Η θλίψη της γειτονιάς, το τελεσίγραφο και η...ελπίδα

25.01.2024 Αναγνώστηκε 3332 φορές #ΠΑΣ Γιάννινα

Διαβάστε στις σημερινές ΠΑΣες για τη θλίψη που προκαλεί στη γειτονιά η εικόνα των άδειων Ζωσιμάδων μαζί με την πορεία της ομάδας, τα τραγικά λάθη του καλοκαιριού, τον παραγκωνισμό του Νιαρχάκου, το τελεσίγραφο, το...όνειρο με Έφορντ και την ελπίδα που πεθαίνει τελευταία.

Η θλίψη της γειτονιάς, το τελεσίγραφο και η...ελπίδα
Μυριούνης
Θανάσης Μυριούνης

Καλημέρα σε όλους, με υγεία πάνω από όλα και δύναμη. Είμαστε στην καρδιά του χειμώνα και είναι λογικό το κρύο και η παγωνιά. Άλλωστε μέχρι στιγμής ο χειμώνας δεν είναι ιδιαίτερα βαρύς. Καμία σχέση με όσους χειμώνες έχουμε ζήσει τα παλιότερα χρόνια…

Η κατάσταση στον ΠΑΣ Γιάννινα είναι δύσκολη έως οριακή, ιδίως μετά την ήττα από τον Πανσερραϊκό με 0-2 το περασμένο Σάββατο. Πριν πιάσω τα αγωνιστικά, θέλω να ξεκινήσω με κάτι πιο συναισθηματικό. Προσωπικά κατοικώ στον Πλάτανο και καθημερινά βρίσκομαι πέριξ των «Ζωσιμάδων». Άλλωστε εδώ είναι και τα γραφεία της εφημερίδας. Διαπιστώνω καθημερινά μια θλίψη στους ανθρώπους της γειτονιάς για το κατάντημα της ομάδας. Χωρίς κόσμο στους αγώνες, χωρίς τη ζωντάνια που δίνει ο ΠΑΣ στη γειτονιά μας. Μια θλίψη για το σήμερα, μια αγωνία για το αύριο…

Αγώνα επιβίωσης είχε χαρακτηρίσει το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό ο Μιχάλης Γρηγορίου, όμως μόνο αυτό δεν είδαμε το Σάββατο. Μια ομάδα να παλεύει για την επιβίωση της. Μπορεί ο κόουτς να απέδωσε την ήττα στο άγχος και τη ψυχολογία, ωστόσο εγώ διακρίνω εμφανή αγωνιστικά προβλήματα. Ο Πανσερραϊκός ήταν μια κλάση πάνω σαν ομάδα, πιο δουλεμένη, με περισσότερους αυτοματισμούς και εντάσεις. Και το κυριότερο παίκτες με καλύτερη τεχνική κατάρτιση. Δυστυχώς από τον ΠΑΣ λείπουν οι παίκτες με ποιότητα που θα πάρουν την ομάδα στις πλάτες στα δύσκολα…

Ο σχεδιασμός του καλοκαιριού ήταν αποτυχημένος και καταστροφικός. Η ομάδα σχεδιάστηκε στο πόδι και το scouting ήταν για γέλια. Για μένα το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει ο Παναγιώτης Χριστοβασίλης και λιγότερο ο Στάικος που έκανε υποχωρήσεις. Ποιος έφερε αγαπητέ Παναγιώτη τον Κλέιμαν, τον Γκάρο, τον Μπεγκάλα και όλους αυτούς τους ξένους που δεν βοήθησαν καθόλου; Ποιος είδε όνειρο και έφερε τον Έφορντ την τελευταία στιγμή και ενώ ήταν κλεισμένος και συμφωνημένος για δανεικός ο Φατινγκά; Όλα αυτά τα λάθη βαρύνουν πρωτίστως εσένα. Η φετινή πορεία έχει την υπογραφή σου…

Έγραψα τη προηγούμενη φορά ότι αποτελεί μνημείο κακοδιαχείρισης η διοίκηση της ομάδας. Έφερε λοιπόν ο Παναγιώτης πίσω τον Νιαρχάκο κατόπιν τελευταίας επιθυμίας του μακαρίτη Χριστοβασίλη. Τον έφερε μεν αλλά τον υπονόμευσε και τον υπονομεύει καθημερινά και πλέον έχει ρόλο «γλάστρας» στο εσωτερικό της ομάδας παρότι διευθυντής ποδοσφαιρικού τμήματος. Ακόμα και στον πιο στενό συνεργάτη του πατέρα του πήγε να του τη φέρει πισώπλατα φέρνοντας τον φανατικό του εχθρό, τον Γιαννίκη και τους συν αυτώ. Εν κρυπτώ και δίχως να ενημερωθεί ο Νιαρχάκος έγιναν όλες οι κουβέντες με τον Γιαννίκη. Ποτέ δεν είχα καλές σχέσεις με τον Νιαρχάκο λόγω της μήνυσης που είχε κάνει στον τότε συνεργάτη μου, τον Νίκο Σκούμπο, ωστόσο πρέπει να γράψω την αλήθεια. Φέτος ο Νιαρχάκος δεν έχει καμία σχέση και ανάμιξη με τις μεταγραφές. Είναι παραγκωνισμένος και τελείως στην απ’έξω…

Η περίπτωση του Κλέιμαν είναι ξεχωριστή. Ο Κλέιμαν αποτέλεσε προσωπική επιλογή του Παναγιώτη και του τον πρότεινε ένας παράγοντας του παρασκηνίου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν τον έφερε ούτε ο Στάικος ούτε ο Νιαρχάκος. Μάλιστα, ο ίδιος παράγοντας παλιότερα είχε προτείνει και προπονητή τον Οφρυδόπουλο και άλλους παίκτες με σημείο αναφοράς μια συγκεκριμένη ομάδα. Εκείνο που αδυνατώ να καταλάβω είναι το εξής. Αν είχαν υπόνοιες ο Στάικος ή άλλοι στο εσωτερικό της ομάδας γιατί τον έβαζαν να παίζει; Ακόμα ακόμα και ο ίδιος ο Γρηγορίου γιατί τον έβαλε βασικό με τον Πανσερραϊκό; Τόσο κακοί είναι οι Αθανασίου και Σούλης; Ακόμα και ένας κακός τερματοφύλακας όμως είναι καλύτερος για κάποιον που έχεις αμφιβολίες. Για μένα είναι ύποπτη η ανοχή που υπήρξε στα λάθη του Κλέιμαν. Δεν ήταν ένα ούτε δύο. Δεν χρειάζονταν να φτάσουμε ως εδώ και να βγει μέχρι και ανακοίνωση εναντίον του…

Πολλοί φίλοι του ΠΑΣ είναι απογοητευμένοι και έχουν χάσει την ελπίδα τους ότι η ομάδα μπορεί να σωθεί. Άλλο όμως η απογοήτευση και άλλο η χαιρεκακία και το κόμπλεξ που βγάζουν ορισμένοι. Προσωπικά δεν θα κάνω τον καμπόσο ούτε θα το παίξω μάγκας πάνω στην πεσμένη βελανιδιά. Ακόμα και όσοι κοντραριστήκαμε για χρόνια με τον μακαρίτη Χριστοβασίλη, νιώθουμε μια θλίψη για το κατάντημα της ομάδας. Μην περιμένετε από τη δική μας πλευρά ατάκες του στυλ «Super League 2 ερχόμαστε» και «Β Εθνική loading». Υπάρχει ακόμα χρόνος και αγώνες μπροστά. Μην χάνετε την πίστη σας, μέσα Φλεβάρη θα ανοίξουν τα γήπεδα και ο κόσμος θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Όπως και πέρυσι, σε εκείνο το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό…

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Έστω και από τις 20 Γενάρη και μετά άρχισε να κινείται κάτι στο μεταγραφικό κομμάτι. Έφυγε ο Κλέιμαν, έφυγε ο Μπιλμπάο, θα φύγουν και οι Γκάρο και Έφορντ. Το τελεσίγραφο του Γρηγορίου έπιασε τόπο. Μαθαίνω ότι το περασμένο Σάββατο ο κόουτς έφτασε στο αμήν και παραιτήθηκε, ωστόσο μεταπείστηκε και έδωσε διορία στη διοίκηση. Ήρθε ήδη ο Άγγλος Τούτου και ο Ούγγρος τερματοφύλακας Νάγκι. Τι επόμενες ημέρες θα έρθει και ο χαφ Ροζάλες. Επιτέλους ο ΠΑΣ θα πάρει «δεκάρι». Επίσης, θα πάρει αριστερό μπακ, εξτρέμ και πιθανότατα και στόπερ. Γιατί δεν ήταν μόνο ο Κλέιμαν το πρόβλημα στην άμυνα, μην γελιόμαστε…

Κλείνω με μπάσκετ. Δεν τα κατάφερε για δεύτερη χρονιά στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό η γυναικεία ομάδα του ΠΑΣ Γιάννινα. Παρόλα αυτά είναι σημαντικό ότι έφτασε δεύτερη σερί χρονιά στα ημιτελικά. Τώρα σημασία έχει το πρωτάθλημα και η νίκη με τον Ευνικο το προσεχές Σάββατο.

Αναδημοσίευση από τη στήλη "Πρωινές ΠΑΣες" της εφημερίδας ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Σχολιασμος