Το αντίο στον αξιοπρεπή πρόεδρο Γιώργο Χριστοβασίλη

Καλημέρα σε όλους, φτάσαμε στα μέσα Μαΐου και ακόμα στα Γιάννενα δεν ήρθε η άνοιξη. Βροχές, κρύο, ακόμα και χώμα είχαμε τις προηγούμενες ημέρες. Δεν θυμάμαι ποτέ ξανά τέτοιο καιρό, τέτοια εποχή. Έχουν αλλάξει οι καιροί…

Ο ΠΑΣ Γιάννινα βρίσκεται σε πένθος καθώς έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Κυριακής ο πρόεδρος και μέχρι πρόσφατα μεγαλομέτοχος Γιώργος Χριστοβασίλης. Χτυπημένος από τον καρκίνο και συγκεκριμένα το λέμφωμα ο Χριστοβασίλης έδωσε γενναία και σιωπηλά τη μεγάλη και άνιση μάχη. Δεν κατάφερε να βγει νικητής και πέθανε σε ηλικία μόλις 68 ετών…

Όσοι παρακολουθούν και διαβάζουν συχνά τη στήλη γνωρίζουν ότι τον τελευταίο καιρό είχα αποφασίσει να μην ασκήσω κριτική στον ίδιο και κατ’ επέκταση και τη διοίκηση που έτσι κι αλλιώς ήταν προσωποκεντρική. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΣ έδινε τη μάχη της ζωής ταλαιπωρημένος από χειρουργεία, θεραπείες και πολυήμερες νοσηλείες στα νοσοκομεία. Ξέρετε, το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο δευτερεύον πράγμα στη ζωή μας. Αλλά είναι δευτερεύον, πρώτα και πάνω από όλα είναι η ανθρώπινη ζωή και η υγεία...

Επειδή τα γραπτά μένουν, είχαμε επισημάνει πολλές φορές τα θετικά της διοίκησης του Γιώργου Χριστοβασίλη. Τόσο για τις εύστοχες επιλογές προπονητών όπως ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο Πετράκης, ο Γιαννίκης, ο Μεταξάς κτλ, αλλά κυρίως και για την μη εμπλοκή του στα αποδυτήρια. Στο ότι δηλαδή άφηνε χώρο και έδινε χρόνο στους προπονητές να δουλέψουν. Για μένα το πιο θετικό του προέδρου ήταν το ήρεμο και πράο προφίλ, χωρίς τα καραγκιοζιλίκια και τις φαμφάρες άλλων προέδρων. Ακόμα και όσοι κοντραριστήκαμε μαζί του αναγνωρίζουμε ότι ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, αξιοπρεπής και λιγομίλητος...

Φυσικά, δεν ήταν λίγες και οι φορές που κοντραριστήκαμε για την κριτική στα λάθη και τις παραλείψεις. Κρατάω όμως από εκείνον το ανθρώπινο ενδιαφέρον που έδειξε, τόσο αυτός όσο και η γυναίκα του, το 2016 στον τραυματισμό στο Καυτανζόγλειο στον αγώνα του ΠΑΣ με τον Ηρακλή. Κυρίως όμως κρατάω το γεγονός ότι ακόμα και τώρα στο τέλος παρά τις αντίθετες συστάσεις των γιατρών πάλευε για να έρθει στα Γιάννινα σε έναν αγώνα, έστω και με μάσκα, έστω και κλεισμένος σε μπουθ. Τελευταίο του παιχνίδι ήταν το 0-0 με τον Ιωνικό.

Τα 15 χρόνια της διοίκησης του Γιώργου Χριστοβασίλη ανέβασαν την ομάδα επίπεδο και πλέον ο ΠΑΣ είναι σταθεροποιημένος στην Super League. Κανείς από εμάς, ιδίως όσοι ταξιδέψαμε σε Νορβηγία και Ολλανδία, δεν θα ξεχάσει το μαγικό καλοκαίρι του 2016. Πρωτόγνωρα συναισθήματα, τα οποία μακάρι να τα ξαναζήσουμε. Θα ήταν αγνωμοσύνη και αχαριστία να μην αναγνωρίσουμε ότι ο εκλιπών έβαλε τις βάσεις για να δυναμώσει ο ΠΑΣ. Είναι αναμφισβήτητα ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας. Να στείλω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην κυρία Χαρίκλεια και στα παιδιά του Γιάννη και Παναγιώτη και τους συγγενείς του. Αντίο πρόεδρε και καλό ταξίδι…

Ο ΠΑΣ Γιάννινα έκλεισε τη σεζόν με ισοπαλία 3-3 στη Λιβαδειά. Η ομάδα τερμάτισε στην 9η θέση με 34 βαθμούς πάνω από Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό. Θα φανεί λαϊκισμός, αλλά είναι πραγματικότητα. Την παραμονή αυτή ο ΠΑΣ την χρωστάει στους φιλάθλους του. Είναι δημοσιογραφικό κλισέ το ότι «ο κόσμος δεν παίζει μπάλα». Κι όμως στην περίπτωση του ΠΑΣ ο κόσμος…έπαιξε μπάλα. Κι έσπρωξε την ομάδα στην παραμονή. Τόσο με την ανατροπή κόντρα στον Παναιτωλικό όσο και πριν τη Νίκαια και με τον Αστέρα Τρίπολης. Να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αν ο ΠΑΣ είχε τον κόσμο του Λεβαδειακού ή του Αστέρα, χωρίς καμία αλληλεπίδραση με το εσωτερικό της ομάδας, σήμερα θα ήταν πεσμένος. Μπράβο στον κόσμο λοιπόν για την παραμονή και μπράβο στη διοίκηση που στο τέλος άλλαξε πολιτική και χαμήλωσε τις τιμές των εισιτηρίων. Το ότι ομάδα και κόσμος έγιναν ένα ήταν αυτό που έφερε την παραμονή…

Αν θέλουμε η ομάδα να ανεβεί πραγματικά επίπεδο φυσικά και δεν χρειάζεται να πανηγυρίζουμε για την παραμονή. Ακόμα κι αν αυτή ήρθε δύσκολα, πρέπει να είναι αυτονόητη για το μέγεθος του ΠΑΣ Γιάννινα. Για να μην κινδυνεύει όμως η ομάδα πρέπει να γίνει σοβαρός σχεδιασμός, μεταγραφές ουσίας και κυρίως το προπονητικό κέντρο που είναι μεγάλο αγκάθι. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι οι περισσότεροι από τους φετινούς μυϊκούς τραυματισμούς οφείλονται στον βούρκο του ΠΕΑΚΙ. Μα θα μου πει κάποιος, πέρυσι με τον Μεταξά γιατί δεν ήταν τόσοι; Η απάντηση είναι γιατί πλέον η κατάσταση είναι τραγική. Όσο χαλί και να είναι το χορτάρι στο «Ζωσιμάδες» δεν αρκεί, η καθημερινότητα των παικτών είναι στο ΠΕΑΚΙ. Γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσουν τα έργα άμεσα…

Ο Ιωνικός ακολούθησε τον Λεβαδειακό στην Super League 2. Ιδανικός αυτόχειρας η ομάδα της Νίκαιας, προηγήθηκε 2-0 της Λαμίας, όμως κατάφερε να φάει δύο γκολ και με το 2-2 να υποβιβαστεί. Στο νήμα κρίθηκε η παραμονή και αν το δει κανείς συνολικά δίκαια υποβιβάστηκε ο Ιωνικός. Από την άλλη ο Πετράκης πάλεψε με τον Λεβαδειακό, αλλά ήταν άτυχος στις καθυστερήσεις σε σερί αγώνων. Συν το πέναλτι του Σιδηρόπουλου στο Αγρίνιο. Ο…εφτάψυχος Κομπότης δεν ήταν αρεστός φέτος. Από την άλλη ανέβηκε ήδη ο Πανσερραϊκός και πιθανότατα από τον άλλο όμιλο θα ανεβεί η Κηφισιά. Η Μακεδονία δικαιούνταν μια ομάδα στην πρώτη κατηγορία πέραν της Θεσσσαλονίκης, για την Κηφισιά δεν είναι τόσο ευχάριστο γιατί προστίθεται ακόμα μια αθηναϊκή ομάδα.

Η ΑΕΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα στο νήμα από τον Παναθηναϊκό και πανηγύρισε το 13ο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Ανεξαρτήτως από τις μεταξύ τους κόντρες, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ την καλύτερη επίθεση και ο Παναθηναϊκός την καλύτερη άμυνα. Δύο σημαντικοί προπονητές, Αλμέιδα και Γιοβάνοβιτς από διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές. Σημαντικό στοιχείο η έδρα, το νέο γήπεδο, δίνει σε όλες τις ομάδες έξτρα δύναμη και προοπτική. Δυστυχώς την τελευταία αγωνιστική δεν τίμησαν το ίδιο όλες οι έδρες την ενός λεπτού σιγή για τον Γιώργο Χριστοβασίλη. Μικροπρέπεια από κάποιους…

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΥΡΙΟΥΝΗΣ