Έξαψη παντού όταν σε βλέπω…

Βλέποντας από την αρχή της σεζόν το σύνολο του 40χρονου κόουτς, είχα γράψει σε ένα άρθρο μου για το PASsports ότι το πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει, είναι να αδικήσει τον εαυτό του. Και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, με τις δύσκολες συνθήκες στο «Ζωσιμάδες» και γενικότερα την πόλη των Ιωαννίνων, πήγε να το κάνει. Ωστόσο, στο ποδόσφαιρο δεν κυλούν πάντα όλα όπως τα θέλουμε. Και έχω αναφέρει ξανά πως οι λεπτομέρειες κρίνουν πολλά. Ένα δοκάρι, μια μεγάλη απόκρουση, ένα σουτ που έφυγε λίγο άουτ και μια κόντρα που μπορεί να καταλήξει στα δικά σου δίχτυα, μπορεί να αλλοιώσει την εικόνα μιας αναμέτρησης και η ομάδα που χάνει από αυτό, να αποκτήσει στη συνέχεια και ζήτημα ψυχολογίας. Ωστόσο, το Κύπελλο αποδείχθηκε η ιδανική διοργάνωση για να ανατραπεί αυτό το σκηνικό και να παίρνει σταδιακά ο ΠΑΣ και στο πρωτάθλημα την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να επιβραβεύσει την προσπάθεια που γίνεται εδώ και περίπου δύο χρόνια.

Χθες, η επική και καθόλα δίκαιη πρόκριση επί του Παναθηναϊκού, ενός τεράστιου brandname του ελληνικού ποδοσφαίρου, ήρθε να δείξει αυτό που τόσο καιρό διαπιστώνουμε άπαντες όσοι παρακολουθούμε την ομάδα των Ιωαννίνων λίγο πιο σχολαστικά, είτε γιατί είναι η δουλειά μας, είτε γιατί γουστάρουμε τον ταύρο στη φανέλα, είτε και για τα δύο: Ότι πρόκειται για ένα από τα κορυφαία ποδοσφαιρικά δημιουργήματα της χώρας τα τελευταία χρόνια. Και μπορεί να μοιάζει υπερβολή για κάποιους -οι οποίοι ενδεχομένως να μην έχουν επικεντρωθεί τόσο πολύ στους Ηπειρώτες, ή επειδή θέλουν να εθελοτυφλούν- αλλά εγώ δεν έχω κανένα «φόβο» να το γράψω δημόσια. Άλλωστε, πλέον αρχίζουν να τα λένε / γράφουν κι άλλοι... Ακόμη και ορισμένοι συνάδελφοι που ήταν προκατειλημένοι εναντίον του ΠΑΣ, των Ιωαννίνων και γενικότερα της Ηπείρου σαν περιοχή.

Το «για την πόλη» του Γιάννη Κάργα θα είναι η φράση που ακολουθεί την πορεία αυτής της ομάδας στη σεζόν. Και εάν αυτή η τρελή κούρσα στο Κύπελλο συνεχιστεί, θα γίνει μότο και των επόμενων ετών. Και γιατί να μην συνεχιστεί αυτή η πορεία; Ο αρχηγός χθες στη Λεωφόρο το είπε ανερυθρίαστα: «Δεν ξέρω αν θέλει κάποιος τον ΠΑΣ για αντίπαλο στο Κύπελλο». Μπορεί από όλες τις ομάδες που πέρασαν στα ημιτελικα να μοιάζει με… ιδανική επιλογή αντιπάλου, αλλά σε περίπτωση που ήμουν προπονητής, δεν θα ήθελα να έχω επ ουδενί απέναντί μου τον Γιαννίκη και τους παίκτες του. Το είπε και Χρήστος Ελευθεριάδης στο PASsports επίσης ξεκάθαρα: «Με όποιον κι αν κληρωθούμε, θα δώσουμε τα πάντα». Και αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα γίνει έτσι και μάλιστα με σωστή τήρηση του πλάνου, με ποδόσφαιρο και με τη λογική ότι αυτή η ομάδα είναι για τα πάντα ικανή.

Το γεγονός ότι στο Κύπελλο ο ΠΑΣ φορά πορτοκαλί, αυθόρμητα με κινεί στο να κάνω… παραπομπή σε εθνική Ολλανδίας (η αγαπημένη μου πλην της δικής μας). Ο τρόπος που κινεί την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο, η ταχύτητα με την οποία συνεργάζονται οι παίκτες, αλλά και η τακτική στο να απλώνονται στον αγωνιστικό χώρο, με οδηγεί στο να μην νιώθω «τύψεις» που προχώρησα σε τέτοιες σκέψεις. Είναι κρίμα που ο κορωνοϊός έχει στερήσει από τον κόσμο της ομάδας τόσο στα Ιωάννινα όσο και στην Αθήνα (που πάντα είχε δυναμική παρουσία) τη δυνατότητα να τη βλέπει από κοντά. Να καταλάβει αυτό που ανέφερα. Γιατί είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση που δίνει το γήπεδο από την τηλεόραση όσο άρτιες κι αν έχουν γίνει οι μεταδόσεις των ματς. Εγώ είμαι από τους τυχερούς, καθώς έχω παρακολουθήσει από κοντά σχεδόν το ⅓ των αγώνων της σεζόν. Ωστόσο, και από το γυαλί, δεν χάνω τη δυνατότητα να το κάνω. Πάντα περιμένω με ανυπομονησία και με χαρά, να δω το σύνολο του κόουτς Γιαννίκη στη δράση. Μια έξαψη. Έξαψη παντού όταν σε βλέπω...

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΥΡΚΟΣ