Ο ΠΑΣ χρειάζεται ένα restart στις βάσεις που έχει ήδη βάλει

Να διευκρινίσουμε κάτι: Δεν είναι εύκολο ως ΠΑΣ Γιάννινα να κάνεις κολλητές νίκες κόντρα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, όπως συνέβη στον πρώτο γύρο. Εκεί ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Ωστόσο, εξαίρεση για την ομάδα του Ηρακλή Μεταξά είναι το να δέχεται έξι γκολ σε δύο αγώνες, χωρίς να πετύχει και εκείνη κάποιο από την πλευρά της. Αυτό οφείλεται, πιθανότατα, σε ένα από τα λεγόμενα κακά φεγγάρια, όπως τα λέμε στο ποδόσφαιρο. Και είναι πολύ σημαντικό ότι αυτό το… φεγγάρι διακόπτεται με τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Σε αυτό το διάστημα οι «κυανόλευκοι» ποδοσφαιριστές θα έχουν την ευκαιρία να αδειάσουν το μυαλό τους από κακές σκέψεις, από την πνευματική κούραση που ενδεχομένως να έχει συσσωρευτεί, αλλά και από τη σωματική κόπωση, που λογικό είναι να υπάρχει (βεβαίως αυτό ισχύει και για τους αντιπάλους). Άλλωστε, μέχρι τις 23 Ιανουαρίου που ο ΠΑΣ πηγαίνει στο Καραϊσκάκη για το ματς με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, μπορεί να υπολογίζει μέχρι και σε τρεις σερί νίκες -στη βέλτιστη των περιπτώσεων- κόντρα σε Ιωνικό (εντός έδρας), ΟΦΗ (στο Ηράκλειο) και Ατρόμητο (στους «Ζωσιμάδες»). Εκείνο το διάστημα το σύνολο του Μεταξά πρέπει να δείξει αρκετά βελτιωμένο αγωνιστικό πρόσωπο και να πάρει το μέγιστο δυνατό των βαθμών. Εκεί θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό που θα μπει ο πήχης της σεζόν, δεδομένου ότι με τις παλινωδίες του Παπαπέτρου και της διαιτητικής του ομάδας η πορεία στο Κύπελλο χάθηκε στη Λάρισα.

Έτσι, λοιπόν, η ομάδα του Μεταξά πρέπει στα επόμενα ματς να βγάλει αυτό το πάθος που ζήτησε στη συνέντευξή του ο κόουτς μετά το τέλος του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Αλλά, όχι μόνο αυτό. Οφείλουν οι ποδοσφαιριστές του να πάνε βάσει του πλάνου που τους είχε φέρει στη θέση που βρίσκονταν μέχρι τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό. Δηλαδή, να κάνει ο καθένας αυτό που πρέπει και ξέρει. Γιατί αρκετοί ήταν αυτοί που υστέρησαν ή έκαναν σημαντικά ατομικά λάθη στη Λεωφόρο για να έρθει το 2-0.

Για μένα, αν εξαιρέσεις τον Κάργα και τον Καραχάλιο, άντε και τον Περέα λόγω του πάθους του, όλοι οι υπόλοιποι υστέρησαν, ή δεν ανταποκρίθηκαν σωστά σε μια φάση.

Ας πιάσουμε τα γκολ που δέχθηκε ο ΠΑΣ: στο πρώτο ο Σνάιντερ «τρώει» κάθετη στην πλάτη του, δεν προσέχει τον Χουάνκαρ που έρχεται με φόρα, ο Σάλιακας (δεδομένου ότι ο συμπαίκτης του δεν αντέδρασε καλά) έχει κακή θέση για να κλείσει τη σέντρα του Ισπανού, ενώ ο Μαουρίσιο νικά στον αέρα τον Πίρσμαν, που δεν πήδηξε με δύναμη στη φάση. Δηλαδή, δύο καθαρά ατομικά λάθη (του Γερμανού και του Βέλγου) και μια αργοπορημένη αντίδραση (δικαιολογημένη σε ένα βαθμό βεβαίως) σε μια φάση.

Στο δεύτερο γκολ έχουμε μια συνολικά πολύ κακή αμυντική αντίδραση σε στημένη φάση. Ο Ντομίνγκεθ χάνει τον Σάντσεθ και εκείνος παίρνει ανενόχλητος την κεφαλιά, για να τη στείλει προς τα δίχτυα, ενώ και ο Λοντίγκιν σε άλλες περιπτώσεις ίσως κατάφερνε να βγάλει τέτοια φάση. Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό. Στο δεύτερο δοκάρι περίμενε ο Βέλεθ μόνος του, ενώ πιο πίσω του ήταν και ο Μαουρίσιο. Έμεινε, δηλαδή, μόνος ο Καραχάλιος με δύο αντιπάλους, με τον Πίρσμαν να μην ακολουθεί τη φάση. Και όλα αυτά είναι πράγματα που δεν μας τα είχε συνηθίσει αυτή η ομάδα. Με άλλα λόγια, το δυνατό σημείο σε αυτό το σύνολο πήγε… περίπατο.

Ωστόσο, πρέπει να εντάξουμε στα θετικά ότι όλοι υπολογίζουν τον ΠΑΣ και ότι ειδικά στον Παναθηναϊκό έβλεπαν το ματς σαν ντέρμπι… Στο μπουθ που βρισκόμασταν, κάποιοι από τους συναδέλφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του «τριφυλλιού», στο γκολ του Μαουρίσιο πανηγύρισαν λες και σκόραραν σε κάποιο παιχνίδι που κρίνει τίτλο, ή λες και ήταν αγώνας κόντρα σε Ολυμπιακό ή ΑΕΚ. Και δεν υπερβάλλω. Αυτό δείχνει ότι οι Γιαννιώτες μεγαλώνουν σαν μέγεθος. Άλλωστε, δεν είναι και πολλές οι ομάδες που μπορούν να παινεύονται για τέσσερις διαδοχικές νίκες κόντρα στον ΠΑΟ.

Άρα, χρειάζεται ένα restart, πάνω στις βάσεις που έχουν ήδη μπει και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.