Γρήγορα ένας… Γρηγορίου να μας σώσει

Μια από τις πιο άσχημες ημέρες ήταν το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου αυτή που έζησα με τον ΠΑΣ Γιάννινα όλα αυτά τα χρόνια που πηγαίνω στα γήπεδα της Αττικής και τον παρακολουθώ είτε ως συνεργάτης του PASsports, είτε ως δημοσιογράφος γενικότερα, είτε ως φίλαθλος.

Ήταν και η ατμόσφαιρα που δεν βοηθούσε καθόλου. Ένα κρύο γήπεδο κυριολεκτικά λόγω των καιρικών συνθηκών, αλλά και μεταφορικά λόγω των μέτρων που εφαρμόζει η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της οπαδικής βίας (εδώ γελάμε), έγινε ακόμη πιο κρύο από το αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που φέρνει τον ΠΑΣ στον πάτο της βαθμολογίας και στο -3 από την Κηφισιά, η οποία είναι το… σημάδι αυτήν τη στιγμή στη ζώνη του υποβιβασμού. Μετά μάλιστα την ισοπαλία του Παναιτωλικού με την ΑΕΚ το πράγμα δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο. 

Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η ομάδα των Ιωαννίνων στην Καισαριανή, ήταν τόσο αφελές, που πραγματικά δεν μπορούσες να πιστέψεις ότι πράγματι κάτι τέτοιο συμβαίνει στα αλήθεια. Και δεν φαινόταν ότι υπάρχει έλλειψη σχεδίου, ή πλάνου, ή τακτικής δουλειάς. Παρά το ότι και εγώ διαφωνώ με το 4-3-3 για να χωρέσει ντε και καλά ο συνήθως κάκιστος -όπως και αυτήν τη φορά- Ριένστρα, η ομάδα δεν φαινόταν ότι δεν ήξερε τι πρέπει να κάνει στο γήπεδο. Το αντίθετο. Ωστόσο, η έλλειψη συγκέντρωσης ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής και αποτέλεσε τον ΕΝΑ βασικό λόγο που ήρθε η ήττα.

Χαρακτηριστικά είναι τα τρία από τα τέσσερα γκολ που δέχθηκε η ομάδα του Στάικου. Εξαίρεση αποτελεί το τέταρτο, καθώς εκεί ήταν άλλα τα δεδομένα. Ας τα πάρουμε ένα προς ένα: Στο πρώτο ο Καραχάλιος κάνει λάθος σε μια εύκολη φάση για την εμπειρία και την ποιότητά του (που δεδομένα διαθέτει), ο Ματέους Σάντος του κλέβει την μπάλα και βγάζει μια εύκολη σέντρα στον ξεμαρκάριστο Οζέγκοβιτς εντός περιοχής, καθώς κανένας εκ των Εραμούσπε και Παντελάκη δεν πήγε επάνω του. Στο δεύτερο, λίγα δευτερόλεπτα μετά το 1-1 (έπειτα από εξαιρετική συνεργασία, δείγμα ότι υπάρχουν αυτοματισμοί που έχουν δουλευτεί), ο παίκτης που ακολουθούσε ο Ροσέρο, ο Μασούρας, βγάζει τον Κωνσταντακόπουλο σε έναν χώρο στον οποίο δεν υπήρχε κανείς γύρω του. Εκείνος βρίσκει τον Ματέους Σάντος που τον είχε χάσει ο Τσαούσης, σε σημείο που ο Παντελάκης δεν μπορούσε να κάνει πολλά παραπάνω και με ένα εύκολο πλασέ παραβίασε την εστία του Κλέιμαν. Στο τρίτο, από λάθος φάουλ που δίνει ο Γκορτσίλας για μένα, η αντίδραση ήταν κάκιστη. Κυρίως ο Λεό, ο οποίος χάνει το μαρκάρισμα του Λαντρ, ενώ ο Καραχάλιος που πάει να βάλει το κεφάλι, δεν πάει δυνατά στη φάση και τον προλαβαίνει ο παίκτης της Κηφισιάς. Βεβαίως, εδώ να βάλουμε έναν αστερίσκο. Ότι εάν ο Καραχάλιος έβαζε το κεφάλι του εκεί και με τον τρόπο που έβαλε την προβολή ο Λαντρ, το πιθανότερο είναι να τραυματιζόταν πολύ σοβαρά στο κεφάλι. Γι’ αυτό και κατ’ εμέ ήταν επιθετικό φάουλ η φάση αυτή (και ας φαίνεται αυτό υπερβολικό).

Άλλη μια χαρακτηριστική φάση που αντανακλά την έλλειψη συγκέντρωσης -ενδεχομένως και της έλλειψης ρυθμού του παίκτη που ήταν πρωταγωνιστής της- ήταν αυτή του 32’. Στο μοναδικό λάθος των παικτών της Κηφισιάς στο ματς, αυτό που έκανε ο τερματοφύλακας Αναγνωστόπουλος σε διώξιμο πάνω στον Λεό, ο επιθετικός του ΠΑΣ δεν μπόρεσε να κάνει ένα τελείωμα τέτοιο που να στείλει την μπάλα προς την ανυπεράσπιστη εστία. Όχι μόνο αργεί να σουτάρει, αλλά όταν τελικά το κάνει, δεν δίνει το απαραίτητο ύψος για να αποφύγει ότι ο αντίπαλος γκολκίπερ δεν θα τη διώξει με το κεφάλι.

Άλλη μια απόδειξη της κακής πνευματικής κατάστασης που βρίσκονταν οι παίκτες του ΠΑΣ, ήταν οι δύο κάρτες που δέχθηκε ο Γκάρο. Η «ανορθογραφία» του κόουτς, που ο ίδιος διόρθωσε με το να βγάλει τον Ριένστρα στο ημίχρονο, αποδείχθηκε… πταίσμα μπροστά στο «έγκλημα» που έκανε ο Αργεντινός με τον τρόπο που πήγε στον αντίπαλό του στο 77’, με αποτέλεσμα να αποβληθεί. Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, οι Γιαννιώτες ήταν αυτοί που συνέχισαν να πιέζουν, έστω και χωρίς να βρουν τη μεγάλη ευκαιρία.

Βασικά, θα την έβρισκαν, αλλά ο Παπασάββας δεν άφησε ποτέ τον Κόντε να την ολοκληρώσει στο 86’. Ο Ισπανός έβγαινε απέναντι από τον Αναγνωστόπουλο, ο παίκτης της Κηφισιάς τον κράτησε καθαρά, αλλά διαιτητής και VAR δεν είδαν… τίποτα (!!!), προς έκπληξη όλων. Μια φάση που θα αποκαθιστούσε τις αριθμητικές ισορροπίες και θα έδινε μια καλή ευκαιρία για απειλή στην αντίπαλη εστία από εξαιρετικό σημείο -εάν υποθέσουμε ότι θεωρούταν παράβαση ό,τι έγινε εκτός περιοχής και όχι η συνέχεια της φάσης. Από εκεί και πέρα, δεν αξίζει να ειπωθεί κάτι παραπάνω.

Όπως και να έχει, ο Θανάσης Στάικος προανήγγειλε τόσο μέσω της flash interview όσο και στη συνέντευξη Τύπου ότι θα αποχωρήσει από τον πάγκο της ομάδας. Και όντως, αυτό έγινε γνωστό λίγες ώρες αργότερα, όταν και πήγε να αποχαιρετήσει τους παίκτες του και ύστερα ανακοινώθηκε η αποχώρησή του. Τους είπε ότι έχει εμπιστοσύνη πως μπορούν να γυρίσουν την κατάσταση και δεν έχει άδικο. Ωστόσο, αυτό προϋποθέτει να έχουν επιστρέψει η ηρεμία, η αυτοπεποίθηση και η καλή ψυχολογία. Και αυτό θα έρθει μόνο με τις νίκες. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι αυτό της Πέμπτης κόντρα στον Παναιτωλικό. Με νέο προπονητή πλέον. Τον Μιχάλη Γρηγορίου.

Φαινόταν πως ο ΠΑΣ χρειαζόταν ένα… ηλεκτροσόκ, είτε για να αρχίσει να δείχνει ξανά σημάδια ζωής, είτε για να γίνει δεδομένο ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Όση εκτίμηση κι αν έχω στον κόουτς Στάικο, για τον οποίο είμαι πεπεισμένος ότι θα κάνει κάτι καλό στην καριέρα του ως προπονητής, με αυτόν στον πάγκο δεν μπορούσε να γίνει. Το είχε καταλάβει και ο ίδιος ήδη μετά το ματς με τον Βόλο, όταν και είχε δηλώσει την παραίτησή του. Όπως αποδείχθηκε, κακώς επέμεινε, μπας και γυρίσει η κατάσταση.

Αισιοδοξώ ότι ο Γρηγορίου θα δώσει αυτήν τη… σπίθα που χρειάζεται για να αρχίσει να παίρνει μπροστά η ομάδα. Είναι ένας προπονητής που έχει αναλάβει ξανά στο παρελθόν τέτοιες επικίνδυνες αποστολές. Άλλες φορές τα κατάφερε, όπως με τη Λαμία, άλλες φορές όχι, όπως την προηγούμενη σεζόν με τον Ιωνικό. Μάλιστα, ο ένας από τους δύο «τελικούς» που έχασε, ήταν κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα στο γήπεδο της Νίκαιας. Όπως και να έχει και ασχέτως εάν ο 50χρονος τεχνικός είναι -ή και όχι- η κατάλληλη λύση, το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειαζόταν αυτή η αλλαγή. Και, σε περίπτωση που ο ΠΑΣ δεν τα καταφέρει, να φανεί ξεκάθαρα ότι δεν ήταν ευθύνη μόνο ΕΝΟΣ όλο αυτό που έχει συμβεί. Αν και αυτό το αντιλαμβάνονται άπαντες...