παίκτες -ο Ελευθεριάδης χθες, ο Νάουμετς και ο Λώλης σε προηγούμενα ματς, ίσως και ο Μπρένερ σύντομα- να συμμετέχουν στο αμυντικό κομμάτι καλύτερα και από παίκτες με πιο αμυντικογενή χαρακτηριστικά. Αντίστοιχα, δε, αξιοποιούν τις αρετές τους και για την επιθετική ανάπτυξη και η συνεργασία τους με τους φορ είναι εξαιρετική.

Αρκετοί ενδεχομένως να περίμεναν πως αυτή η προσέγγιση θα εγκαταλειπόταν στη Super League 1, καθώς είναι πολύ πιο απαιτητικό πρωτάθλημα σε σχέση με τη Super League 2, ενώ αρκετές ομάδες που καλείται το σύνολο του Γιαννίκη να αντιμετωπίσει αυτήν την αγωνιστική περίοδο, συνήθως είναι από αυτές που θέλουν να έχουν στα παιχνίδια τους τον πρώτο λόγο. Όμως, οι Γιαννιώτες απέδειξαν και κόντρα στον νταμπλούχο Ολυμπιακό (που είδαμε τι έκανε κόντρα στη Μαρσέιγ) ότι δεν άλλαξαν την προσέγγισή τους στον αγώνα, κάτι που παραδέχθηκαν άπαντες οι «ερυθρόλευκοι», με πρώτο τον Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έχει εκθέσει πολλούς συναδέλφους του αυτό το διάστημα που κοουτσάρει στα μέρη μας.

Επίσης, ένα άλλο θετικό συμπέρασμα που βγήκε και στο γήπεδο της Ριζούπολης, είναι πως έχει γίνει δουλειά στον ΠΑΣ. Ο τρόπος με τον οποίο κυκλοφορεί η μπάλα και οι συνεργασίες που βγαίνουν, είναι σαφής ένδειξη -πιθανόν και απόδειξη, αλλά είναι νωρίς να ειπωθεί κάτι τέτοιο- πως κάτι καλά έχει γίνει αυτό το διάστημα μέχρι να μπει ξανά η ομάδα στο χορτάρι για επίσημες υποχρεώσεις. Φυσικά, υπάρχουν και οι στιγμές που τα πράγματα δεν κυλούν όπως θα ήθελαν παίκτες και τεχνικό επιτελείο, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Το μη φυσιολογικό θα ήταν να βλέπαμε... την Μπάγερν Μονάχου (ελπίζω όλοι να αντιλαμβάνονται την υπερβολή στην αναφορά αυτήν)

Δεν μου αρέσει να στέκομαι σε πρόσωπα, δεδομένου ότι όλοι κόντρα στον Απόλλωνα ήταν διακριθέντες. Ωστόσο, εκτός από τα όσα όμορφα γίνονται από τους δέκα, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στον ενδέκατο, που συνήθως έχει και την πιο δύσκολη δουλειά στο γήπεδο, αυτόν που το λάθος του θα φανεί περισσότερο, όταν αυτό έρθει. Ο λόγος για τον Χουτεσιώτη. Προσωπικά εκτιμώ πολύ τις ικανότητες του Γιαννίκογλου και θεωρούσα ότι από αυτόν πρέπει να ξεκινά η ενδεκάδα. Όμως, ο Λαρισαίος γκολκίπερ έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής και έχει ανέβει σημαντικά στα μάτια μου. Οι επεμβάσεις που έκανε, η πρώτη στο φάουλ του Μουνιέ και η δεύτερη στο έμμεσο του 97', δείχνουν ότι υπάρχει κάτω από τα δοκάρια μια σιγουριά, που δίνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του να βγάλουν πιο ελεύθερα τις εμπνεύσεις τους στο χορτάρι.

Παρόλα αυτά, το ότι χρειάστηκε να γίνει ο Χουτεσιώτης ο μεγάλος πρωταγωνιστής του δεύτερου ημιχρόνου στη Ριζούπολη, δείχνει ότι είναι μεγάλη ανάγκη να βγάζει ο ΠΑΣ περισσότερη διάρκεια στην εκτέλεση του πλάνου του. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα τα παιχνίδια ήταν αυτός που προηγήθηκε και σε όλα αυτά είτε ισοφαρίστηκε, είτε έχασε και το προβάδισμά του, είτε το κράτησε... με νύχια και δόντια. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ομάδα ανεβάζει σταδιακά στροφές και πως την επηρέασε το πολύ μεγάλο διάστημα αποχής από τις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ωστόσο, και για τον Απόλλωνα το ίδιο ισχύει, αν και ισχύουν και για αυτόν τα ίδια δεδομένα. Βέβαια, για σχεδόν 45 λεπτά ήταν σαν να μην υπάρχει στο γήπεδο, ενώ, αντίθετα, οι Γιαννιώτες στο κακό τους διάστημα είχαν τις ευκαιρίες να κάνουν ακόμη και το 0-3. Όπως και να έχει, το τεχνικό τιμ γνωρίζει τη συγκεκριμένη αδυναμία και με τα δείγματα που μου έχει βγάλει, είμαι σίγουρος ότι θα τη βελτιώσει.

Το θέμα είναι να συνεχίσουν άπαντες με την ίδια αφοσίωση στο πλάνο, το οποίο δείχνει πως μπορεί να φέρει εξαιρετικά αποτελέσματα. Μέχρι στιγμής, έχει πάει αρκετά καλά. Και πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι έως τώρα αντίπαλοι ήταν ο Άρης εκτός έδρας, ο Ολυμπιακός στους «Ζωσιμάδες», ο Βόλος στη Μαγνησία και ο Απόλλων στη Ριζούπολη. Θεωρώ ότι πράγματι αυτό θα γίνει, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με την ΑΕΚ (αν δεν βάλει «μπλόκο» η πανδημία) και στο Περιστέρι με τον πάντα δυνατό Ατρόμητο. Δύο ματς κομβικά, για να οριοθετήσουν τον στόχο που θα έχει η ομάδα. Το βασικό είναι να έρθει γρήγορα και άνετα η σωτηρία. Ωστόσο, για μένα υπάρχουν δυνατότητες για πολύ πιο πάνω. Αρκεί να υπάρχει η ίδια πίστη...

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ