Η σιωπή του Μεταξά, ο μαχητής Στάικος και το...βαζάκι με το μέλι

18.06.2022 Αναγνώστηκε 3096 φορές #ΠΑΣ Γιάννινα

Διαβάστε στις ΠΑΣες της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ για τη σιωπηλή φυγή του Μεταξά χωρίς ούτε ένα ευχαριστώ, τον ταπεινό και μαχητή της ζωής Στάικο, την ανάγκη απόκτησης ενός μπαλαδόρου χαφ, αλλα και το...βαζάκι με το μέλι.  

Η σιωπή του Μεταξά, ο μαχητής Στάικος και το...βαζάκι με το μέλι
Μυριούνης
Θανάσης Μυριούνης

Καλημέρα σε όλους με υγεία, δύναμη και υπομονή. Μάϊος με ζέστες, Ιούνιος με βροχές και κακοκαιρία. Δεν είναι φυσιολογικές αυτές οι καιρικές συνθήκες μέσα στο καλοκαίρι...

Ο σχολιασμός στα social media είναι το φετίχ του Νεοέλληνα. Το μενού περιλαμβάνει κριτική και γνώσεις επί παντός επιστητού. Φυσικά κάποιοι εκμεταλλεύονται αυτό το πανηγύρι και την ανωνυμία του διαδικτύου. Εσχάτως εμφανίστηκαν και στα Γιάννινα ανώνυμες σελίδες σχολιασμού ποικίλης ύλης. Φτιαγμένες από αποτυχημένους πολιτικάντηδες και αντιπαθή δημόσια πρόσωπα που προσπαθούν να επηρεάσουν καταστάσεις στηριζόμενοι στην ανωνυμία και σε ψεύτικα προφίλ. Για μένα η άποψη ενός τρολ ή ενός κρυπτόμενου και ανώνυμου έχει λιγότερη βαρύτητα από μια τρίχα. Το ίντερνετ έχει θησαυρούς γνώσεων και μόρφωσης και δίνει την ελευθερία της επιλογής. Άλλο ελευθερία όμως κι άλλο ασυδοσία...

Πάμε τώρα στα του ΠΑΣ Γιάννινα. Παρελθόν οριστικά ο Ηρακλής Μεταξάς που πήγε στον Αστέρα Τρίπολης. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και ξεδιαλύνει τα πάντα και δείχνει την αλήθεια. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι ο Μεταξάς μιλούσε με τον Αστέρα εδώ και μήνες. κάτι που έγινε προφανώς αντιληπτό από τη διοίκηση Χριστοβασίλη. Κάπου εκεί άρχισαν ολοσδιόλου τυχαία τον Μάρτιο να εμφανίζονται κάτι δημοσιεύματα από το Sportime για ύπαρξη ρήτρας στο συμβόλαιο του Μεταξά. Το...κρυφτούλι που παίχτηκε στο τέλος ήταν οικονομικό και αφορούσε οφειλές και συμψηφισμό με τη ρήτρα. Οι δύο πλευρές κράτησαν omerta, τα βρήκαν μεταξύ τους και όλα καλά. Στον Μεταξά δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να μιλήσει ανοιχτά, δεν το έκανε όμως. Τώρα και να το κάνει δεν θα έχει καμία αξία. Μετά Χριστόν προφήτες υπάρχουν πολλοί, τον Πρόδρομο Βαπτιστή ψάχνουμε που θα βγει και θα πει τα πράγματα με το όνομα τους πριν φύγει. Δύσκολες εποχές όμως, που καιρός για ήρωες...

Η εποχή του Μεταξά στον ΠΑΣ ήταν επιτυχημένη. Μπορεί η μπάλα που έπαιξε η ομάδα να μην ήταν ελκυστική, όμως στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα. Ο ΠΑΣ μπήκε στα play off, έκανε σπουδαίες νίκες και ήταν ομάδα με κεφαλαίο όμικρον. Κακά τα ψέματα ανήκει στον Μεταξά μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας και κυρίως εγώ του πιστώνω το πώς διαχειρίστηκε την απώλεια του Κόντε στην επίθεση μετά τον τραυματισμό, αλλά και τη βελτίωση της αμυντικής τετράδας σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν με Γιαννίκη. Στηρίχτηκε πολύ σε δικούς του παίκτες όπως ο Σνάιντερ, ο Γκαρντάφσκι και μετά ο Στάνκο. Θέλει να τους πάρει και στην Τρίπολη αυτούς. Έφυγε άδοξα ο κόουτς και νύχτα σαν τους κλέφτες. Ούτε μια λέξη αποχαιρετισμού, ούτε ένα ευχαριστώ προς όσους τον στήριξαν. Ο χρόνος θα δείξει αν έκανε σωστή ή λάθος επιλογή. Για μένα ήταν στρατηγικά λάθος οι κινήσεις του. Δεν φεύγεις από τον 6ο να πας στον 9ο. Κι αν το κάνεις, το κάνεις με καθαρές κουβέντες. Φεύγω γιατί είναι καλύτερα τα οικονομικά, οι συνθήκες εργασίας κτλ. Ίσως όμως αυτό ήταν προϊόν συμφωνίας, να πάρει ευθύνες πάνω του...

Ο ΠΑΣ πλέον μπήκε στην εποχή του Θανάση Στάικου. Δουλευταράς, ταπεινός και με αρκετή όρεξη ο νέος κόουτς. Ρίσκο και στοίχημα η πρόσληψη του γιατί δεν έχει ξαναδουλέψει πρώτος προπονητής σε ομάδα Super League, ωστόσο για όλους υπάρχει μια αφετηρια. Όλοι από κάπου ξεκινάμε. Ο Στάικος είναι ένας μαχητής της ζωής και παρά τις δυσκολίες που είχε δεν το έχει βάλει κάτω. Προσωπικά προτιμώ τους ταπεινούς χαρακτήρες. Προτιμώ τον ταπεινό Στάικο από τον βλοσυρό και απόμακρο Μεταξά. Αυτά σαν χαρακτήρες. Προπονητικά θα κριθεί κι αυτός με βάση την εικόνα και τα αποτελέσματα. Μαζί του θα είναι και οι Πενταρβάνης και Αργυρίου. Προπονητές με παραστάσεις από χαμηλότερες κατηγορίες που κάνουν το παραπάνω βήμα. Επέστρεψε και ο Γιάννης Ντουρουντός, το έργο του οποίου ήταν επιτυχημένο σαν προπονητής φυσικής κατάστασης, ενώ παρέμεινε και ο Σούιτσα για τους τερματοφύλακες. Να ευχηθούμε καλή αρχή και καλή δουλειά σε όλους...

Τέσσερις μεταγραφές έχουν γίνει μέχρι τώρα από τον ΠΑΣ. Ροσέρο, Κιάκος, Σταματελόπουλος και Τσάβος. Ένα αριστερό μπακ, ένα δεξί μπακ, ένας μεσοεπιθετικός και ένας επιθετικός. Υπάρχουν πολλά κενά στο ρόστερ και σίγουρα χρειάζονται ακόμα πολλές προσθήκες. Κυρίως, χρειάζεται τερματοφύλακας γιατί το κενό που αφήνει ο Λοντίγκιν είναι πολύ μεγάλο, αμυντικό χαφ μαζί με τον Καραχάλιο και κυρίως ένας χαφ που θα φτιάχνει παιχνίδι ένας μπαλαδόρος. Αυτό λείπει στον ΠΑΣ εδώ και χρόνια, από την εποχή του Ντε Βινσέντι έχουμε να δούμε τέτοιο παίκτη. Όλες οι μεταγραφές που έγιναν και θα γίνουν θα κριθούν αγωνιστικά. Καθρέφτης όλων είναι το γήπεδο. Η σεζόν του Καραχάλιου έκλεισε τα στόματα σε όσους βιάζονται να κάνουν κρίσεις...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ξηλώθηκε η άμυνα της ομάδας. Ήδη έφυγαν Λοντίγκιν, Σάλιακας και Πίρσμαν, ενώ είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να φύγει κι αρχηγός Κάργας. Το γιατί θέλουν όλοι να φύγουν πρέπει να μας το εξηγήσει ο Χριστοβασίλης. Η πονηρή τακτική είναι να ρίχνεται το ανάθεμα στους παίκτες. Ο Παμλίδης και ο Κάστρο που πηγαίνουν στον Απόλλωνα πέρυσι, φέτος ο Λοντίγκιν που πάει στον μισητό Παναθηναϊκό κτλ. Ε άμα ο Απόλλωνας δίνει τα διπλάσια όμως γιατί να μην πάνε; Δηλαδή το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό μόνο για τον Χριστοβασίλη; Να βγάζει αβέρτα ο πρόεδρος και οι άλλοι τίποτα; Μονά ζυγά δικά μας;

Η στάση της στήλης είναι σταθερή και δεν αλλάζει εδώ και τόσα χρόνια. Τονίζουμε τα θετικά, κριτικάρουμε τα αρνητικά της διοίκησης. Οι συμπαίκτες και οι αντίπαλοι του Χριστοβασίλη αλλάζουν κατά το δοκούν με το πέρασμα του χρόνου, εμείς έχουμε σταθερές θέσεις. Οι κάποτε έμπιστοι του άνθρωποι, τώρα αναδεικνύονται σε μέγιστοι πολέμιοι και του ασκούν αντιπολίτευση. Φατρίες που πολεμιούνται μεταξύ τους με στόχο μια καρέκλα, μια θέση κοντά στον πρόεδρο και για να τύχουν της εύνοιας της οικογένειας. Λες και τότε που ήταν αυτοί στα πράγματα λειτουργούσε διαφορετικά ο Χριστοβασίλης. Όχι φυσικά. Απλά τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τις ανάγκες του και στο τέλος τους πετάει σαν στημένες λεμονόκουπες. Το πιο σημαντικό όταν γράφεις είναι να ξέρει ο αναγνώστης ότι δεν έχεις ιδιοτέλεια ή προκατάληψη. Να ξέρει ότι δεν έβαλες ποτέ το χέρι στο βαζάκι με το μέλι...

Αναδημοσίευση από τη στήλη ΠΑΣΕΣ της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Σχολιασμος