Οι ευθύνες των Χριστοβασίληδων και ο συνυπεύθυνος Στάικος

Καλημέρα σε όλους, με υγεία και δύναμη. Μεγάλη γιορτή σήμερα. Χρόνια πολλά στις Δήμητρες και τους Δημήτρηδες που γιορτάζουν. Ο Οκτώβριος είναι σύμμαχος όσον αφορά τον καιρό για τους Γιαννιώτες και μέχρι στιγμής, ωστόσο έρχεται πολύ νερό άμεσα. Προετοιμαστείτε…

Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα πολιτικά ούτε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Υπάρχει μπόλικο παρασκήνιο για μια επόμενη φορά, αλλά τώρα προέχει ο ΠΑΣ Γιάννινα ο οποίος εκπέμπει SOS και με τις απανωτές ήττες, αλλά κυρίως με την νοοτροπία loser που έχει αποκτήσει.

Από όταν έφυγε από τη ζωή ο αείμνηστος Γιώργος Χριστοβασίλης, οι περισσότεροι τηρήσαμε στάση αναμονής για την επόμενη μέρα στο διοικητικό κομμάτι. Τόσο από σεβασμό στον ίδιο τον εκλιπόντα όσο και εκ πεποιθήσεως για να μην βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα για το πώς θέλουν να κουμαντάρουν το καράβι οι νέοι καπεταναίοι, οι δύο γιοι του, Παναγιώτης και Γιάννης Χριστοβασίλης. Η περίοδος χάριτος έληξε γιατί προέχει η ομάδα, το καράβι αυτό κάθε αυτό…

Από τα τέλη Απριλίου λοιπόν οι δύο υιοί Χριστοβασίλη έχουν αναλάβει τις τύχες της ομάδας. Θα περίμενε κανείς από αυτούς να κάνουν μια συνέντευξη Τύπου, να μιλήσουν για τα πλάνα τους, τι θέλουν να κάνουν ή να μην κάνουν. Ποια κατάσταση παρέλαβαν από τον πατέρα τους και πώς θέλουν να διοικήσουν. Αντ’ αυτού οι ίδιοι επέλεξαν τη σιωπή και τον σνομπισμό απέναντι στα ΜΜΕ και το κυριότερο προκάλεσαν ανασφάλεια στον κόσμο της ομάδας για την επόμενη ημέρα. Πέρασαν 6 μήνες και ακόμα δεν μάθαμε τα σχέδια τους…

Αλλά χάριν της κουβέντας, να υποθέσουμε ότι δεν είναι πολύ επικοινωνιακοί, όπως ήταν και ο πατέρας τους και θέλουν να μιλούν με έργα και όχι λόγια. Για πάμε να πιάσουμε λοιπόν ένα-ένα τα έργα. Η πρώτη κίνηση που έκαναν ήταν να φέρουν πίσω τον Νιαρχάκο, σε ρόλο ποδοσφαιρικού διευθυντή αυτή τη φορά. Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιο ήταν το ρεαλιστικό όφελος για τον ΠΑΣ; Οκ, βοήθησε ουσιαστικά στη διάκριση κάποιων ρόλων εντός ομάδας. Μέχρι εκεί όμως. Στα μεταγραφικά και τα δομικά-διοικητικά άλλαξε κάτι; Στο ότι συναγωνίζονται με τον Μπάμπη Καρβέλη στο ποιος θα φάει τις πιο πολλές κίτρινες; Σύμφωνα με τον ορισμό, ποδοσφαιρικός διευθυντής είναι ο άνθρωπος που επιλέγει το μοντέλο της ομάδας, μελετάει περιπτώσεις ποδοσφαιριστών και αποφασίζει για τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών και τον προπονητή. Αναρωτιέμαι, ο ίδιος ο κ. Νιαρχάκος αισθάνεται δικαιωμένος με τις μέχρι τώρα επιλογές του;

Πάμε στο δεύτερο. Μάλλιασε η γλώσσα μας να λέμε για το γήπεδο που φτιάχνεται στο ΠΕΑΚΙ ότι έπρεπε να είχε ξεκινήσει νωρίτερα προκειμένου να είναι έτοιμο τον Σεπτέμβριο. Φτάσαμε τέλη Οκτωβρίου κι ακόμα πάει από μέρα σε μέρα. Την ίδια ώρα που το κεντρικό γήπεδο στο ΠΕΑΚΙ είναι σε άθλια κατάσταση. Κι όλα αυτά ενώ η ΠΑΕ ΠΑΣ Γιάννινα έχει μπει στον Αναπτυξιακό Νόμο για την κατασκευή αυτού του γηπέδου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, αλλά όχι και να παρουσιάζεται σαν δικαιολογία για το χάλι της ομάδας η κατασκευή του προπονητικού. Τα επιχειρήματα αυτά δεν πείθουν κανέναν…

Αλαλούμ και στις μεταγραφές. Όλες οι ομάδες ενισχύθηκαν μεταγραφικά εκτός από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Να αναφέρω τη Λαμία που πήρε Καρλίτος και Τζαγκόεφ, τον ΟΦΗ που ενίσχυσε σημαντικά το κέντρο του με παίκτες ο Γκλάζερ και ο Γκαγιέχος;; Λίγο ή πολύ όλες οι ομάδες έκαναν τις κινήσεις τους καθώς ο ανταγωνισμός αυξήθηκε; Ο ΠΑΣ τι ακριβώς έκανε; Θέλετε να δούμε; Απέκτησε τον Κλέιμαν, τον Μπεγκάλα, τον Γκάρο, τον Πανάγου, τον Έφορντ και δανεικούς τους Τσαούση και Τζίμα. Ποια ακριβώς ήταν η βοήθεια της διοίκησης προς την ομάδα; Να τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν. Ο ΠΑΣ έχει αποκτήσει με το τσουβάλι ξένους αμφιβόλου και χαμηλής ποιότητας ξένους παίκτες. Αναρωτιέμαι, αδικεί ο Στάικος τους Μπορταγκαράι, Μπεγκάλα ή μήπως αδίκησε τον Ράντου πέρυσι; Όλα αυτά είναι αποδείξεις ότι οι μεταγραφές γίνονται στο…πόδι και πάνε στο βρόντο. Ότι πληρώσεις, παίρνεις. Νόμος απαράβατος στο ποδόσφαιρο…

Εκτός αυτού όμως, τα τελευταία χρόνια η διοίκηση του ΠΑΣ έκανε μόδα την απόκτηση παικτών με προηγούμενα προβλήματα είτε τραυματισμών είτε άλλα. Παγκόσμια πρωτοτυπία η υπογραφή συμβολαίου με τον Λεό πριν μπει στο χειρουργείο, ο Ριένστρα ήρθε στα Γιάννενα μετά από δύο σοβαρούς τραυματισμούς. Ακόμα και η απόκτηση του Κλέιμαν έγινε μετά την υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε. Ο άνθρωπος απαλλάχθηκε με βούλευμα, αλλά σίγουρα η χρηματιστηριακή του αξία μετά τα όσα έγιναν σίγουρα δεν θα ήταν και στα ύψη. Εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει αποκτηθεί ο Έφορντ κι ακόμα δεν τον έχουμε δει αγωνιζόμενο. Θέλετε κι άλλα για τον πλήρως αποτυχημένο μεταγραφικό σχεδιασμό;;;

Πάμε τώρα στον προπονητή. Δεν θα κάνω κωλοτούμπα. Τον Θανάση Στάικο τον εκτιμώ σαν χαρακτήρα. Στο ποδόσφαιρο σέβομαι τους ανθρώπους με χαμηλό προφίλ και δυστυχώς κατά καιρούς έχουν περάσει από τον ΠΑΣ αρκετά ψωνισμένοι και δύστροποι προπονητές. Τον στηρίξαμε πολύ πέρυσι στην πρώτη του χρονιά παρότι και τότε έμεινε αβοήθητος διοικητικά. Φέτος όμως δεν έχει ούτε αυτός δικαιολογία. Γιατί δεν ζήτησε να αποκτηθούν παίκτες εγνωσμένης και όχι αμφιβόλου αξίας το καλοκαίρι; Δεν είναι ντροπή ακόμα και για το ίδιο το προπονητικό επιτελείο να έρχονται ξένοι παίκτες που δεν παίζουν ποτέ; Ποιος πήρε τον Μπορταγκαράι, τον Μπεγκάλα, τον Έφορντ; Αν ζήτησε άλλους και αποκτήθηκαν άλλοι γιατί δεν παραιτήθηκε; Γιατί δεν παραιτήθηκε όταν έγινε θέατρο του παραλόγου η υπόθεση με τον Φαντιγκά; Γιατί δεν ζήτησε επίμονα την απόκτηση ενός χαφ της προκοπής; Γιατί προτίμησε να γίνει αυτός σάκος του μποξ για τις αποδοκιμασίες αντί για τους διοικούντες. Δυστυχώς, το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Διαπιστώνω με λύπη μου πώς και ο Στάικος είναι μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης…

Αν δεν μπορούν ή δεν θέλουν τα παιδιά του Χριστοβασίλη να κρατήσουν την ομάδα δεν έπρεπε να το πουν το καλοκαίρι; Είμαι πάντα υπέρμαχος ότι όλα πρέπει να γίνονται θεσμικά και πάνω στο τραπέζι. Φαίνεται ότι το περσινό πάθημα και η σωτηρία την τελευταία στιγμή δεν έγινε μάθημα. Δεν μπορείς όμως κάθε χρονιά να παίζεις με τη φωτιά. Είναι μαθηματικά σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα καείς. Η Λαμία, ο Αστέρας Τρίπολης που έφτασαν μια ανάσα από τον υποβιβασμό πέρυσι το πήραν το μάθημά τους και φέτος ενισχύθηκαν σημαντικά. Ο ΠΑΣ πιο ακριβώς μάθημα πήρε; Τη φιλοσοφία του «μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει» και όλα σχεδιασμένα στο «άρπα κόλλα»;

Στο αγωνιστικό κομμάτι η ομάδα έχει καταρρεύσει από τον ΠΑΟΚ και μετά. Το πιο θλιβερό της όλης υπόθεσης είναι ότι αρνητικοί πρωταγωνιστές σε πολλά ματς είναι παίκτες ηγέτες. Ο Καραχάλιος στις Σέρρες, ο Εραμούσπε στη Λαμία. Επίσης, μου προκαλεί εντύπωση η εμμονή στον Κλέιμαν μετά από τόσες γκάφες. Δεν θέλω όμως να το προσωποποιήσω. Συνολικά η ομάδα δείχνει νευρικότητα και έλλειψη ηρεμίας στο παιχνίδι της. Συν ότι λείπει ο παίκτης στο κέντρο που θα κρατήσει μπάλα και θα φτιάξει παιχνίδι. Σε όλα τους αγώνες ο ΠΑΣ πάει να «κλέψει» κάτι, ποτέ δεν παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, με εξαίρεση την πρεμιέρα με τη Κηφισιά. Και κάτι τελευταίο, τα πρωταθλήματα είναι μαραθώνιος, πολλά κρίνονται κι από το βάθος στον πάγκο. Κοιτάει τον πάγκο του ο Στάικος και τον λούζει κρύος ιδρώτας…

Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Έχει δρόμο ακόμα το πρωτάθλημα, τίποτα δεν έχει κριθεί. Είναι ακόμα 18 αγώνες στην κανονική διάρκεια συν τα play out. Οι φίλαθλοι του ΠΑΣ είναι μαθημένοι στα δύσκολα εδώ και δεκαετίες. Στο πέρασμα των χρόνων πιο πολλές οι λύπες, παρά οι χαρές. Μην γινόμαστε όμως ισοπεδωτικοί, έχει ακόμα ψωμί το πρωτάθλημα και βασικό όπλο της ομάδας είναι ο κόσμος της. Και προς Θεού ε, η Super League 2 είναι ο ορισμός της απαξίωσης και της καταστροφής…