Η συντριβή, η κριτική, το τσιράκι και ο...άφαντος

Καλημέρα σε όλους, με υγεία, δύναμη και αισιοδοξία. Στις δύσκολες στιγμές χρειάζεται ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση…

Σήμερα μπαίνουμε κατευθείαν στο…ψητό. Οδυνηρή και ντροπιαστική η ήττα του ΠΑΣ από τον Παναιτωλικό με 1-4. Ούτε ο πιο απαισιόδοξος δεν το περίμενε να πάρει τέτοια τροπή ο αγώνας και τέτοια έκταση το σκορ. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πριν τον αγώνα έκαναν λόγο για ήττα, αλλά ούτε αυτοί δεν περίμεναν αυτό που συνέβη τη Δευτέρα. 4 γκολ από τους Αγρινιώτες μέσα στο «Ζωσιμάδες» δεν χωνεύονται εύκολα…

Ας ξεκινήσουμε με τα αγωνιστικά. Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι οι μεταγραφές που έγιναν δεν αντικατέστησαν επάξια τους παίκτες που έφυγαν. Ο Πριόρ δεν θα γίνει ποτέ Λοντίγκιν, ο Σόρια δεν θα γίνει ποτέ Σάλιακας κτλ. Είναι κοινό μυστικό ότι η ομάδα στερείται ποιότητας σε σχέση με πέρυσι σε θέσεις-κλειδιά, στη λεγόμενη ραχοκοκαλιά. Ο Στάικος ζήτησε να μην συγκρίνεται η περσινή πορεία με φέτος, όμως μπορούμε άνετα να συγκρίνουμε τα ρόστερ. Με το δείγμα των 6 πρώτων αγωνιστικών φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει διαφορά ποιότητας και η έλλειψη παικτών με προσωπικότητα που θα την πάρουν στις πλάτες της στις δύσκολες στιγμές…

Το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό στράβωσε εξ αρχής με το γκολ του Μόρσει και στη συνέχεια από τον Καρέλη. Μπορεί να μείωσε στο σκορ ο Εραμούσπε, ωστόσο φαίνονταν ότι δύσκολα θα γυρίσει το παιχνίδι. Ακόμα κι αν είχε βάλει τα γκολ ο Σταματελόπουλος, πιστεύω ότι ο ΠΑΣ δεν θα νικούσε. Ήταν πολύ ευάλωτος αμυντικά και κάθε φάση που έκανε ο Παναιτωλικός ήταν γκολ. Σε αυτό υπάρχουν δύο αναγνώσεις. Από την μία η αποτελεσματικότητα της επίθεσης του Παναιτωλικού και από την άλλη η ανικανότητα της άμυνας του ΠΑΣ. Για μένα το δεύτερο είναι πιο ισχυρό, μαζί με την λεγόμενη ρέντα που είχαν οι Αγρινιώτες. Μην ξεγελιέστε, δεν έγινε ξαφνικά ο Καρέλης Λεβαντόφσκι, ούτε ο Παναιτωλικός Μπαρτσελόνα…

Ο Στάικος επιμένει να χρησιμοποιεί το 4-3-3 σαν σύστημα παρότι φαίνεται δυστυχώς ότι δεν υπάρχουν παίκτες να το υποστηρίξουν. Η διάταξη αυτή έχει αυξημένες απαιτήσεις από τα τρία χαφ και κυρίως τα δύο εσωτερικά. Ε σε αυτή τη θέση κανείς παίκτης δεν έχει ανταποκριθεί φέτος. Ούτε ο Μπιλμπάο, ούτε ο Ριένστρα, ούτε φυσικά ο Λιάσος. Ένας Καραχάλιος δεν φέρνει την άνοιξη. Μακάρι να είχε 11 Καραχάλιους η ομάδα, όμως δυστυχώς δεν έχει. Επιθετικά τα πράγματα είναι πολύ περιορισμένα. Χωρίς τον Κόντε δεν γίνεται το βάρος να πέσει στον Σταματελόπουλο. Είναι άδικο να πέφτει το ανάθεμα σε ένα παιδί που μέχρι πέρυσι έπαιζε στην Ρόδο. Σε ρηχά νερά μέχρι τώρα κι ο Παμλίδης, επηρεασμένος από τα όσα έγιναν στον Απόλλωνα…

Ο Στάικος και ο Καραχάλιος εκ μέρους των παικτών ζήτησαν συγνώμη για την έκταση του σκορ. Υπάρχουν πολλοί φίλαθλοι που ζητούν την απομάκρυνση του Στάικου και θα έρθει ένας έμπειρος προπονητής. Πέρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν και πολλοί διαθέσιμοι προπονητές που να μην είναι φθαρμένοι, δεν πιστεύω ότι το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΣ είναι ο Στάικος. Κανείς προπονητής, ούτε ο Μουρίνιο ούτε ο Γκουαρντιόλα δεν είναι μάγοι και δεν θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα με το υπάρχον ρόστερ. Αντί να τα βάζουμε με τον Στάικο, καλό θα ήταν να μάθουμε τον φετινό μεταγραφικό σχεδιασμό και το που δαπανήθηκαν τα λεφτά από τις μεταγραφές των Περέα και Κάργα.

Πάμε τώρα σε ότι έγινε μετά το τέλος του αγώνα. Καταρχήν, δεν θεωρώ ότι η συζήτηση 3-4 ατόμων με τον προπονητή και τους αρχηγούς είναι εισβολή οπαδών. Καμία σχέση το τωρινό περιστατικό με ότι είχε γίνει πριν 10 χρόνια, τον Γενάρη του 2012, επί Άγγελου Αναστασιάδη μετά το 1-4 τότε από τον Αστέρα Τρίπολης για το κύπελλο και φυσικά καμία σχέση με λαϊκό δικαστήριο. Ο Αγγελάρας είχε 100% δίκιο τότε. Προσωπικά θα προτιμούσα να είχε γίνει μια επίσκεψη στην προπόνηση, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν, αλλά και αυτό που έγινε δεν ήταν κάτι τραγικό και νομίζω ότι απέτρεψε χειρότερες καταστάσεις…

Το συμβάν δημοσιοποιήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του Sportime. Στο άρθρο γίνεται ευθεία επίθεση στον Μπάμπη Καρβέλη με μειωτικούς χαρακτηρισμούς τύπου «μούτσος» που τρέχει το «καράβι». Απευθύνθηκα αρμοδίως και δεν βρήκα πουθενά να υπάρχει δημοσιογράφος με το όνομα Βαγγέλης Λάσκαρης. Δεν τον ξέρει κανείς, δεν υφίσταται πουθενά. Αρνούμαι να υιοθετήσω τις κακεντρεχείς φήμες ότι στο Sportime είναι τρεις (κι ο κούκος) και γράφουν οι ίδιοι και οι ίδιοι με ψευδώνυμα και ανύπαρκτα προφίλ. Καλώ λοιπόν δημόσια τον γενικό διευθυντή του sportime.gr Γεράσιμο Μανωλίδη να μας αποδείξει ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο ο Λάσκαρης και ότι όλα αυτά είναι συκοφαντίες. Ειδάλλως μπορεί ο καθένας να υποθέσει ότι θέλει για το ποιος και κυρίως το γιατί έκανε αυτή την επίθεση στον Καρβέλη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα γίνονται εκ των έσω…

Αν δεν βρίσκεται πίσω από όλα κάποιο μέλος της οικογένειας Χριστοβασίλη πρέπει μία και έξω να κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με όσους ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ θέλουν το κακό της ομάδας. Πρέπει να βρεθεί ο ρουφιάνος και να εκδιωχθεί κακήν κακώς από την ομάδα. Νισάφι πια με τα μανατζερίστικα κόλπα. Κι επίσης, θα είναι συνένοχοι όλοι όσοι θα έχουν πάρε δώσε με το τσιράκι των παραπάνω που έρχεται συχνά πυκνά στην πόλη. Κάποια στιγμή θα πρέπει να γράψουμε τα πράγματα με ονοματεπώνυμα και όχι ψευδώνυμα τύπου heartless και ψεύτικα προφίλ.

Εύχομαι στον Χριστοβασίλη να ξεπεράσει τα θέματα υγείας που έχει και να επιστρέψει δυνατός. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Αν όμως έχει αποφασίσει να βάλει πωλητήριο στην ομάδα πρέπει να το πει δημόσια και όχι να λειτουργεί εν κρυπτώ. Δεν χρειάζεται να δημοσιοποιηθεί ο υποψήφιος αγοραστής, απλά η πρόθεση της διοίκησης. Δεν κάνει καλό στην ομάδα. Είναι δεδομένο ότι αυτοί οι ψίθυροι έχουν επηρεάσει το εσωτερικό Σκαι κυρίως το διοικητικό κενό που υπάρχει με το πρόβλημα υγείας του προέδρου έχει αντίκτυπο στην ομάδα αγωνιστικά.

Από τη στήλη ΠΑΣες της εφημερίδας Πρωινός Λόγος